“Божалар” гуруҳи солисти Жаҳонгир Позилжонов 4 март куни 47 ёшни қарши олди. Шу муносабат билан оддий оилада вояга етган ҳамда муваффақиятга эришиш йўлида кўплаб қийинчиликларни бошдан кечирган ижодкорнинг ҳаёт йўлларига назар ташлаймиз.
“Хонам йўқлиги учун йўлакда ухлардим”
Жаҳонгир Позилжонов санъатдан бутунлай йироқ, ошпазлар оиласида дунёга келган. Отаси ўз даврининг машҳур ошпази бўлиб, давлат тадбирларида ҳам катта қозонларда ош дамлаган. Шундай бўлса-да, оила ниҳоятда камтарона кун кечиргани ва моддий жиҳатдан қийналган. Бу ҳақда хонанда интервьюларида сўзлаб берган.
— Эсимни таниганимдан бошлаб дадам билан тўй-ҳашамларга бирга борардим. Тонг саҳардан бориб, катта қозонларга овқат солардик. Мен ўчоқ ёқишга масъул эдим. Ошпазларнинг меҳнати оғир бўлса-да, улар меҳнатини пулга баҳолашмасди. Одамлар кўнглидан чиқариб, озгина пул ёки қанд-қурс солинган пакет беришарди. Дадам бирор марта тўй эгасидан фалон пул берасиз, деганини эшитмаганман. Шукрки, қорнимиз ҳамиша тўқ эди, аммо ҳаёт бундан иборат эмаслигини кейинчалик тушунганман. Беш фарзанд ва ота-онам билан уч хонали “дом”да турардик. Алоҳида хонам бўлмагани учун йўлакда ухлашимга тўғри келарди. Дадам буни кўриб, юраги сиқилишини истамасдим. Шунинг учун бомдод намозига туришидан аввалроқ уйғониб, ичкари хонага кириб кетардим, — дейди хонанда.
“14 ёшимдан ишлаганман”
Болалигида шўх ва ниҳоятда уришқоқ бўлган Жаҳонгир Позилжоновнинг кун келиб машҳур хонанда бўлишига кўпчилик ишонмасди. Жаҳонгир бир неча бор жанжаллар сабаб жазоланган, ҳатто уни мактабдан ҳайдамоқчи бўлишган.
— Бир сўз билан айтганда хира бола бўлганман. Шошқалоқлигим ва гап кўтаролмаслигимдан кўп панд еганман. Шунда ҳам охиригача олишардим. Мактабни битиргунга қадар 5-6 марта милицияхонага олиб боришган. Мактабдан ҳайдаш бўйича ҳам кўп огоҳлантиришган. Феълим ёмонлигини билгани учун ҳам дадам ҳамиша тергаб, танбеҳ бериб, энг оғир ишларни менга буюрарди. Кейинчалик бунинг сабабини тушундим. Дарахтнинг шоҳи кичиклигида тўғри йўлга солиш осон экан, эгри ўсгандан кейин уни қайирмоқчи бўлсангиз синаркан.
14 ёшимдан мустақил пул топишга интилганман. Ёзда тарвуз-қовунларни вагонга жойлаш билан, бошқа пайт эса вулканизацияда ишлардим. Арзимаган пул олсам-да, тенгдошларим орасида обрўм баланд эди, — дейди хонанда.
“Дадам ошпаз бўлишимни истаганди”
Ошпазлар оиласида туғилган уч ўғилнинг бари болалигидан мустақил таом тайёрлашга ўрганган. Жаҳонгир Позилжонов ҳам отасининг маслаҳати билан 1992 йили ошпазлик коллежига ўқишга киради.
— Қўшиқларим кимгадир ёқмаслиги мумкин, аммо тайёрлаган таомларим ҳақида бирор марта ёмон гап эшитмаганман. Ошпаз бўлишимни мендан кўра, дадам кўпроқ истаган. Аммо ўзи истамаган ишни қилиш барибир одамни бездирар экан. Дадам раҳматлининг бир одати бор эди, ҳар якшанба ўзи бозорлик қилиб, лағмон тайёрлаб берарди. Бир куни “Санъаткор бўлгинг келяптими? Сенга бир ой вақт агар уйдан то Чорсу бозорига боргунга қадар сени 3 та одам таниса, санъаткор бўлишингга қарши бўлмайман”, деган. Ана шу гапдан кейин бор имкониятдан фойдаланганман. Бир ойдан кейин Шифокорлар шаҳарчасидан Чорсуга кетаётганимизда йўлда бир гала қизлар келиб, дастхат сўрашган. Ана шу воқеадан кейин Ўзбекистон давлат санъат ва маданият институтига ҳужжат топширганман, — дейди хонанда.
“Мўмин Орипов институтга киришимга ёрдам берган”
“Божалар” гуруҳида Мўмин Ориповнинг ўз ўрни бор эди. Жаҳонгир Позилжонов у билан қандай танишгани ва нега ҳозир у ҳақида гапиришни истамаслиги ҳақида сўзлаб берди.
— Институтга киришимдан олдин “Қувноқлар ва зукколар”да иштирок этиб юрардим. Шу орадан танишларимдан бири Тошкент юридик коллежи талабаларини “КВН”га тайёрлантириб беришимни сўрадим. Улар билан шуғулланиб, махсус қўшиқлар ёзаётганимизда, Мўмин билан дўстлашиб қолганмиз. Ана шу воқеа сабаб бўлиб танишганмиз. У Ўзбекистон давлат санъат ва маданият институтида ўқирди. Ижодий имтиҳонларга тайёрланишимда ёрдам берган.
“Илгари қўшиқларингиз бошқача эди”, деган гапни кўп эшитаман. Чунки у пайтда Мўмин бор эди. У ҳовуримни босиб турадиган, тўғри маслаҳат берадиган инсоним эди. Шошиб “Бўлди шу қўшиқни айтаман”, десам “Тўхтанг, бунисини ҳам эшитиб кўринг”, деб тўғри маслаҳат берарди. Яқин инсонидан айрилиш жуда қийин. У билан боғлиқ ширин хотираларим жуда кўп. Уларни гапириб ўзимни қийнагим келмайди. Аммо бу унитиб юборди, дегани эмас, — дейди Жаҳонгир Позилжонов.
“Мен профессионал режиссёрман”
Жаҳонгир Позилжонов суратга олган фильмлар кўплаб танқидларга сабаб бўлади. Ҳатто, унга “Чумчуқ сўйса ҳам қассоб сўйсин”, деб кескин танқидлар ҳам қилишган. Аммо у аслида хонанда эмас, мутахассислиги бўйича кинорежиссёр ҳисобланади.
— Шуҳрат Аббосовнинг қўлида таҳсил олган профессионал режиссёрман. Аввалига хонанда бўлиш ниятим бўлмаган. 23 ёшимга қадар тинимсиз ҳаракат қилиб ҳам санъатда ўз ўрнимни тополмаганман. Тоҳир Содиқов билан танишишим ҳаётимда туб бурилиш ясаган.
Биринчи қўшиқни яратишимга акам сармоя киритган. Ўша пайтлари у қайсидир ресторанга кичик ошпаз бўлиб ишларди. Бир ойлик маошини олиб келиб, қўлимга тутган. Ўша пул билан илк қўшиғимизни студияда ёздирганмиз, — дейди хонанда.
“Автоҳалокатдан кейин, оёғимни улашган”
2009 йил “Божалар” гуруҳи учун оғир келган. Боиси ўша йилнинг 28 июнь санасида “Божалар” гуруҳи вакиллари Термиздаги концерт дастуридан қайтаётган пайтда рулда ухлаб қолиниши сабабли аянчли йўл-транспорт ҳодисасига учраган. Хонанда Мўмин Орипов воқеа жойида вафот этган. Гуруҳ аъзоси Жаҳонгир Позилжонов оғир аҳволда касалхонада ётқизилган ва бир неча кун комада бўлган. Ўзига келганидан сўнг ҳам соғлиғини тиклаши қийин кечган. Оёғи синган хонанда анча пайтгача оқсоқланиб юрган.
— Оёғим икки марта операция қилиниб, уланган. Жуда оғир операцияни бошдан кечирганман. Шифокорларга раҳмат, ҳеч қандай оғриқ сезмайман. Ҳатто стадионларни битта қўшиқни айтиб, уч марта айланиб чиқишга ҳам кучим етади, — дейди хонанда.
Суратга олиш майдончасида топилган бахт
Жаҳонгир Позилжонов турмуш ўртоғи Дилдора билан “Бойвачча” фильмининг суратга олиш жараёнида танишган. Дилдора ўшанда бир гуруҳ қизлар билан фильмда кичик эпизод рол ижро этиш учун келганди. Ҳозирда жуфтликнинг беш нафар фарзандлари бор.
— Дилдора билан танишган пайтимизда Тошкент тиббиёт академиясида ўқирди. Онам “Қачон уйланасан, катта йигит бўлиб қолдинг”, деяверганларидан кейин Дилдоранинг манзилини берганман. Онам бир неча марта совчиликка борган. Аммо ҳар гал рад жавобини олиб келарди. “Қизимиз ҳали 4 йил ўқиши керак”, дейишган экан. Ўшанда дадам мендан “Ниятинг жиддийми, шу қиздан бошқасини танламайсанми?” деганда “йўқ” дегандим. Шундан кейин дадам ишга киришганди. Дадамнинг саъй-ҳаракатлари сабаб, туғилган куним куни тўйим белгиланган. Тўйгача бўлган кунларимиз ҳам қизиқарли воқеаларга бой ўтган. Мен ҳам Дилдора ҳам позитив инсон бўлганимиз учун кунимиз фақат хурсандчилик билан ўтарди, — дейди Жаҳонгир Позилжонов.
“Бойвачча”дан кейин ҳақиқий бойваччага айланган
2008 йилда экран юзини кўрган “Бойвачча” фильми Жаҳонгир Позилжоновни ҳақиқий маънодаги бойваччага айлантирган. Бу ҳақда “Браво” жамоаси актёри Отабек Мирзахолов интервьюларидан бирида айтиб ўтган.
“Жаҳонгир Позилжонов “Бойвачча” фильмидан кейин ҳақиқатан ҳам бойиб кетган. Ўшанда киносарой кассасидан 550 минг АҚШ долларидан ортиқ фойда қилган. Қизиғи, фильм учун 10 минг АҚШ долларига яқин харажат қилинган. У пайтлари ҳақиқатан ҳам ижод қилинарди. Жаҳонгир Позилжонов ўзи ёзиб, режиссёрлик қилиб, асосий ролни ҳам ўзи ўйнарди. Оператор Ёдгор Носиров билан гаплашиб, шунчаки дўстларнинг ёрдами билан фильмларни суратга олардик. Ижодга унақа кўп маблағ сарфламасдик, аммо меҳр бериб ижод қилардик. “Клёш” деган қўшиқ ва унинг клипини кўпчилик билади. Ўша клипни суратга олиш учун бор-йўғи 110 АҚШ доллари сарфлаганмиз. Жаҳонгир Позилжоновнинг дўстлари, шогирдлари кўп эди. “Сен буни, сен уни қил”, дейиш билан кўп ишлар ҳал бўлиб кетарди. Монтаж ҳам қилишни билардик, ўрни келса дубляжни ҳам қилиб кетаверардик”, — деган эди Отабек Мирзахолов.
Жаҳонгир Ортиқхўжаев унга Прадо совға қилган
Собиқ Тошкент шаҳар ҳокими Жаҳонгир Ортиқхўжаев хонандага Toyota Pradо русумидаги қимматбаҳо машинани совға қилган.
— Мен бу инсондан жуда кўп яхшилик кўрганман. Бу Прадо мен кўрган яхшиликларнинг энг кичик қисми. Бир неча йиллардан бери шу инсоннинг ёнида юриб катта бўлганман. Айта оламанки, у атрофдагиларига ҳам ўзига раво кўрадиган нарсаларни раво кўради. Мен у инсондан жуда кўп нарсаларни ўрганганман. Биринчи навбатда оддийликни, камтарликни ўрганганман.
У инсондан яхшилик кўрган бир мен эмасман. У ерда бир неча юз минглаб инсон бор. Қўлларида ишлайдиган қанча инсонлар уларнинг орқасидан уйли-жойли бўлди, қанча одам тўй қилди, қанча ёрдам кўрди, — дейди Жаҳонгир Позилжонов.
Жаҳонгир Позилжонов саккиз йил давомида “Akfa-media” продюссерлик компанияси билан ҳамкорликда ижод қилди. У компания аъзолари, хусусан унинг раҳбари Жаҳонгир Ортиқхўжаевдан миннатдорлигини айтиб ўтади.
Мўмин Ориповнинг ўлимидан кейин гуруҳга янги аъзо танлаш бўйича таклифлар кўп бўлган. Аммо хонанда марҳум дўстининг ўрнини ҳеч ким тўлдиролмаслигини айтиб, таклифларни рад этган.
Бир пайтлар актёр, кинорежиссёр, бошловчи сифатида фаолият юритган жаҳонгир Позилжонов ҳозир фақатгина хонандалик билан шуғалланмоқда.
Изоҳ (0)