Салкам 30 йил олдин экранларга чиққан Жеймс Кемероннинг “Титаник” фожиаси кино оламида катта шов-шувга сабаб бўлган эди. Фильм бирданига 11 та “Оскар” мукофотини қўлга киритди ва узоқ вақт давомида энг юқори даромад келтирган фильм сифатида тарихда қолди.
Леонардо Ди Каприо ижросидаги Жек ва Кейт Уинслет ўйнаган Роузнинг ачинарли тарзда якунланган муҳаббат ҳикояси ёш аудитория орасида машҳурликка эришди. Премьерадан кейинги бир неча йил давомида “Титаник” суратли кийимлар ҳам урфда бўлди. Аммо ҳар қандай йирик лойиҳа каби, бу фильм ҳам хатолардан холи эмас эди.
Ўта мураккаб конструкцияга эга кема
Жеймс Кемероннинг ҳар бир лойиҳага катта масъулият билан ёндашишини инкор қилиб бўлмайди. Фильм суратга олинаётганда режиссёр “Титаник”нинг асл чизмаларидан фойдаланиб, нафақат кема ички кўриниши, балки хоналар жойлашувини ҳам тарихдагидек тиклаган. Бироқ у баъзи хатоликларни кўздан қочирган.
Кема йўлга чиқаётган пайтда камера винтларнинг бир вақтда айланишини кўрсатади — улар сув тубидаги лойни кўтаради. Аслида эса, рул орқасида жойлашган марказий винт фақат денгизда сузиш учун ишлатилган ва портда ҳаракатсиз турган. Яна бир хатолик: парраклар пайванд қилингандек кўринади, ҳолбуки 1912 йилда бундай технология ҳали мавжуд эмас эди. Қизиғи, бу хатолик кема чўкаётган саҳналарда йўқ.
Тўлиқ ўлчамдаги кемани қуриш ниҳоятда қимматга тушгани учун фильмда кўплаб саҳналар компьютер графикасида яратилган. Бу, айниқса, кеманинг умумий кўринишидаги одамларнинг соя туширишидаги ноаниқликларда сезилади. Яқин планларда ҳам айрим камчиликлар бор. Масалан, Роуз “учаётган” машҳур саҳнадаги кема бурни бошқа кадрлардан анча фарқ қилади.
Тарихий хатоликлар
“Титаник” тарихий фильм бўлгани учун энг кўп хатоликлар айнан тарихий фактларда акс этади. 1912 йилда дунё бугунгидан буткул бошқача эди, шу сабабли, фильмда ўша замонга мос келмайдиган саҳналар тез-тез учрайди.
Масалан, Жек Роузни Атлантикага сакрашдан қайтараётган саҳнада, у Виссота кўлида қишки балиқ овини эслайди. Аммо бу кўл Висконсин штатида 1917 йилда қурилган ГЭС туфайли вужудга келган. Яна бир саҳнада Жек Роузга Санта Моника шаҳридаги боғга бирга боришни ваъда қилади, аммо Роуз назарда тутган аттракционлар ҳалокатдан тўрт йил ўтиб, яъни 1916 йилдан кейин пайдо бўлган.
Роузни қутқаргач, унинг қаллиғи Спайсер (Девид Уорнер) Жекка миннатдорчилик билдириш мақсадида 20 долларлик банкнотани узатади. Бироқ унинг дизайни 1914 ёки 1918 йилга тегишли бўлади.
Нью Йоркка этиб келган саҳнада Роуз яшил рангдаги порлаб турган Эркинлик ҳайкалини кўради. Аслида эса 1912 йилда ҳайкал ҳали ўзининг дастлабки қизғиш-жигарранг мис рангида эди. Машъала эса фақат 1986 йилдан ёритила бошлаган.
Яна бир тарихий хато бу 1-тоифа йўловчиларининг мадҳия айтадиган саҳнасидир. Ўша қўшиқ, эҳтимол, 1912 йилда машҳур бўлгандир, аммо унда айтиладиган мисралар фақат 1930 йилларда ёзилган.
Роуз ўзи ким эди?
Кейт Уинслет образидаги Роуз ўзини юқори жамият вакили сифатида эмас, балки унга қарши чиқаётган аёл сифатида тутади. Масалан, нонушта вақтида чекиш 1910 йилларда яшаган аёл учун одатий ҳол эмасди.
Аммо баъзида томошабинда Роуз келажакдан келган меҳмондек таассурот уйғотади. Масалан, у ибодатхонадаги саҳнада шляпасиз юрган ягона аёл эди. 60 йиллардан олдин ибодат пайтида бошяланг юриш ҳам мумкин бўлмаган. Шунингдек, Роуз лабларини ёрқин қизил лаб бўёғи билан бўяйди, бу 1910 йилларда фақат ёмон хулқли аёлларга хос бўлган.
Роуз кема дизайни ҳақида гаплашаётиб, Брюс Исмейдан “Сиз Фрейд ҳақида эшитганмисиз?” деб сўрайди. Аммо Зигмунд Фрейднинг машҳур асари 1920 йилда эълон қилинган.
Изоҳ (0)