Abdulla Qurbonov nafaqat ijodi, balki sanʼatdan tashqari hayoti bilan ham tez-tez tilga tushadigan xonanda hisoblanadi. Shu bilan birga uning hayoti mashaqqatlarga va ziddiyatli vaziyatlarga juda boy.
“Muhriddin Holiqovning shart qo‘ygan”
Xonanda 1976-yilning 2-sentyabr kuni Akbar Qurbonov xonadonida dunyoga kelgan. Serfarzand oilada 9 ta o‘g‘il va qiz farzand voyaga yetgan. Ular orasida Abdulla Qurbonov ham bor edi. Garchi oilasida sanʼatkorlar bo‘lmagan bo‘lsa ham u bolaligidan sanʼatga mehr qo‘ygan. U ilk marta 1987-yili akasi Doniyor Qurbonovning to‘yida qo‘liga mikrofon olib qo‘shiq kuylagan. Uni zimdan kuzatib turgan xonanda Muhriddin Holiqovga uni shogirdlikka olishini so‘rashadi. “Bir shartim bor, agar “Arab tangosi”ni ijro etishni uddalasa, uni shogirdlikka olaman”, degan javobni olgach, xonanda qo‘shiqni qunt bilan o‘rganadi. Muhriddin Holiqov uni shogirdlikka olib, to‘y-xizmatlariga o‘zi bilan olib boradi.
— 1990-yili “Xalqlar do‘stligi” sanʼat saroyida yosh estrada qo‘shiqchilarining ko‘rik tanlovi o‘tkazilgan. Ishtirokim ko‘pchilikka maʼqul bo‘lgan Muhriddin Holiqovning duolarini olib, Farruh Zokirovga qo‘ng‘iroq qilganman. “Meni shogirdlikka oling”, deganman. U paytlarda Farruh Zokirov va “Yalla” guruhining nomi butun dunyoga tanilgan, mashhurlik borasida uncha-muncha xonanda ularga teng kela olmasdi. Muhriddin Holiqovning maslahatiga kirib, “Arab tangosi”ni o‘rganganim qo‘l kelgan va 1991-yili Farruh Zokirov jamoasiga shogirdlikka qabul qilinganman. Besh yil davomida qo‘shiqchilik sirlarini o‘rganib, “Yalla”ning ko‘plab konsertlarida ishtirok etganman, deydi Abdulla Qurbonov.
“Boyib ketsam onamni ishlatmayman”
Abdulla Qurbonov qiyinchiliklarda o‘tgan bolalik yillarini quyidagicha eslaydi.
— Katta ro‘zg‘orni tebratish oson bo‘lmagan. Keyinchalik otam novvoychilikni tashlab, taksoparkka ishga kirgan. “Sariq sigirni sog‘ib, sizlarni boqqanman”, desa sigirimiz yo‘q-ku, deb hayron bo‘lardim. Keyinchalik bilsam, dadam sariq sigir deganda, taksi mashinasini nazarda tutgan ekan. Onam esa ro‘zg‘or ishlaridan ortib, novvoychilik ham qilardi. Men ularni bozorga olib chiqib sotardim. 50 ta non yopish uchun otash-olov bo‘lib yonayotgan tandirga shuncha marta kirib chiqishiga to‘g‘ri kelardi. “Boyib ketsam onamni ishlatmayman”, deb niyat qilardim. Shukrki, ularning bari amalga oshdi, deydi xonanda.
“Mashinam dumalab ketdi”
2002-yili xonanda avtofalokatga uchraydi va jiddiy jarohat oladi. Xonanda bu holatni suiqasd deya baholaydi.
— Erta tongda oilam uchun Ko‘kcha bozoridan non, qaymoq olib, bir do‘stim sovg‘a qilgan Nexia mashinasida ukam bilan uyga qaytayotganimizda ko‘p qavatli uylar orasidan chiqqan “Moskvich” yo‘limda turib oldi. To‘qnashuvdan saqlanib, rulni burganimda mashinam dumalab ketdi. “Moskvich”da o‘tirgan to‘rt yigitning hech biri yordam bermay, ko‘zdan g‘oyib bo‘lishgan. Uyushtirilgan bo‘lmaganida ularga zarar yetkazmaslik maqsadida jonimizni xavfga qo‘yganim uchun rahmat evaziga yordam berishi kerak emasmidi?!, deydi xonanda.
“Tan olaman, avvallari chekkanman”
Xonanda giyohvand modda sabab ozodlikdan mahrum etilgan. Sanʼatkorning so‘zlariga ko‘ra, yaqin tanishlaridan biri uni to‘yga chaqirish bahonasida uyiga mehmonga kelganida, qo‘shiqchining rad etishiga qaramay, unga giyohvand moddani “hadya tariqasida” bergan.
Abdulla Qurbonov avvallari “bu narsa”ni to‘ylarda, ulfatlar bilan o‘tirishlarda qabul qilganini tan oldi, lekin o‘sha paytda tashlaganini, sog‘lig‘i ham ko‘tarmasligini taʼkidlab o‘tdi.
— Oradan 5-10 daqiqa o‘tgach, xodimlar kirib keldi… Tan olishim kerak, oldinlari chekkan bo‘lsam, chekkanman. Lekin men ularga buni olib kelinglar demaganman, buni zalda ham (sud zalida) aytganman. Ammo qonun hamma uchun bir xil ekan. Giyohvand modda sabab qamalganman, deydi Abdulla Qurbonov.
“Qamoqxonaga Yulduz Usmonova kelgan”
Xonanda Qashqadaryodagi jazoni ijro etish muassasida muddatini o‘tayotganida faqatgina Yulduz Usmonova uni ko‘rgani borgani va uning gaplari katta kuch bag‘ishlagani haqida so‘zlab bergan.
— Shuncha sanʼatkorlarning ichida Yulduz Usmonovaning mard taraflaridan bittasi — qamoqda ekanimda Qashqadaryodagi qamoqxonaga meni ko‘rgani borgan ekanlar.
Qamoqxonaga borib, rahbarlarni chaqirib, “shu bola mening bolamday, mening ukam, men eng yaxshi ko‘rgan sanʼatkorlardan bittasi bu, unga eʼtiborni jiddiyroq qilinglar, bu hali xalqqa kerak. Har xil gap-so‘zlar eshityapmiz, ishqilib bolaga tazyiqlar yo‘qmi, hech qanaqa zulmlar yo‘qmi?”, deb mendan xabar olishga borgan.
Mayli, odamning narsasi emas, odamni eʼtibori muhim, qancha sanʼatkorlar bo‘lgan o‘sha payt, qo‘rqqan hammasi, xuddi menga yaqinlashsa, ularni ham qamab qo‘yadigandek tuyulgan ularga. To‘g‘risida, qo‘rqqan. Odamlardan emas, Xudodan qo‘rqishsin! O‘sha payt Yulduz opa hech nimadan qaytmasdan Qashqadaryoga jamoa bilan borgan ekanlar. Mening qaysi qamoqxonada ekanligimni surishtirishgan.
Meni rahbariyat chaqirib, “Yulduz Usmonova senga kim bo‘ladi?”, deb savol berishganda men xavotirda bo‘ldim. Nima balo, opamgayam bir narsalar bo‘lganmikan, degan fikrda bo‘lib turganimda, “o‘ylama, qo‘rqma, xavotir olma. U odamga hech qanaqa yomonlik qilmaymiz, to‘g‘ri maʼnoda so‘rayapmiz, kim bo‘ladi?”, deganida, men “opam bo‘ladilar, hurmat qilaman, nima gap?” desam, shu yerga keldilar, lekin qonun doirasida uchrashtirish mumkin emas, nimagaki, familiya to‘g‘ri kelmaydi, “faqatgina oilangga ruxsat, boshqalarga mumkin emas degan qonun bor”, deyishganda ular ham, opa ham to‘g‘ri tushunganlar.
“Mayli, faqat mening shaxsiy iltimosim, mening kelganimni chaqirib, mening nomimdan ikki og‘iz hol-ahvolini so‘rab qo‘yinglar”, deganlari katta eʼtibor. Ko‘ryapsizmi eʼtiborni, misol, menga jonlari achib, nima uchun borganlar, qaysidir jihatim opaga xush kelgan, qaysidir xarakterimni yaxshi ko‘rgan. Ayol kishi boshi bilan, uncha-muncha erkak kishi qilmagan mehrni bergan shu odam. Shuning uchun ham opani yaxshi ko‘raman, deydi Abdulla Qurbonov.
“Qamoqxonadagi uch yil…”
Xonanda ko‘plab suhbatlarida avtofalokatga uchragan yoki qamalgan paytida ham ayoli va onasining daldasi katta kuch bag‘ishlarigi haqida aytib o‘tgan.
— Jazoni o‘tash muassasasida o‘tgan uch yil davomida o‘zimdan o‘tgani faqat o‘zimga ayon. Bunday paytda onamning duosi va rafiqamning qo‘llab-quvvatlashi menga kuch bag‘ishladi, — dedi xonanda.
“Bir o‘limdan qolganman”
Xonanda intervyularining birida bir o‘limdan qolgani haqida ham so‘zlab bergan.
— “Otimning o‘lishini bilganimda, bir qop kepakka almashgan bo‘lardim” , deyishgan. Boshimga tushgan sinov haqida ham “Beayb Parvardigor, har bandada bir ayb bor. Mening aybim to‘qligimdir, to‘qligimdan sho‘xligimdir” misrali qo‘shiq hozirlayapman. Bir yomonning yaxshisi bor. 2013-yil chet elda yashaydigan do‘stim Jaloliddin bilan qo‘ng‘iroqlashdim, oktyabrda ikkovimiz oilamiz bilan bir oy kemada sayr qilishga kelishdik. Rafiqam, to‘rt farzandimni olib, Floridadagi Disneylendga olib borishni ham reja qilib, bir yilga viza oldik. Lekin 27-avgust tarix zarvaraqlarida emas, yuragimda o‘chmas dog‘ bo‘lib qoldi. O‘sha sanada menga nisbatan jinoiy ish ochilib, chet elga borolmaganmiz... Radioda esa biz sayr qilishni reja qilgan kema halokatga uchraganini eshitdim, oilam bilan bir o‘limdan qolganmanda, dedi xonanda.
Muhokamalar markazidagi xonanda
2002-yil 16-fevralda qo‘shiqchining ichki ishlar boshqarmasida bezorilik qilayotgani haqidagi video tarqaldi. Qurbonovning so‘zlariga ko‘ra u Bo‘stonliqdagi to‘ydan keyin kafega borib, spirtli ichimlik isteʼmol qilgan va janjalda qatnashgan hamda 10 sutkalik jazoga tortilgan.
Bundan tashqari, xonanda “Million” jamoasi, Ulug‘bek Holmedov, Jamshid Abduazimov va Jahongir Otajonovlar bilan ham jiddiy san-manga borgan. Ichki ishlar xodimlarini haqoratlagani ham ko‘plab muhokamalarga sabab bo‘lgan.
Oilasi haqida…
Xonanda oilasi haqida gapirishni unchalik istamaydi, hozircha faqatgina to‘ng‘ich o‘g‘li Muzaffar Qurbonov otasining kasbini davom ettirib, sanʼatda faoliyat yuritmoqda. Ammo hozircha ijodida o‘ziga xoslik sezilgani yo‘q.
Izoh (0)