Bloger Maryam Tillayeva Uznews’ga bergan intervyusida bolalik xotiralari, bugungi kundagi faoliyati, ota-onasi bilan murakkab aloqalari haqida so‘zlab berdi. Shuningdek, “xalqning puli qayerda?” degan savolga ham javob berdi.
Amiran Sardarov bilan nikoh haqida
Bizning nikoh marosimimiz Las Vegasdagi ibodatxonalardan birida bo‘lib o‘tgan va bu aslida shunchaki hazil bo‘lgan. O‘sha mashhur yarim yalang‘och suratim e’lon qilingach, uni kechira olmadim. Keyinchalik Amiranning ikki kunlab g‘oyib bo‘lishi, fohishalar, giyohvand moddalarga berilishi kabilarga guvoh bo‘ldim. Ma’lum muddat bularga chidab yashadim. Ammo jismoniy zo‘ravonlikka yetib borgach, ortiq uning oldida qolishga sabab topa olmadim. Endilikda o‘zimni tiklab olgan men qayerda-yu, u qayerda?
Blogerlikka ilk qadam
O‘zbekistonga buvimni ziyorat qilish uchun bir oyga kelganimda Rossiyada trend bo‘lgan “er izlayapman” mavzusidagi kontentni takrorlab ko‘rdim. Bu trendni nega odamlar bunchalik og‘ir qabul qilishdi, hanuz tushunmayman. Ehtimol, ular chin dildan mening baxtli bo‘lishimni istagandir, ammo mening videoroligim ostiga “Tavba, ajabo, qanday qilib bunday ish qilish mumkin, sharmanda!”, degan izohlar yog‘ildi. Shundan so‘ng menga reklama takliflari kela boshladi va blog orqali daromad topish mumkinligini o‘ylab ko‘rdim.
Xalqning pullari qayerda?
Men o‘z pulimni o‘zim topaman, ota-onamning pullaridan foydalanmayman. Faqatgina do‘stlarim bilan hordiq chiqarganim va sayohat qilganim haqidagi suratlarni ijtimoiy sahifamga joylayman xolos. Xalqdan o‘g‘irlangan pullarga yashayotganimiz haqidagi gap-so‘zlar men va oilamga yopishtirilgan bir tamg‘a.
Hozirda Maryam Tillayeva nimalar bilan band?
Bugungi kunda men aktyorlik mahoratini o‘rganyapman, Moskva shahrida tahsil olyapman va shu bilan birga ayrim loyihalarda suratga tushyapman. Shuningdek, podkastlarim ustida ham ishlayapman.
“Masha Teletok”da o‘zbek shou-biznes olamidagi mashhurlar bilan suhbatlashaman. Yaqinda Munisa Rizayeva mehmonim bo‘ldi, u shaxsiy hayoti haqida ochiq so‘zlab berdi. Timur Alixonov esa haj safari, rafiqasi Farida bilan bo‘lgan munosabatlari haqida aytib berdi.
Bolalikdagi kamsitish, diniy ajratish va irqchilik
Onam YUNESKOda elchi bo‘lib ishlagani sababli turli mamlakatlarda, jumladan, Fransiya, Latviya, Shveysariyada yashaganmiz. Ayniqsa, Shveysariyada o‘qiganimda musulmonlarga va qoramag‘iz odamlarga nisbatan kuchli nafrat bor edi. Meni maymun deb atashar, ustimdan kulishar edi. Bolaligimdan oilamning qilgan ishlari va qarorlariga javobgar emasligimga qaramay, doim o‘zimni oqlashga majbur bo‘lganman.
Bolaligimdanoq meni juda qattiq tanqid qilishdi. Hattoki, meni hojatxonalarga qamab qo‘yishgan, qattiq urishgan holatlar ham bo‘lgan. Tasavvur qiling, menga o‘xshagan qizni ham urishgan! Ba’zi paytlarda hayotimga chek qo‘yish istagi ham bo‘lar edi. Bu o‘y-xayollarimni ota-onamga ayta olmaganman, chunki ular o‘z hayotlari, ishlari bilan band bo‘lishgan. Yosh qiz uchun bu juda-juda og‘ir edi. Ammo men bularni boshdan kechirib bo‘ldim va endilikda tanqidga juda xotirjam munosabatda bo‘la olaman. Chunki bunday tanqidlar mening kim ekanligim haqida emas, balki ularning qanday ekanini aks ettiradi, deb o‘ylayman. Ehtimol, ular menga qarab o‘zlaridagi nimanidir ko‘rishadi va bu narsa ularni g‘azablantiradi.
“Hayotim menga emas, boshqalarga tegishli edi”
Bolaligim yorqin, lekin murakkab bo‘lgan. Men ko‘p narsaning guvohi bo‘ldim: odamlarning qanday qilib bir-birini sotishga tayyorligini, eng yaqinlar kezi kelganda o‘zgarib qolishini ham ko‘rdim. Menda bolalikning o‘zi yo‘q edi, hayotim menga emas, boshqalarga tegishli edi.
Doim qo‘riqchilar bilan yurar edim, shaharni ham deyarli bilmasdim. Harakatim chegaralangan, atrofimda faqat kattalar bo‘lgan. Do‘stlarim yo‘q edi, chunki doim barchaga shubha bilan qarashga o‘rgatilgan edim. 18 yoshga yetganimda insoniy aloqalarni o‘rnatishga, chuqur munosabatlar qurishga intildim. Endi esa 26 yoshimda va nihoyat mustaqilman: o‘zim uchun yashayman, o‘zim pul ishlab topaman. Uzoq kutilgan ozodlik hissi men uchun eng bebaho boylikdir.
Islom Karimov bobo sifatida
U dunyodagi eng ajoyib bobo edi. Chet elga ko‘chib ketgunimizcha, men uning prezident ekanini ham bilmasdim. Hamma bobolar ertalab soat 8:00 da ishga kostyumda ketadi, deb o‘ylardim. U juda oddiy, quvnoq, dono inson edi. Men bilan katta odamdek gaplashar, ko‘p narsani o‘rgatar edi. Bir kuni bobom suratga qanday tushishni o‘rgatgan, u: “Bir oyog‘ingni oldinga, boshqasini orqaga qo‘y”, degani yodimda. U ayol kishi uchun kitob o‘qish, she’riyat, raqs, ayollarga xos nazokat muhimligini uqtirar edi. U menga otalik qilgan deya olaman, chunki bobom barcha oila a’zolarimizni birlashtirib turgan ustun edi. Endi u yo‘q, oilamiz ham ayro. Men uchun bobom hech kim tenglasha olmaydigan, mukammal inson edi.
“Hech kimga bunday oila va hayotni tilamayman!”
Mening oilam boshqalarnikiga o‘xshamaydi va hech kimga bunday hayotni tilamayman. Birgina buvim — mening eng yaqin do‘stim. Uni “oyi” deb ham atayman, chunki bolaligimdan u menga ona o‘rnida qaragan, mehr bergan. U mening barcha do‘stlarimni taniydi, hayotimdagi eng og‘ir lahzalarda doimo yonimda bo‘lgan. Uni juda qadrlayman.
“Ota-onam men bilan gaplashmaydi…”
Xolam, buvim, amakivachchalarim bilan doim aloqadamiz. Ammo onam va otam bilan gaplashmayman. Onam bilan bolaligimdan kelishmovchiliklarimiz bo‘lgan, hozir ham ichimda alam bor. U ham mendan ranjigan. Hozirgi paytda onamga tegishli bo‘lgan go‘zallik salonlari, restoranlarga kirishim taqiqlangan. Onam bilan bir joyda o‘tirib, gaplashib olishni xohlayman, undan ijtimoiy tarmoqlarda ko‘rgan suratlar uchun kechirim so‘rashni istayman. Ammo hozircha oramizda faqat sukunat bor. Mana shu ichki alam nafratga, nafrat esa menga ko‘proq ishlashga motivatsiya beradi. Afsuski, shunday ona o‘z qiziga ko‘mak berish o‘rniga, u bilan raqobat qilmoqda.
Meni faqat buvim doimo va beminnat qo‘llab-quvvatlagan. Bolaligimda o‘zimni yolg‘iz his qilganimda ham, Amiran bilan bo‘lgan ziddiyatlarda ham, umuman, har ishda meni tanqid qilish o‘rniga tushunishga harakat qilganlar. Buvim bilan onamning munosabatlari ham avvaldan yaxshi bo‘lmagan. Umuman olganda, oilamizda juda ko‘plab psixologik muammolar bo‘lgan.
Shaxsiy hayotdan yangiliklar
Hozir bir inson bilan yaqin munosabatdaman, men bunday xarakterli insonni tanlayman deb hech ham o‘ylamagan edim, chunki o‘zimni amerikaliklarga xos tafakkurga ega, deb hisoblayman. O‘zbek yigitlari bilan mentalitet sababli chiqisha olmayman. Ammo bugun yonimda turgan inson bilan dunyoqarashimiz bir xil. Hozircha biz hech qayerga shoshmayapmiz, birga ohista qadam tashlamoqdamiz. Tilagim, sizni biror maqsaddan to‘xtatishga urinsalar ham, aslo taslim bo‘lmang, chunki marraga yetishishda juda ko‘p to‘siqlarga duch kelasiz.
Izoh (0)