Кўплаб бадиий асарлар бошида барча воқеа ва қаҳрамонлар тўқима эканлигини, ўхшашликлар эса тасодифий эканини эслатиб ўтишади. Бироқ “Эртак — ёлғон, аммо унда ибрат бор”. Қуйида корейс дорамаларининг нимага ишора қилиши ва нима ҳақида ҳикоя қилишини англашга ҳаракат қиламиз.
Барча тенг бўлган муҳаббат
Кўплаб томошабинлар корейс романтик дорамаларини севиб томоша қилади, чунки уларда чин муҳаббат ҳар қандай тенгсизликни йўққа чиқаради. Ёш тафовути, камбағаллик ёки бойлик, одам ёки жин бўлиши — буларнинг барчаси самимий туйғулар олдида аҳамиятсиз. “Сирли боғ”, “Бизнес таклифи”, “Ворислар”, “Иблис”, “Тўққиз думли тулки афсонаси” ва бошқа кўплаб дорамалардаги қаҳрамонларни албатта бахтли қиладиган севги ҳақидаги эртакка ишониш жуда ёқимли. Чиройли қаҳрамонлар ва романтик саҳналар билан биргаликда, бундай ҳикоялар томошабинлар қалбини забт этади.
Аммо қизиғи шундаки, айнан шу ҳикоялар доирасида эртак доимий равишда шафқатсиз воқелик билан тўқнашади. Бадавлат ота-оналар ўғлининг камбағал қиз билан учрашишига қарши чиқади, кумихо ўзининг ғайритабиий келиб чиқиши туфайли севгилиси учун хавфли бўлиб қолади, атрофдагилар қаҳрамонларнинг ёш фарқини муҳокама қилишади. Айнан мана шундай ҳолатлар вақт ўтиши билан энг кўп ғашга тегадиган бўлиб қолади, чунки улар қаҳрамонларнинг эртакдаги бахтига халақит беради, сеҳрни йўққа чиқаради ва бизни ҳақиқатга қайтаради — йирик компанияларнинг бой раҳбарлари ўзларига ўхшаган нуфузли шахслар билан мулоқот қиладиган ва учрашадиган дунёга.
Бу, айниқса, мавқе жуда муҳим аҳамиятга эга бўлган Жанубий Корея учун долзарб. Шу билан бирга, тўқнашувда доимо эртак ғалаба қозониши керак, акс ҳолда одамлар танқид остига олинади. “Қизил юрак” ва “Йигирма беш, йигирма бир” сериалларининг якунлари бунинг исботидир. Кўпчилик ҳозирги кунда корейс дорамаларида гўзал ва қудратли севги мавзуси тобора иккинчи ўринга тушиб бораётганини таъкидлайди, чунки сюжетлар тобора ҳаётийроқ ва жиддийроқ, қаҳрамонлар эса ақлли бўлиб бормоқда. Шунга қарамай, корейс романтик эртаклари ҳамон яратилмоқда, аммо бу соҳада Хитой тобора кўпроқ ҳукмронлик қила бошлади.
Оилавий можаро
Оила мавзуси турли жанрдаги корейс сериалларида доимий равишда кўзга ташланади ва корейс жамиятининг кўплаб жиҳатларини акс эттиради. “Онамнинг дугонасининг ўғли” ва “Шифокорлар инқирозда” сериалларида ота-оналарнинг фарзандлари орқали ўз орзуларини рўёбга чиқаришга уринишлари тасвирланган. Уларга фахрланиш учун восита керак, шу орқали ўзлари ҳам жамиятнинг муваффақиятли ва нуфузли аъзоларига айланмоқчи, бунда ҳатто вояга етган фарзандларининг манфаатлари эътиборга олинмайди.
Шунингдек, камбағал оилаларнинг бойлар олдидаги эҳтиромини ҳам киритиш мумкин. Бироқ бой қариндошларнинг қанчалик ночор эканлигига доир доимий ҳазилларга ҳам эътибор қаратиш лозим. Бу ҳолат “Кўз ёшлар маликаси” сериалида бош қаҳрамон оиласи қишлоққа, қаҳрамоннинг ота-онаси ёнига кўчишга мажбур бўлганида жуда яхши акс эттирилган.
Хиёнат ва бошқа оилавий сирлар кўплаб дорама сюжетларининг доимий иштирокчилари ҳисобланади. Шунинг учун дорама қаҳрамонлари тез-тез “биз чиндан ҳам оиламизми?” деган саволни ўзларига беришлари таажжубланарли эмас. Бу ўринда компания ва ҳокимият учун ички кураш ҳамма нарсадан устун турадиган турли оилаларини эслаш мумкин.
Бунга “Чаэбол оиласининг кенжа ўғли” дорамаси ажойиб намуна бўлади. Шунингдек, “Бизнинг уйимиз” ёки “Мукаммал оила” каби оилавий триллерлар ҳам бор. Уларда қаҳрамонлар фақат барча сирлар ошкор бўлгандан кейингина ҳақиқий оилага айланишади. Дорамаларда оилавий мавзулар жуда кенг ёритилган бўлиб, ҳар қандай дидга мос ҳикояларни топиш мумкин.
Сиёсат, зўравонлик ва қасос
Кўпинча бир-бирига боғлиқ бўлган учта мавзу: сиёсат, зўравонлик ва қасос. Мактабдаги зўравонлик шундай оғриқли нуқтаки, бу йилнинг ўзида “Пирамида ўйини”, “Иерархия” ва “Безоридан юқори синф ўқувчисига айланган йигит” каби дорамаларда акс эттирилди. Уларнинг барчасида нафақат мактаб безориларининг қурбонларни хўрлашини, балки ота-оналарнинг ўз фарзандлари руҳиятини жуда мураккаб усуллар билан эзишини ҳам кўрамиз.
Айнан шу ҳолат кўпинча тажовузкорликка сабаб бўлади. Табиий равишда, зўравонлик жисмоний ва руҳий жароҳатларга олиб келади, инсонни ўзига беркиниб олишга мажбур қилади ёки унда золимлардан ўч олиш иштиёқини уйғотади.
Кореялик сиёсатчилар ёки сиёсатчи бўлишга интилаётганларга нисбатан жуда қаттиқ муносабат мавжуд. У ерда вазир лавозимига эмас, балки қамоқхонага муносиб бўлган шахслар кўплаб учрайди.
Корейс сериаллари муаллифлари халққа доимо сиёсатчиларни диққат билан кузатиш ва уларнинг фаолиятини назорат қилиш зарурлигини эслатиб туришади, чунки бу нуфузли одамлар одатда фақат ўз манфаатларини ўйлашади ва йўлларидаги ҳар қандай тўсиқни бартараф этишга тайёр. “Шаҳар овчиси” сериалида буни яққол кўриш мумкин, унда Ли Мин-ҳо ролини ижро этган қаҳрамон бутун ҳокимият тепасидагиларнинг кирдикорларини фош қилиши керак.
Тарихий сериалларда ҳам қаҳрамонлар тез-тез қасос оладиган “аблаҳ” сиёсатчилар кўп учрайди. “Олийжаноб” қасоскорлар ҳақидаги кўплаб ҳикояларда битта умумий ғоя бор: “айримларнинг лоқайдлиги бошқаларнинг жазосиз қолишига сабаб бўлади”. Бу эса бизни кўплаб сериалларда кўтарилган яна бир мавзуга олиб келади.
Иш, тирикчилик ва ҳаётдаги ўрни
Иш бу — дорамаларда доимо кўтариладиган яна бир муҳим ижтимоий мавзу. Бир томондан, муваффақиятга эришиш учун кўп меҳнат қилиш жуда яхши ғоя, бироқ бошқа томондан, муваффақиятсизликка ҳам тайёр туриш жуда муҳим. Муваффақият ва жамоатчилик эътирофига эришиш учун толиқтирувчи пойга, нуфузли лавозимга доимий интилишлар ва оғир иш шароитлари — бу содир бўлмаслиги мумкин бўлган ёруғ келажак учун ўзига нисбатан зўрлик қилишдир.
Кўплаб дорамалар айнан шундай ҳолатларни кўриб чиқади: одамлар ўз аҳволини қайта баҳолай бошлайди ёки барча саъй-ҳаракатлари ҳеч қандай натижа бермаган, катта куч ва асаблари беҳуда сарфланган вазиятларга дуч келади. Афсуски, ҳаётда ҳам, дорамаларда ҳам кўпчилик бундай вазиятдан чиқолмайди. Аммо кўплаб бадиий асарлар ёруғ келажакка умид беради, шунинг учун уларда қаҳрамонлар чиқиш йўлини топиб, бошқаларга намуна бўлади. Бунга “Ҳеч нарсани ҳал қилишни хоҳламайман” дорамаси ажойиб мисол бўлади.
Корейс дорамаларида ўз ўрнини топишга кўп эътибор қаратилади. Баъзи қаҳрамонлар, Ли Бо-ён бош ролни ижро этган “Агентлик” дорамасидаги каби ўзларини исботлашга интилади. Бошқалар эса вақт ўтиб, ўзлари истаган жойда эмасликларини англаб етади ва ниманидир ўзгартириш учун куч топади. Айримлари эса ёқтирмаган ишларида қолишни афзал кўради. Аммо кўпинча финал саҳналарида қаҳрамонлар уйғунликка эришганларини ва Ли Сон Гюн ҳамда Ли Жи Ин (Айю) иштирок этган “Менинг бошлиғим” дорамасидаги каби ёрқин келажакка умид билан боқаётганларини кўрамиз.
Изоҳ (0)