19-asr oxirida Britaniya mustamlakasi paytida Hindistonda ikki yil ichida kamida 5 million kishi ochlikdan nobud bo‘lgan.
Qariyb bir asrlik Britaniya hukmronligi davrida — (1858-yildan 1947-yilgacha) zamonaviy Hindiston, Pokiston va Bangladesh hududlari aholisi ikki baravarga ko‘paygan.
Deyarli har o‘n yilda vaqti-vaqti bilan kechgan noqulay iqlim sharoiti bora-bora uzoq vaqtli qurg‘oqchilikka aylandi.
Bu yerlardagi antisanitariya sharoti esa odamlarga azob-uqubatlar olib kelgan kasalliklarni keltirib chiqardi.
1876-yilda Hindiston markazining million kvadrat kilometrini egallagan Dekan platosida, yirik hosil yetishmovchiligiga olib kelgan yana bir kuchli qurg‘oqchilikdan so‘ng, Madras va Bombey shtatlari hamda Maysur va Haydarobod shaharlarida misli ko‘rilmagan ommaviy o‘lim holati yuzaga kelgan. Keyinchalik bu qirg‘in shimoliy va shimoli-g‘arbiy viloyatlar hamda Britaniya Hindistonining markaziy hududlarida, shu jumladan Panjobda ham qayd etilgan.
Odamlarning azob-uqubatlari yana ikki yil davom etdi, millionlab aholi halok bo‘ldi. Bu voqealardan Madras aholisi eng ko‘p azob chekkan, shuning uchun ham Madras nomi — 1876—1878-yillardagi Buyuk ocharchilik davri deya tarixga muhrlandi.
Mutaxassislarning aytishicha, bor-yo‘g‘i ikki yil ichida Britaniya hukmronligi ostidagi Hindiston ochlikdan aziyat chekkan kamida 5 million aholisini yo‘qotdi. Qurbon bo‘lganlar soni bo‘yicha tarixchilar yana turli raqamlarni ham keltirib o‘tishadi: 5,5 milliondan 9,6 milliongacha, eng aniq hisob-kitoblarga ko‘ra esa 8,2 million nafar odam nobud bo‘lgan.
Umuman olganda, demograflarning fikriga ko‘ra 19-asrning oxirgi choragida Hindiston, Pokiston va Bangladeshda hatto 26 milliongacha odam ochlikdan o‘lgan bo‘lishi mumkin.
Izoh (0)