“Боламни чап қўлида бўғиб, пичоқ тиқиб ташлади”. Тошкентда рўй берган мудҳиш қотиллик иши судда кўрилмоқда

Жиноят ишлари бўйича Мирзо Улуғбек туман судида 2024 йилнинг июль ойида Тошкент шаҳрининг Яшнобод туманида содир этилган мудҳиш қотиллик воқеаси кўриб чиқилмоқда. Бу ҳақда судда қатнашган “Дарё” журналисти хабар берди. 

Судда сўз олган жабрланувчи аёл, марҳум боланинг онаси Н.Н. боласининг қотиллигида гумонланаётган эри билан қотиллик воқеасидан бир кун аввал уришиб қолиб, уйига кетиб қолганини, эри онасига ялиниб уларни уйга қайтарганини айтди.  

Мен яшамайман деб кетиб қолгандим. Кейин у онамга телефон қилиб, “бир оналик қилинг, охирги марта бўлди, энди ҳеч қачон қизингизни хафа қилмайман” деб ёлвориб, онамни кўндирган ва бизнинг уйга қайтиб келишимизга сабабчи бўлганди. Ярим кечаси бирларда мен уйга қайтиб келдим. Эртаси куни эрталаб кир ювиб юрган пайтим болам балконда ухлаётганди. Шу пайт залда орқамга ўгирилганимда у боламнинг ёнига кириб, боламни чап қўлида бўғди. Югуриб бориб ундан боламни олгунимча пичоқ тиқиб ташлади. Боламни олишга уринганимда мени ҳам урди. Пичоқни олиб боламни ололмаганимдан кейин мен кўчага югурдим. Югурганимдан кейин у менинг орқамдан югуриб, болани ташлади. Унгача боламни унинг қўлидан олишга кучим етмади. Кўчага чиқиб, ёрдам беринг деб бақирдим. Қўшнилар бақир-чақирни эшитгач, 102 га хабар қилишган экан. Кейин бир неча ходимлар келиб, олиб кетишди. Ҳеч қандай уруш бўлгани йўқ эди, шунчаки бизлар қайтиб келгандик. Кечиринг деб яшай бошлагандим, деди аёл қотиллик воқеаси рўй берган вақтни ёдга олар экан. 

Судья жабрланувчи она кўрсатмасидан кейин судланувчига юзланиб, жабрланувчига саволларингиз ёки воқеа юзасидан қўшимчаларингиз борми, юқорида айтилган айбловларга иқрормисиз дея савол берди. 31 ёшли судланувчи саволлари йўқлигини, унга нисбатан айтилаётган айбловларга иқрорлигини билдирди. 

Шундан сўнг судда яна бир жабрланувчи, марҳум боланинг ҳақиқий отаси ҳам сўз олди ва билганларини сўзлаб берди. 

Бу аёл билан 2020 йилда танишганман. Карантин бўлиб қолган пайтда квартирада бирга яшаб юрардик. Ижарага квартира олиб берганман, ўзим келиб-кетиб юрардим. Шундан сўнг шаърий никоҳ ўқитдик ва бола туғилди. Бола туғилгандан кейин бир оз бирга яшаб, кейин орамиз очилди. Муносабатлар якунланишига жанжаллар сабаб бўлди. Лекин боламнинг барча эҳтиёжларини қондириб келардим. Каша, памперс — ҳамма нарсасини ўғлим учун олиб берардим. Квартиранинг пулини тўлардим. Кейин айрим сабабларга кўра ўзимда ҳам моддий аҳвол яхши бўлмай қолди. Топаётган пулим ҳам камайиб қолгани боис бунга “мен энди квартира пулини тўлай олмайман. Уйингга бориб яшанглар”, дедим. Шундан кейин шу тарзда яшаб юрдик. Менга у қизиқ бўлмай қолди. Нима қиляпти, қаерда ким билан юрибди, умуман қизиқмас эди. Фақат ўғлим қизиқ бўлгани учун келиб турардим, дейди марҳум боланинг отаси. 

Ота марҳум ўғлининг дафн маросимини ўзи ўтказганини айтмоқда.

Ўша воқеа бўлган куни эрталаб ишхонага келдим. Шунда собиқ аёлимнинг синглисидан менга смс келган экан, кўрсам Салиҳ ўлиб қолди деган. Бунинг ўзига қайтиб чиқсам ўзи кўтармади. Синглисига қилсам, синглиси Ўзбекистонда эмас, қайсидир чет давлатда экан. Кейин унинг онаси ёки онасининг қайсидир жияни менга телефон қилиб алоқага чиқди. Мен ўшангача 102 га хабар қилиб, “болам қаерда ётибди, менга аниқлаб беринглар”, дедим. Улар менга топиб беришди. Билсам Яшнободда моргда экан. Бориб боламни олиб, Учтепада ўзимизнинг маҳалладаги қабристонга кўмдим, деди у. 

Собиқ эр аёли, марҳум боланинг онаси ҳам психотроп ва наркотик моддалар истеъмол қилиб келганини, боласига эътиборсиз бўлганини айтди. Шунингдек, суддан аёлга ҳам чора кўришни сўради.

Ҳозир ҳам экспертизага олиб борсангиз чиқади. Мен буни билиб юрардим. Таниш-билишлар айтиб беришарди. Бунинг ҳеч қайси гапига ишониш керак эмас. Бир марта боламни кўришга борганимда болам уйда битта ўзи ўйнаб юрганди. Уйда ҳеч ким йўқ, кўчанинг эшиги очиқ эди. Кириб бунинг ухлаб ётганини кўрдим. Кайфдан қотиб қолган. Юзига уриб, тур десам ҳам турмаган. Кейин болани олиб кетганман. Олиб кетганимда 102 га қўнғироқ қилиб, ўғлимни олиб кетаётганимни, эртага ўғирлаб кетди деганда ўзимни ҳимоялаш учун айтаётганимни билдирганман. Бола меникида яхши яшаб юрганди. У ялиниб узр сўраб, “боламни бер, яшай олмайман, ўлиб қоламан”, дегани учун, қолаверса уйда қарашга одам бўлмагани учун қайтариб бергандим. Она болага жавобгарда, шу сабаб бунга ҳам чора кўринг, деди жабрланувчи. 

Суд 2024 йилнинг 18 ноябрь куни соат 16:00 га қадар танаффус эълон қилди.