Санъат фидойиликни талаб қилади, деган гапни кўп эшитганмиз. Бир нечта ижодкорлар шахсий ҳаётидаги энг қийин вазиятда ҳам мухлислар учун ўзини қўлга олиб, йиғлаб туриб кулишга куч топган.
“Отам ёлғиз қизидан айрилган кун ҳам рол ижро этган”
Ўзбекистон Қаҳрамони Зикир Муҳаммаджонов нафақат самарали ижоди, балки шахсий ҳаёти билан ҳам кўплаб санъаткорларга ўрнак бўлган. Аммо ҳеч нарса осонликча эришилмаганидек, актёр ҳам қийин кунларни бошдан кечирган. Урушдан кейинги қийинчилик йилларида у Машҳура исмли қиз билан оила қуради. Аммо тўйдан кейин бир муддат улар синалади ва фарзандли бўлишолмайди. Сабрнинг мукофоти ўлароқ кетма-кет фарзандли бўлишади, оилада беш ўғил ва бир қиз фарзанд дунёга келади. Афсуски, кунларнинг бирида фарзандларидан бири — қизи Феруза фожиали вафот этади.
— Феруза менга опа бўлган, жуда кичкина бўлганим учун бу воқеани элас-элас эслайман. Аммо бувим раҳматли бу ҳақда жуда кўп гапирарди. Феруза опам 7 ёш бўлган пайти олов ичида қолиб, фожиали вафот этган экан. Онам дод деб йиғлаган, отам эса индамай ер чизиб қолган экан. “Ҳеч кимдан даъвом йўқ”, деган экан. Ўша куни театрда “Фурқат” спектакли намойиш этилиши керак бўлган. “Спектаклни қолдирсак, томошабинларга нисбатан ҳурматсизлик бўлади, мусибатимга уларни шерик қилолмайман”, деб рол ижро этиш учун кетган экан. Отам ҳақиқатан санъат фидойиси эди, дейди марҳум актёрнинг ўғли Омонулла Муҳаммаджонов.
“Отам ўлган кун рол ўйнаганман”
Актриса Баҳора Арслонова отасидан айрилган кун фильм съёмкасида бўлгани ҳақида гапирди.
— “Иснод” фильмида суратга тушаётган пайтим эди. Режиссёр Рихсивой Муҳаммаджонов бир оз дам олишга рухсат берди. Шу пайт телефоним жиринглади. Акамнинг рақамини кўриб, қувониб гўшакни кўтардим. “Дадам ҳажда вафот этибди, ҳозир хабар беришди”, деди. Музлаб қолдим, нима дейишни билмай қолдим. Шу орада танаффус пайти тугаб, суратга олиш пайти бошланди. Йиғлайдиган саҳна олиниши керак эди, мен сўзсиз йиғлаганман. Атрофда нима бўлаётганини билмаганман. Роса йиғлаганман ва худди шу кадрлар фильмдан ҳам жой олган. Ўзим кутмаган ҳолда, ролимни ижро этганман ва ўзимга келганимдан сўнг отам вафот этгани ҳақида ижодий гуруҳга айтганман. “Сиз ҳақиқатан ҳам йиғлаганмидингиз, биз рол ижро этяпсиз деб ўйладик”, дейишганди, дейди актриса Баҳора Арслонова.
“Саҳнада кулиб, кейин йиғлаганман”
Ҳосила Раҳимованинг отаси Иброҳим ҳожи 2006 йилнинг 10 март санасида вафот этган. Хонанда орадан ҳеч қанча вақт ўтмай, “Халқлар дўстлиги” санъат саройида янги концерт дастурини намойиш этган.
— Отамнинг ўлими оиламиз учун оғир зарба бўлган. Кўнглимга ҳеч нима сиғмайдиган аҳволда бўлсам ҳам, байрам дастурларида иштирок этишга мажбур бўлганман. Энг ёмони, яккахон концерт дастуримга ҳам ҳеч қанча вақт қолмаганди. Уни ортга сурсаммикан, деб ўйладим, аммо атрофимдаги инсонлар кўнишмади. Кўнглимга қил сиғмайдиган пайтда концертда қўшиқ айтиб куйлаганман. Ота ҳақидаги қўшиқни айтганимда бутун зал йиғлаган, аммо саҳна этикасига хилоф иш қилмаслик учун ўзимни қўлга олганман. Саҳнада кулиб, концертдан кейин роса йиғлаганман, дейди хонанда.
“Концертдан бир кун олдим отамдан айрилганман”
Отабек Мирзахолов учун 2018 йилги “Браво” жамоасининг концерт дастури жуда қийин кечган. Чунки концерт бошланишидан бир кун аввал Отабекнинг падари бузруквори вафот этган.
— У кунларни эслаш мен учун жуда оғир. Концертга тайёргарлик авжида эди, 10 сентябрь куни тонгда отам вафот этди. Йиғлаб туриб одамларни кулдириш осон эмас. Шу боис концертга чиқмайман, дедим. Аммо бир кун қолганда концерт режасини ўзгартириш ҳамкасбларим учун ноқулайлик туғдиришини ҳам яхши билардим.
Ўшанда устозим Жаҳонгир Позилжонов келиб, онам билан узоқ суҳбатлашганди. Кейин мени чақиришди. Ўшанда қабристондан эндигина қайтгандим. Хуллас, улар менга бу вазиятда ўзимни қўлга олишим кераклигини ва кўплаб санъаткорларнинг бошига худди шундай мусибат тушганини айтишди. Кечга яқин устозим ҳамроҳлигида Тошкентга йўл олдик. Ўша йилги концерт дастуридаги иштироким ниҳоятда қийин кечганди, дейди Отабек Мирзахолов.
“Концертим куни отам вафот этган”
Мавлуда Асалхўжаеванинг отаси Абдураҳмон ҳофиз ҳам қизининг яккахон концерт дастури куни вафот этган.
— У кун саҳнага чиқишим жуда оғир кечган. Энг алам қилгани, ўша йилги дастурда илк марта отамга бағишлаб қўшиқ айтишни режалаштиргандим. Бир кун аввал укаларим “Қўшиқни дадамга айтиб беринг”, дейишганда “Йўқ, эртага концертда эшитадилар”, дегандим. Дадам концерт учун атайин Тошкентга келганди. “Неча кун бўласиз?”, деганимда “Концертингнинг беш кунида ҳам ёнингда бўламан”, деганди. Афсуски, концертнинг илк кунида — эрта тонгда жонлари узилди.
Концертни қолдиришнинг иложи бўлмагани учун кўзларим шишиб, катта саҳнага чиқишга мажбур бўлганман. Айниқса, отамга бағишланган қўшиқни айтганимда бутун зал йиғлаганди. Энг қизиғи, илк концерт кунида кўриниш берган капалак концертнинг бешинчи кунига қадар учиб кетмаган. Армоним ҳақида кўп сўрашади — мен ўша йилги концертда халққа отамни таништириб, унга аталган қўшиқни айтишни режа қилгандим. Афсуски, бу менга ушалмас армон бўлиб қолди. Улғайганимда етим бўлиб қолдим, дейди хонанда.
“Концерт куни онамдан айрилдим”
Икки ёшида отасидан айрилган қизиқчи Шукурулло Исроилов 2015 йилда онасидан ҳам айрилди. Ўша куни у Бухорода тўйда эди.
— 2015 йили 27 март куни онам раҳматли 80 ёшни қаршилаганди. Афсуски, 28 март куни пешинда онамга жаноза намози ўқилди. Ўша куни “Мирзо” театрининг навбатдаги концертига старт бериларди. Мирзабек аканинг олдига келиб, концертда чиқолмаслигимни айтдим. Ҳамманинг боши қотган, бир неча соатдан кейин концерт, саҳналарнинг барчаси бир-бирига узвий боғлиқ.
Томошани қолдирайлик десак, чипталар тўлиқ сотилган. Шунда устозлар менга қанчалик оғир бўлса ҳам, концертда чиқишим кераклигини айтишди. Концерт бошланди, одамлар куламан деб келган, мен эса ич-ичимдан йиғлайман. Аммо мухлисларга мусибатда эканимни билдирганим йўқ. Аммо Мирзабек ака концерт сўнгида “Шукурулло бугун онасидан айрилди, аммо сизларни ҳурмат қилиб концертга келди” деганда бутун зал йиғлаб, қарсак чалганди, дейди Шукурулло Исроилов.
“Йиғлаб туриб одамларни кулдириш қийин”
Дилшодбек Мусабеков 2012 йил отаси вафот этган куннинг эртасига концерт дастурида иштирок этишига тўғри келган. Афсуски, касб масъулияти сабаб у дардини ичга ютиб, халқни кулдиришга мажбур бўлган.
— Дадамни йўқотиш жуда оғир бўлган. Эртаси куни концерт бўлиши керак, аммо кўнглимга қил ҳам сиғмайдиган ҳолатда эдим. Жамоадаги йигитлар келиб “Истасангиз, концертни қолдирамиз. Ҳеч қандай муаммо бўлмайди, хавотир олманг” дейишди. Чунки уларнинг ҳам аҳволи у қадар яхши эмасди. Биз аввалдан оилавий дўст бўлганимиз учун бир-биримизнинг қувонч-у ғамимизга шерик эдик. Шунда онам нима бўлган тақдирда ҳам, саҳнага чиқишим кераклигини ва белгиланган концертни қолдиришга ҳаққим йўқлигини тушунтирди. Хўп, деб концертда иштирок этдим. Йиғлаб туриб одамларни кулдириш нақадар оғир эканини ўшанда билганман, дейди Дилшодбек Мусабеков.
Изоҳ (0)