Mahoratli boshlovchi Nilufar Sotiboldiyeva bu yil 41 yoshni qarshiladi. Bugungi kunda eng talabgir boshlovchi sifatida e’tirof etiladigan, o‘zbek, rus va ingliz tilida ravon gapiradigan ijodkor ham osonlikcha bu darajaga yetmagan.
“Televizorning ichidan chiqaman, derdim”
Nilufar Sotiboldiyeva 1982-yili Toshkent shahrida dunyoga kelgan. Oilada ikki qiz, uning bir nafar singlisi bor.
— Otam vafot etguniga qadar bolaligim juda go‘zal o‘tgan. Onamning aytishicha, bog‘cha yoshidan boshlab hech kimga gap bermaydigan, gapga chechan qiz bo‘lganman. Onam shifokor bo‘lgani uchun qizlarining ham shu sohani egallashini orzu qilardi. Ammo men biror marta shifokor bo‘laman demaganman. Hatto, kichik yoshda boshlovchi degan so‘zni bilmay “Televizorning ichidan chiqaman”, derdim. Afsuski, otam og‘ir hastalik sabab, hayotni juda erta tark etgan. O‘shanda men 3 yoshda, singlim esa 6 oylik chaqaloq bo‘lgan. Otamning yelkasiga mindirib olib yurgan kunlarini juda yaxshi eslayman, — deydi
“Onam kechasi bilan yig‘lardi”
Nilufar Sotiboldiyevani ko‘pchilik badavlat deb biladi. Ammo u oilasi bilan ko‘plab moliyaviy qiyinchiliklarni boshdan kechirgan. Otasining vafotidan so‘ng ko‘chada qolgani, tinimsiz ijara uyni almashtirgani haqida so‘zlab berdi.
— Otam vafot etganidan keyin onam ikki farzandini olib ijara uyga ko‘chib o‘tishiga to‘g‘ri kelgan. Onam ToshMI da shifokor bo‘lib ishlagani bilan kam maosh olardi. Oyligi u qadar ko‘p bo‘lmagani uchun ijara pulini to‘lashga qiynalardi. O‘z uyida yashaydigan odamga kunlarning o‘tishi unchalik sezilmaydi, ammo ijarada yashaydigan odamga oy juda tez o‘tadi. Uy egalari kelib, ijara pulini so‘rashganida, ba’zan onam berolmay qolardi. O‘sha kuni kechasi bilan uxlamay yig‘lab chiqqanini o‘z ko‘zim bilan ko‘rgandim. O‘shandayoq “Onamga uy sovg‘a qilaman, hech kim ijara pulini so‘rab kelmaydi”, deb niyat qilgandim, — deydi Nilufar Sotiboldiyeva.
“Ijara uyni ko‘p almashtirardik”
Nilufar Sotiboldiyeva bolalikdan til o‘rganishga va jurnalistikaga qiziqqan. Ko‘pchilik tengdoshlari tilni repetitorga qatnab o‘rganishsa, u mustaqil o‘rganishga majbur edi. Chunki onasining oyligi ro‘zg‘or va ijara pulidan ortmasdi.
— Oddiy maktabda o‘qiganman, ammo undagi eng a’lochi va lider o‘quvchi edim. U yerda ingliz tilini chuqur o‘rgatishardi. Ijara uyni almashtirganimizdan keyin maktabimni o‘zgartirishimizga to‘g‘ri kelgan. Ustozlarim onamni chaqirib, “Nilufar maktabdan ketmasin, biz ham yordam beramiz”, degan. Ammo men yo‘lkiraga ham onam harajat qilishini o‘ylab, “Boshqa maktabda o‘qiyman”, deganman. Ammo yangi maktabga o‘tgach, bu qarorimdan afsuslanganman. Chunki u yerdagi ta’lim va o‘quvchilarning bir-biriga bo‘lgan munosabati u qadar yaxshi emasdi. Liderlikka intilishim ham ko‘pchilik qizlarga yoqmasdi, — deydi Nilufar Sotiboldiyeva.
“Yoqimsiz ishlarni qilishga majbur bo‘lganman”
Boshlovchi 16 yoshidan boshlab ishlashga va o‘zi uchun yoqimsiz ishlarni ham qilishga majbur bo‘lganini kulib eslaydi.
— Maktabni bitirib, texnikumning “Maktabgacha ta’lim” fakultetiga o‘qishga kirganman. Yozgi ta’tilda onamning qiynalayotganini ko‘rib, hech bo‘lmasa uch oy yordam bo‘lar deb bog‘chaga ishga kirganman. Mudira ayol ingliz tilini bilishimni eshitib quvongan, ammo meni tarbiyachi sifatida ishga ololmasligini aytgan. “Ishlashim kerak”, deb vaziyatni tushuntirganimdan keyin tarbiyachiga yordamchi qilib ishga olgan. Singlim bilan yoshimiz orasidagi farq u qadar katta emas, bolalarni tarbiyalash haqida hech qanday ma’lumotga ega emasdim. Aksiga olib, meni “yasli” guruhiga ishga olishgan. U yerdagi bolalar juda kichik, hojat qilishni ham bilmaydiganlari bor edi. 16 yoshli qiz uchun tuvaklarni to‘kish qanchalik yoqimsiz bo‘lmasin, ularni qilishga majbur edim, — deydi Nilufar Sotiboldiyeva.
“Boquvchimiz yo‘qligi uchun bepul kiyim berilardi”
Boshlovchi bugungi kunda xorijning qimmatbaho brend kiyimlarini xarid qilishini yashirmaydi. Taassufki, u bolaligida kam ta’minlangan oila farzandlari sifatida ro‘yhatda turgan va davlat tomonidan beriladigan kiyimlarni kiygan.
— Bundan hech qachon uyalmayman. Boquvchimiz yo‘qligi uchun har mavsumda bizga bepul kiyim-kechak berilardi. Onam kiyimga emas, ko‘proq ta'lim olishimizga pul ajratardi. KItob-daftardan pul ayamasdi.. 16 yoshimda olgan ilk maoshimni onamga olib borganimda “Senga yangi kiyimlar sotib olamiz”, degan. O‘shanda ilk marta “Otchopar” bozoriga borib, yangi ko‘ylaklar sotib olganmiz, — deydi Nilufar Sotiboldiyeva.
“Shartnoma pulini to‘lamaganim uchun…”
Boshlovchi o‘z kuchi bilan O‘zbekiston davlat Jahon tillari universitetiga shartnoma asosida o‘qishga kirgan. U qanchalik a’lochi talaba bo‘lmasin, shartnoma pulini to‘lamaganligi uchun dekanatning “qora ro‘yxati”da turgan.
— Shartnoma pulini vaqtida to‘lamaganim uchun o‘qishdan chetlashtirmoqchi ham bo‘lishgan. Ba’zi hollarda tushunib, pulni kechikib to‘lashimga ruhsat berishardi. Kursdoshlarim tarjimon yoki pedogog bo‘lishni orzu qilishsa, men faqat suxandon bo‘lish haqida o‘ylardim. To‘rtinchi kursda O‘zbekiston televideniyesiga ish so‘rab borganman. Ingliz tili redaksiyasining bosh muharriri matn yozdirib ko‘rgan, ammo tajribasizligim sabab, yozganlarim unga yoqmagan. Ayb o‘zimda bo‘lsa ham jahl bilan eshigini yopib chiqib ketganman, — deydi Nilufar Sotiboldiyeva.
“Jamoada nechta futbolchi bo‘lishini ham bilmaganman”
Ko‘p vaqt o‘tmay Nilufar Sotiboldiyeva “Sport” kanalida boshlovchilar uchun kasting o‘tkazilayotgani haqida eshitib qoladi. U sportga qiziqmasa-da, kastingda ishtirok etadi.
— Xabarlar redaksiyasining bosh muharriri Safarmat Safoyev “Sportga qiziqasizmi?” deb savol bergan. Oshirib-toshirib qiziqishim haqida so‘zlab berganman. Yarim yil amaliyot o‘taganman, ammo o‘z o‘rnimni topolmaganman. “Men ham syomkalarga chiqay”, deb iltimos qilganimda Anvar Ikromov muxbir yigitlardan biriga meni ham o‘zi bilan syomkaga olib ketishini so‘ragan. “Siz Jahon tillarida o‘qiysiz-a? Bizga tarjimon kerak edi”, deb meni Iroq jamoasi bilan uchrashuvga olib ketishgan. Murabbiy meni ko‘rib ajablangan. Chunki u yillarda futbolda qizlarni uchratish amri mahol edi. “Futbolga qiziqasizmi?” deb so‘raganda “Ha rosa yaxshi ko‘raman”, deganman. U meni sinab ko‘rish uchun “Futbolda nechta o‘yinchi bo‘ladi”, deb savol bergan. O‘ylab o‘tirmay 14 ta deb javob berganman. Birdan kulgu ko‘tarilgan va ustimdan kulishgan, — deydi Nilufar Sotiboldiyeva.
“Bizni sharmanda qildi, deyishgan”
Mana shu voqeadan keyin “Sport” kanali ijodkorlari Nilufar Sotiboldiyevani xushlamay qolishgan. “U bizni sharmanda qildi”, deb hisoblashgan. Anvar Ikromov “Sizga bir oy muddat, futbolni o‘rganing”, deya vazifa bergan. U Otabek Eshmamatovdan futbol tarixidan tortib, klub va terma jamoaning farqli jihatlari haqida so‘rab o‘rgandi.
— Hamisha “Men efirga chiqishim kerak”, degan o‘y tinchlik bermasdi. Mikrofon tutib turgan qo‘lim ko‘rinib qolsa ham xursand bo‘lib ketardim. Ilk marta efirga chiqishim u qadar muvaffaqiyatli bo‘lmagan. Chunki Anvar Ikromov efirga chiqishimdan avval “Nega tashqi ko‘rinishingizga e’tibor bermadingiz, bu nima kiyim?” deb urishib bergan. O‘shanda yig‘laganimdan ko‘zlarim shishib ketgandi. Ammo syomkadan keyin xatoyimni asta tushuntirgan. Qora kostyum ichidan qop-qora kofta kiygan ekanman. Haqiqatan ham kadrdan bo‘g‘iq ko‘ringanman, — deydi Nilufar Sotiboldiyeva.
Nilufar Sotiboldiyeva eng badavlat o‘zbek boshlovchisi...
Nilufar Sotiboldiyeva bugungi kunda eng qimmat o‘zbek boshlovchilari ichida yetakchilik qiladi. Uni nafaqat mahalliy, balki xorijdagi o‘zbek millionerlari ham to‘ylariga taklif etishadi. U shaxsiy hayoti haqida gapirishni unchalik yoqtirmaydi, faqatgina qizi bilan tushgan rasmlarini Instagram sahifasiga joylaydi. Nilufar Sotiboldiyeva sayohat qilishni va shoppingni yoqtiradi. Xullas, bolaligi qiyinchilikda o‘tgan va yangi kiyim sotib olishga imkoniyati bo‘lmagan qizaloq bugun eng badavlat ijodkorlardan biriga aylangan.
Izoh (0)