Блогер Марям Тиллаева Uznews’га берган интервьюсида болалик хотиралари, бугунги кундаги фаолияти, ота-онаси билан мураккаб алоқалари ҳақида сўзлаб берди. Шунингдек, “халқнинг пули қаерда?” деган саволга ҳам жавоб берди.
Амиран Сардаров билан никоҳ ҳақида
Бизнинг никоҳ маросимимиз Лас Вегасдаги ибодатхоналардан бирида бўлиб ўтган ва бу аслида шунчаки ҳазил бўлган. Ўша машҳур ярим яланғоч суратим эълон қилингач, уни кечира олмадим. Кейинчалик Амираннинг икки кунлаб ғойиб бўлиши, фоҳишалар, гиёҳванд моддаларга берилиши кабиларга гувоҳ бўлдим. Маълум муддат буларга чидаб яшадим. Аммо жисмоний зўравонликка етиб боргач, ортиқ унинг олдида қолишга сабаб топа олмадим. Эндиликда ўзимни тиклаб олган мен қаерда-ю, у қаерда?
Блогерликка илк қадам
Ўзбекистонга бувимни зиёрат қилиш учун бир ойга келганимда Россияда тренд бўлган “эр излаяпман” мавзусидаги контентни такрорлаб кўрдим. Бу трендни нега одамлар бунчалик оғир қабул қилишди, ҳануз тушунмайман. Эҳтимол, улар чин дилдан менинг бахтли бўлишимни истагандир, аммо менинг видеоролигим остига “Тавба, ажабо, қандай қилиб бундай иш қилиш мумкин, шарманда!”, деган изоҳлар ёғилди. Шундан сўнг менга реклама таклифлари кела бошлади ва блог орқали даромад топиш мумкинлигини ўйлаб кўрдим.
Халқнинг пуллари қаерда?
Мен ўз пулимни ўзим топаман, ота-онамнинг пулларидан фойдаланмайман. Фақатгина дўстларим билан ҳордиқ чиқарганим ва саёҳат қилганим ҳақидаги суратларни ижтимоий саҳифамга жойлайман холос. Халқдан ўғирланган пулларга яшаётганимиз ҳақидаги гап-сўзлар мен ва оиламга ёпиштирилган бир тамға.
Ҳозирда Марям Тиллаева нималар билан банд?
Бугунги кунда мен актёрлик маҳоратини ўрганяпман, Москва шаҳрида таҳсил оляпман ва шу билан бирга айрим лойиҳаларда суратга тушяпман. Шунингдек, подкастларим устида ҳам ишлаяпман.
“Маша Телеток”да ўзбек шоу-бизнес оламидаги машҳурлар билан суҳбатлашаман. Яқинда Муниса Ризаева меҳмоним бўлди, у шахсий ҳаёти ҳақида очиқ сўзлаб берди. Тимур Алихонов эса ҳаж сафари, рафиқаси Фарида билан бўлган муносабатлари ҳақида айтиб берди.
Болаликдаги камситиш, диний ажратиш ва ирқчилик
Онам ЮНЕСКОда элчи бўлиб ишлагани сабабли турли мамлакатларда, жумладан, Франция, Латвия, Швейцарияда яшаганмиз. Айниқса, Швейцарияда ўқиганимда мусулмонларга ва қорамағиз одамларга нисбатан кучли нафрат бор эди. Мени маймун деб аташар, устимдан кулишар эди. Болалигимдан оиламнинг қилган ишлари ва қарорларига жавобгар эмаслигимга қарамай, доим ўзимни оқлашга мажбур бўлганман.
Болалигимданоқ мени жуда қаттиқ танқид қилишди. Ҳаттоки, мени ҳожатхоналарга қамаб қўйишган, қаттиқ уришган ҳолатлар ҳам бўлган. Тасаввур қилинг, менга ўхшаган қизни ҳам уришган! Баъзи пайтларда ҳаётимга чек қўйиш истаги ҳам бўлар эди. Бу ўй-хаёлларимни ота-онамга айта олмаганман, чунки улар ўз ҳаётлари, ишлари билан банд бўлишган. Ёш қиз учун бу жуда-жуда оғир эди. Аммо мен буларни бошдан кечириб бўлдим ва эндиликда танқидга жуда хотиржам муносабатда бўла оламан. Чунки бундай танқидлар менинг ким эканлигим ҳақида эмас, балки уларнинг қандай эканини акс эттиради, деб ўйлайман. Эҳтимол, улар менга қараб ўзларидаги ниманидир кўришади ва бу нарса уларни ғазаблантиради.
“Ҳаётим менга эмас, бошқаларга тегишли эди”
Болалигим ёрқин, лекин мураккаб бўлган. Мен кўп нарсанинг гувоҳи бўлдим: одамларнинг қандай қилиб бир-бирини сотишга тайёрлигини, энг яқинлар кези келганда ўзгариб қолишини ҳам кўрдим. Менда болаликнинг ўзи йўқ эди, ҳаётим менга эмас, бошқаларга тегишли эди.
Доим қўриқчилар билан юрар эдим, шаҳарни ҳам деярли билмасдим. Ҳаракатим чегараланган, атрофимда фақат катталар бўлган. Дўстларим йўқ эди, чунки доим барчага шубҳа билан қарашга ўргатилган эдим. 18 ёшга етганимда инсоний алоқаларни ўрнатишга, чуқур муносабатлар қуришга интилдим. Энди эса 26 ёшимда ва ниҳоят мустақилман: ўзим учун яшайман, ўзим пул ишлаб топаман. Узоқ кутилган озодлик ҳисси мен учун энг бебаҳо бойликдир.
Ислом Каримов бобо сифатида
У дунёдаги энг ажойиб бобо эди. Чет элга кўчиб кетгунимизча, мен унинг президент эканини ҳам билмасдим. Ҳамма боболар эрталаб соат 8:00 да ишга костюмда кетади, деб ўйлардим. У жуда оддий, қувноқ, доно инсон эди. Мен билан катта одамдек гаплашар, кўп нарсани ўргатар эди. Бир куни бобом суратга қандай тушишни ўргатган, у: “Бир оёғингни олдинга, бошқасини орқага қўй”, дегани ёдимда. У аёл киши учун китоб ўқиш, шеърият, рақс, аёлларга хос назокат муҳимлигини уқтирар эди. У менга оталик қилган дея оламан, чунки бобом барча оила аъзоларимизни бирлаштириб турган устун эди. Энди у йўқ, оиламиз ҳам айро. Мен учун бобом ҳеч ким тенглаша олмайдиган, мукаммал инсон эди.
“Ҳеч кимга бундай оила ва ҳаётни тиламайман!”
Менинг оилам бошқаларникига ўхшамайди ва ҳеч кимга бундай ҳаётни тиламайман. Биргина бувим — менинг энг яқин дўстим. Уни “ойи” деб ҳам атайман, чунки болалигимдан у менга она ўрнида қараган, меҳр берган. У менинг барча дўстларимни танийди, ҳаётимдаги энг оғир лаҳзаларда доимо ёнимда бўлган. Уни жуда қадрлайман.
“Ота-онам мен билан гаплашмайди…”
Холам, бувим, амакиваччаларим билан доим алоқадамиз. Аммо онам ва отам билан гаплашмайман. Онам билан болалигимдан келишмовчиликларимиз бўлган, ҳозир ҳам ичимда алам бор. У ҳам мендан ранжиган. Ҳозирги пайтда онамга тегишли бўлган гўзаллик салонлари, ресторанларга киришим тақиқланган. Онам билан бир жойда ўтириб, гаплашиб олишни хоҳлайман, ундан ижтимоий тармоқларда кўрган суратлар учун кечирим сўрашни истайман. Аммо ҳозирча орамизда фақат сукунат бор. Мана шу ички алам нафратга, нафрат эса менга кўпроқ ишлашга мотивация беради. Афсуски, шундай она ўз қизига кўмак бериш ўрнига, у билан рақобат қилмоқда.
Мени фақат бувим доимо ва беминнат қўллаб-қувватлаган. Болалигимда ўзимни ёлғиз ҳис қилганимда ҳам, Амиран билан бўлган зиддиятларда ҳам, умуман, ҳар ишда мени танқид қилиш ўрнига тушунишга ҳаракат қилганлар. Бувим билан онамнинг муносабатлари ҳам аввалдан яхши бўлмаган. Умуман олганда, оиламизда жуда кўплаб психологик муаммолар бўлган.
Шахсий ҳаётдан янгиликлар
Ҳозир бир инсон билан яқин муносабатдаман, мен бундай характерли инсонни танлайман деб ҳеч ҳам ўйламаган эдим, чунки ўзимни америкаликларга хос тафаккурга эга, деб ҳисоблайман. Ўзбек йигитлари билан менталитет сабабли чиқиша олмайман. Аммо бугун ёнимда турган инсон билан дунёқарашимиз бир хил. Ҳозирча биз ҳеч қаерга шошмаяпмиз, бирга оҳиста қадам ташламоқдамиз. Тилагим, сизни бирор мақсаддан тўхтатишга уринсалар ҳам, асло таслим бўлманг, чунки маррага етишишда жуда кўп тўсиқларга дуч келасиз.
Изоҳ (0)