“Oltin Humo” milliy kinotaqdimotida rejissor Hilol Nasimov hayʼat aʼzolari bilan uning fikrlari keskin farq qilishi, dunyoning 14 davlatida o‘tkazilgan kinofestivallarda g‘olib bo‘lgan film, O‘zbekistonda eʼtirof etilmagani haqida gapirdi.
— Avvalgi “Oltin Humo” milliy taqdimotida ham g‘oliblar borasida taxminlarim bo‘lgan, ammo natijalar umuman kutilmagan bo‘lgan. Demak, hayʼat aʼzolari bilan qarashlarimiz bir-biriga o‘xshamaydi. To‘g‘risini aytaman, agar adolat tarozisi muqarrar bo‘lmasa, turli xil bahslarga sabab bo‘ladi. Shuning uchun hayʼat aʼzolari bunga masʼuliyat bilan yondashishlari kerak. Unga berilmadi, bunga berilmadi deyishdan yiroqman. Ammo bir narsani aytib o‘tmasam bo‘lmaydi. Dunyoning 14 ta davlatida o‘tkazilgan kinofestivallarda “Eng yaxshi kino va ssenariy” nominatsiyalarida g‘olib bo‘lgan “Meros” filmim o‘tgan yili umuman eʼtirof etilgani yo‘q. O‘tgan yilgi “Oltin Humo” milliy kinotaqdimotida ham nomzodi qo‘yilgandi.
Film milliy ruhda, unda qadriyatlar ulug‘langan. Shunday bo‘lsa-da, xorijda uni eʼtirof etishdi. Avstraliyada “Eng yaxshi islomiy film” deya olqishlandi. Rossiyada bo‘lgan taqdimotda qiziq holat bo‘ldi. Zalning jimjitligidan tomoshabinlar qolmadi shekilli deb biroz tashvishlandim. Chunki undan avvalgi filmlarda shunday holatlar ham kuzatilgan. Ammo chiroq yoqilganda ko‘rdim, hech kim zalni tark etmay, olqishladi.
Abdulla Oripov bir kuni yig‘ilishda “Menga festivalbop filmlar kerak emas, xalqning koriga yaraydiganlari kerak”, dedi. Bu gapning tagida nima yotgan edi?! Bir muddat avval filmlarimizda o‘zbek millatini bukib, xor va boshqa millatlar bilan taqqoslab ko‘rsatishardi. Boshqa millat vakili aristokratga o‘xshab nonushta qilsa, o‘zbek ajriqning ustiga quroq dasturxonni solib, suzmaga non botirib yeyishi, ro‘molni qiyshiq o‘rashi-yu, qoshidan oqqan o‘sma bilan ayollarni ko‘rsatishi bu millatni kamsitish hisoblanadi. Chunki biz masxara bo‘ladigan xalq emasmiz-ku. Masalan, “Qovun tarovati” degan film suratga olindi. Bilmadim, uni bir nechta filmlardan olingan uzuq-yuluq kadrlardan iborat deb bilaman. Bu kino emas, o‘zbek millatiga ham umuman mos emas. Men tomoshabin sifatida bunday filmlarni qabul qilolmayman.
Xullas, hayʼat aʼzolari bilan fikrim bir-biriga mos emas. Taqdimotga qo‘yilayotgan filmlar haqida yana bir o‘ylab ko‘rishsa yaxshi bo‘lardi, — deydi Hilol Nasimov.
“Asosiy eʼtiborni kinofestival va taqdimotlarni o‘tkazishga emas, yaxshi filmlarni yaratishga qaratish kerakdir” degan savolga rejissor quyidagicha javob berdi?
— Men bu fikrga qo‘shilmayman. Xalqaro kinofestivalni har yili emas, ikki yilda bir o‘tkazishsa ham bo‘ladi. Chunki unga juda katta mablag‘ sarflanadi. Xalqaro kinofestival turizm salohiyatining oshishi va do‘stlik rishtalarining yanada mustahkamlanishiga katta hissa qo‘shadi. Festival tiklanganidan keyin birinchi marta tashkillashtirilganida xorijlik ijodkorlar “otni kallasi”dek gonorar so‘ragan bo‘lsa, undan keyingi yillarda “Pulingiz kerakmas, borsak maylimi”, deganlari ham bo‘ldi. Chunki mehmonlarning bari o‘zbekona mehmondo‘stlik bilan kutib olingan. Shu kungacha dunyoning turli nuqtalarida o‘tkazilgan kinofestivallarda bo‘ldim. Hech kim eʼtibor ham bermaydi, qayerga boryapsan, nima yeyapsan deb ham so‘ramaydi. Rejaga ko‘ra bitta bifshteks bilan salat berilishi kerak bo‘lsa, talon beradi, o‘shandan ortig‘ini yeyolmaysiz. Bizga kelganda esa yarim kechasi “Menga viski kerak”, deb so‘rashadi. Goadagi xalqaro kinofestivalga borganimizda hatto, samolyotga yuksiz chipta buyurtma qilishgan. O‘zbekistonda o‘tkazilgan kinofestivalga kelgan hind ijodkorlari oddiy yo‘lovchilar bilan kelishni istamasligini aytganida charter reys bilan olib kelishgan. Nega biz xorijdan kelgan 20 dan ortiq guruhlarni moliyalashtirishimiz, qo‘shimchasiga ularga mukofot ham berishimiz kerak? — deydi rejissor Hilol Nasimov.
Videoreportajni quyida to‘liq tomosha qilishingiz mumkin:
Izoh (1)
yangiliklarni uqivotganda boshqa bir yangilikni vediosi uzidan uzi boshlanib ketadi shuni togirlashni iloji yoqmi