O‘zbekiston xalq artisti Og‘abek Sobirov san’atda o‘z o‘rnini topgan ijodkor hisoblanadi. 52 yoshni qarshilagan ijodkorning san’atga kirib kelishi va faoliyati davomida ko‘rgan qiyinchiliklari haqida quyida ma’lumot berib o‘tamiz.
“Xorazm bulbuli” Og‘abek Sobirov 1972-yilning 24-iyunida Xorazm viloyatining Urganch shahrida, temiryo‘lchi Karim ota xonadonida dunyoga kelgan. 1978-yil 9-o‘rta maktabiga, 1983-yilda 3-musiqa maktabiga o‘qishga kiradi. Ilk musiqiy saboqlarni akasi Maqsud Sobirovdan olib, keyinchalik Urganch shahrida joylashgan san’at kollejida tahsil olgan. U ko‘plab musiqiy tanlovlarda muvaffaqiyatli ishtirok etgan.
Poytaxtda o‘ttizga yaqin, viloyat va tumanlarda 200 dan ortiq yakkaxon konsertlar muallifi bo‘lgan xonanda ilk yakkaxon konsertini 21 yoshida Filarmoniya binosida taqdim qilgan.
G‘arb mamlakatlari — AQSH, Germaniya, Fransiya, Belgiya, Kanadada, jumladan, Osiyoda ham o‘z muxlislariga ega xonanda Turkiya, Malayziya, Hindiston, Rossiya, Eron, Janubiy Korea, Qozog‘iston, Qirg‘iziston, Tojikiston, BAA, Isroil, Xitoy, Turkmanistonda bir necha marotaba yakkaxon konsert dasturlarini muxlislar e’tiboriga taqdim etgan.
Muxlislarining “Xorazm bulbuli” degan e’tirofiga muyassar bo‘lgan Og‘abek Sobirov 2002-yilda O‘zbekistonda xizmat ko‘rsatgan artist unvoniga, 2020-yilda O‘zbekiston xalq artisti unvoniga sazovor bo‘lgan.
O‘zbekiston xalq artisti unvonini nisbatan kech olgani haqidagi gap-so‘zlarga “San’atkor uchun unvon avvalroq berilishi kerak edi, deyilgan gaplarni eshitishning o‘zi katta baxt. Masalan, iye, sizga ham berdimi, tavba, desa nima qilardim? Unda bu narsaning keragi bo‘lmasdi, chunki u sharaf bo‘lmaydi. Odamlarning ko‘zida soxta san’atkor bo‘lib gavdalanib qolasiz”, deya munosabat bildirgan.
Ijtimoiy tarmoqlar orqali, to‘ylarda, konsertlarda, xalqimizning yaxshi kunlarida odamlar bilan hamsuhbat bo‘lib qolamiz. Shu paytlarda birinchi beriladigan savol shu: “Nima uchun sizga O‘zbekiston xalq artisti unvoni berilmayapti?” Bu savollardan men to‘g‘ri ma’noda zavq olardim. Demak, shukrki, men xalqning nazarida ekanman. Keyin ham berilmasligi mumkin edi. Aslida, gap berilishi yoki berilmasligida ham emas, masalan, xalq yaxshi ko‘rsa, shuning o‘zi oliy unvon.
Endi “10 yil oldin, 15 yil oldin berilsa ham bo‘lardi” degan gaplar bo‘lyapti. Masalan, bu narsaga ko‘pchilik guvoh, ochiqdan ochiq yozishyapti. Bu narsalar san’atkor uchun ulkan baxt. Aytishadi-ku, “Har bir narsaning o‘z vaqt-soati bor”, demak, vaqti bo‘lmagan. Men shunday tushunaman. Allohga behisob shukur. Yurtboshimizning kamtarona san’atimizga nazari tushganidan juda xursandman, — deydi Og‘abek Sobirov.
Prezidentning tilla otiga munosib ko‘rilgan xonandaning davlat tadbirlaridan tobora chetlashib borayotgani haqida o‘z mulohazalari, AQSH dollarlaridan yasalgan pulchambarlari haqida gapirdi.
Bir necha yillar avval xalq orasida Turkmaniston prezidenti Og‘abek Sobirovga tilla ot sovg‘a qilgani uchun uni davlat tadbirlariga qo‘yishmayotgani haqidagi gap-so‘zlarga Og‘abek Sobirov bu uydirma, bo‘lmagan gap, mish-mish ekanligini aytib o‘tgandi.
— Birovga yoqish-yoqmaslik hamma davrda ham bo‘lgan. Rostini aytsam, o‘sha paytda 15-16 yillar avval kimlarningdir she’rini aytishim kerak bo‘ldi. Shu she’r menga yoqmadi, tanamga singdirolmadim. Qo‘pol qilib aytganda, o‘sha she’rni qo‘shiq qilib aytgim kelmadi. Keyin bu qo‘shiq aytilmadi, shundan boshlandi bu ahvol.
Xalqimizning to‘ylarida ko‘p bo‘lamiz, bir-ikki kun qolganda “tezda tadbirga yetib keling”, degan davlat chaqiriqlari bo‘lib qoladi. Bormaslikning iloji yo‘q, lekin bu yerda to‘yga aytilganmiz, oylab kutgan odamlar bor, odamlar niyat qilishadi, qancha harakat va orzu-niyatlar bilan qilinayotgan to‘yga bir kun qolganda “Borolmayman”, deb aytishni tasavvur qilib ko‘ring. Ularning o‘rniga o‘zingizni qo‘yib ko‘ring. Vijdonim qiynalardi, to‘yni tashlab, u yerga borolmasdim. Har kim har xil tushunishi mumkin. Birov “Pulni deb, ozgina mablag‘ ko‘ziga yaxshi ko‘rindi-yu, davlatning bepul tadbiri ko‘ziga ko‘rinmadi”, deyishi mumkin, lekin unaqa emas.
Har kimning sharoiti har xil. Kambag‘al odam niyat qiladi. Men borolmasam yuzimga aytadi: “Va’da berdingmi? To‘yning sanasini o‘zing belgiladingmi? So‘ragan pulingni berdimmi? Kelasan, tamom”.
Xo‘sh, nima deb javob qaytarish mumkin? Ushbu savolga hanuzgacha hech kimdan qoniqarli javob eshitmaganman. Shu narsalar asta-sekin mening davlat tadbirlaridan chetlashishimga sabab bo‘ldi deb o‘ylayman”.
Og‘abek Sobirov ellik yoshdan oshgan bo‘lsa-da, o‘zbek to‘ylaridagi eng talabgir xonanda. Muxlislari uni shunchalik yaxshi ko‘rishganidan AQSH dollarlaridan tayyorlangan pulchambarlarni to‘ylarda uning bo‘yniga ilib qo‘yishadi.
Og‘abek Sobirovning ayoli vafotidan so‘ng, qaynisinglisiga uylangani haqida gaplar tuhmat ekanligini aytdi.
— Ayolim oldamdan o‘tgan, lekin mish-mishlar shu qadar avj olib ketdiki, qaynisinglisiga uylandi, degan gaplar tarqab ketdi. Ayolim qarindoshimiz, tog‘amning qizi bo‘lgan. Eslasam, boshqacha bo‘lib ketaman. Hayotda eng ezilgan davrim bo‘ldi, u paytlarni eslasam, o‘sha hayotga yana qaytgandek bo‘laman, yaram yangilanadi. Bu hayotda mening yuragimni jarohatlagan eng katta hodisa shu yo‘qotish bo‘ladi. Bunday taqdirni hech kimga hech qachon ravo ko‘rmayman, — deydi Og‘abek Sobirov.
Og‘abek Sobirov o‘zini kino olamida ham sinab ko‘rgan. U aktyor sifatida “Qizg‘aldoq” nomli filmda bosh rolni ijro etadi. Ushbu film ham, film uchun yozilgan maxsus qo‘shiq ham juda ommalashgan. Film haqida xonanda shunday deydi:
— Oilamizdagi mudhish voqea, farzandlarimizning onasi olamdan o‘tgandan keyin uni bir umrga eslatib turadigan yodgorlik sifatida kino suratga olsak, degan maslahatlar bo‘lgan. Bu taklifni kutmagan edim. O‘ylab qarasam, bu ham savob, ibrat bo‘ladi. Mikoyil Sulaymonov film ssenariysini yozgan, Ibrohim Rasulov filmni suratga olgan. Bu film asosan real voqealarga asoslangan, — deydi Og‘abek Sobirov.
“Otamning duolari sabab shifo topdim, o‘zlari esa olamdan o‘tdilar”. Og‘abek Sobirov dadasi u chalingan dardni xudodan so‘rab, o‘ziga olganini xotirladi.
— San’atga endi kirib kelayotgan paytlarim edi. Balki “menga ko‘z tegdimi”, degan fikr ham yo‘q emasdi. Yotib qoldim, juda ham yomon paytlarni boshimdan o‘tkazdim. Hozir ota bo‘lib o‘sha vaziyatimda ota-onamga qanchalar qiyin bo‘lganini bilyapman. Dunyoda hech bir ota-ona farzandining yomon holatini ko‘rmasin.
Dadam bizni shu darajada yaxshi ko‘rardilarki, bizni dunyoga ishonmas edilar. Uch-to‘rt oy yotib qolganimdan so‘ng, miyamda shamollash bo‘lib, meningit bo‘lib qoldim. Keyin yana to‘rt oy bu kasal bilan kurashdim, juda xavfli bo‘ldi. Deyarli bir yilga yaqin to‘shakda yotdim. Tashqariga chiqib, biror joyga bora olmasdim, ozib, o‘zimni taniy olmaydigan darajaga kelib qoldim, oynaga qaraganimda qo‘rqib ketardim.
Baribir ota ota ekan-da. Otam ustimda turib Allohga nola qilganlar. “Bolamning dardini olib, menga bergin, bolam qiynalmasin”, deb duo qildilar. Buni o‘z qulog‘im bilan eshitganman. Dadam shu dardimni so‘rab, o‘zlariga olganlar. Shu voqeadan so‘ng kundan kunga yaxshi bo‘lib ketaverdim, dadam esa ikki yilga bormay vafot etdilar.
Dadam temiryo‘l xodimi bo‘lganlar, juda baquvvat inson edilar. Har kuni 30-40 km piyoda ishga borib kelardilar. Lekin shu voqeadan ko‘p o‘tmay olamdan o‘tganlar. Ba’zida o‘ylab qolaman, biz otalarimizga mos farzand bo‘la oldikmikan, munosib bo‘lib, hurmatlarini joyiga qo‘ya oldikmikan, deyman. Hozirgacha shu fikr menga tinchlik bermaydi, qiynalaman, — deydi Og‘abek Sobirov.
Og‘abek Sobirov 2020-yil Mustaqillik bayrami arafasida O‘zbekiston xalq artisti unvoni bilan taqdirlangan. Uning o‘ttizdan ortiq musiqiy albomi, 300 dan ortiq mualliflik qo‘shiqlari bor. 2024-yili Tojikiston prezidenti tomonidan unga Tojikiston xalq hojizi faxriy unvoni ham berildi.
Izoh (0)