“Atletiko” 26-aprel kuni La Liga doirasida “Malyorka”ni qabul qiladi. Shu bilan birga klub ushbu kunda 120 yillik yubileyini nishonlaydi. Bayramning asosiy detali yubiley uchun maxsus chiqarilgan oq-ko‘k forma hisoblanadi.
“Atletiko” o‘zi uchun noodatiy bo‘lgan, 1903-yilga ishora qiluvchi oq-ko‘k rangli formada harakat qiladi. Jamoaga Madrid shahrida o‘qiyotgan uch nafar bask talaba tomonidan asos solingan. Avvaliga Bilbaoning “Atletik” klubi qoshidagi jamoa bo‘lgan “Atletiko” biroz vaqt o‘tishi bilan ajralib chiqdi.
“Atletiko” birinchi yillarida ko‘k-oq rangli formada harakat qilgan, biroq 1911-yilda dizayn tubdan o‘zgardi. Ular arzon, qizil-oq rangli matras uchun foydalaniladigan matodan libos tikishni boshladi, chunki jamoada pul yetishmovchiligi bor edi. Klubning mashhur “matraschilar” laqabi ham shundan kelib chiqqan.
1911-yilga kelib “Athletic Club de Madrid” jamoasi ro‘yxatga olingan. O‘shanda klub logotipini ham, ranglarini ham qizil-oqqa o‘zgartirgandi. Oradan yana 6 yil o‘tgach, klubning logotipida hozirda mashhur bo‘lgan elementlar Madrid gerbi, ayiq va olma daraxti paydo bo‘ldi.
“Atletiko”da Ispaniyaning boshqa grand klublaridan farqli ravishda deyarli hamma vaqt moliyaviy resurslar muammosi bo‘lgan. Lekin bu klubning titullar qo‘lga kiritishiga xalaqit qilmagan.
Jamoaning asosiy statistikasi:
- Asos solingan sana — 1903-yil, 26-aprel;
- Birinchi nomi — “Athletic Club de Madrid”;
- Ispaniya chempionatidagi mavsumlar — 86;
- Segundadagi mavsumlar — 6;
- Stadion — “Vanda Metropolitano”;
- Stadiondagi o‘rinlar soni — 67 703.
Jamoaning sovrinlari:
- 1 ta Interkontinental kubogi;
- 3 ta Yevropa Superkubogi;
- 1 ta Rekopa;
- 3 ta Yevropa Ligasi kubogi;
- 11 ta Ispaniya chempionati g‘olibligi;
- 10 ta Ispaniya kubogi;
- 10 ta Pichichi kubogi;
- 12 ta Samora kubogi.
Quyida “Atletiko” tarixiga oid 10 ta eng muhim voqea eslab o‘tiladi.
Ligadagi ilk 2 chempionlik (1940 va 1941-yil)
O‘sha yillardagi fuqarolar urushi mamlakatdagi barcha sport turlarini, xususan, futbolni to‘xtatib qo‘yganiga va “Atletiko”ning o‘zi 1939-yilda Segundada o‘ynaganiga qaramay, jamoa Ispaniya Primerasiga yo‘llanma oldi. Biroq bu sport prinsiplari asosida bo‘lmadi. Urush paytida stadioni vayron bo‘lgan “Ovyedo” jamoasi Primerada qatnasha olmasligi ma’lum bo‘ldi va “Atletiko” oliy divizionda maydonga tushishi e’lon qilindi. O‘shanda klub bosh murabbiyi afsonaviy ispan darvozaboni Rikardo Samora bo‘lgan va jamoa birinchi o‘yinda “Osasuna”ni 3:1 hisobida mag‘lub etgandi.
Mavsumning so‘nggi qismi xavotirli o‘tgan. “Atletiko” mavsumdagi so‘nggi o‘yinida “Valensiya”ni mag‘lub etgan. Jamoa chempion bo‘lishi uchun musobaqa g‘olibligi uchun kurashayotgan “Sevilya” so‘nggi turda ochko yo‘qotishi kerak edi. Omad “Atletiko”ga kulib boqqan, “Sevilya” “Erkules” jamoasi bilan 3:3 hisobida durang o‘ynagan. O‘sha mavsumda “Atletiko” Ispaniya Primerasidagi ilk chempionligini qo‘lga kiritgan.
Keyingi mavsumda “Atletiko” yana La Ligani yutadi, o‘shanda ham musobaqa taqdiri so‘nggi turda hal bo‘ldi, lekin bu safar hammasi jamoaning o‘ziga bog‘liq edi. “Matraschilar” Primeraga qaytgan “Ovyedo”ni mag‘lub etishi kerak edi va jamoa buni uddaladi. Samora klubni tarixda ikkinchi marta Ispaniya chempioniga aylantirdi.
Xalqaro maydondagi birinchi kubok — Kubok egalari kubogi (1961/62-yilgi mavsum)
“Atletiko” 1960-yillarda o‘z tarixidagi eng kuchli jamoaga ega bo‘lgan. O‘shanda hatto “Real” futbolchilari ham ularning asosiy raqibi “Barselona” emas, balki “Atletiko Madrid” ekanini tan olgan. Buni aynan “Atletiko” va “Real Madrid” jamoalari Ispaniya chempionati va Generalissimus Kubogi uchun kurashgani ham tasdiqlaydi. “Matraschilar” 1961/62-yilgi mavsumda Kubok egalari kubogini qo‘lga kiritgan. Madrid klubi finalda “Fiorentina”ga qarshi maydonga tushgan, birinchi o‘yin 0:0 hisobida yakunlangan, qoidalarga ko‘ra uchrashuv qaytadan o‘tkazilishi kerak edi. Ammo Jahon Chempionatini o‘tkazish bo‘yicha kelishmovchiliklar tufayli takroriy o‘yinni 4 oy kutishga to‘g‘ri keldi. “Atletiko” ikkinchi o‘yinda Italiya klubini yirik 3:0 hisobida mag‘lub etdi va chempionga aylandi.
Interkontinental kubogi (1975-yil)
Chempionlar Ligasi finalida 1974-yilda “Bavariya”dan, 2014 va 2016-yilda esa “Real”dan qabul qilingan mag‘lubiyatlar “Atletiko” tarixidagi eng alamlisi hisoblanadi. Interkontinental kubogi esa “matraschilar” tarixidagi eng muhim titullardan biri. Jamoa turnirga “Bavariya” ishtirok etishdan bosh tortganidan so‘ng yo‘l olgan. “Atletiko” turnir finalida “Independyente”ni mag‘lub etdi, avvaliga mehmonda 0:1 hisobida mag‘lub bo‘ldi, keyin esa o‘z maydonida 2:0 hisobida g‘alaba qozondi.
Luis Aragones davri. Maydonda ham, murabbiylar shtabida ham afsonaga aylangan birinchi mutaxassis
Luis Aragones “Atletiko” tarkibida o‘ynagan o‘n yili davomida jamoaning asosiy futbolchisi bo‘lgan. U futbolchilik faoliyatini 1974-yilda klubning eng yaxshi to‘purari va afsonasi sifatida yakunlagan. Aragones 10 yil ichida 3 ta sovrin yutgan — 1 marta Primera va 2 marta Ispaniya Kubogi.
Aragones 1973/74-yilgi mavsumni futbolchi sifatida boshlab, Primerada 6 ta, Yevropa Ligasida 3 ta o‘yin o‘tkazganiga qaramay, jamoa prezidenti Visente Kalderon undan murabbiy Xuan Lorensoning o‘rnini egallashini so‘raydi. Natijada Luis jamoaga murabbiy sifatidagi birinchi kelishida Interkontinental kubogi, Primera va Ispaniya kubogida g‘alaba qozonadi. Keyinchalik Luis ko‘p marta jamoaga qaytdi, ikki marta Ispaniya kubogi va Superkubogini qo‘lga kiritdi. 2002-yilda esa klubni Segundadan oliy divizionga qaytardi. Umuman olganda u jamoani 612 ta uchrashuvda murabbiy sifatida boshqargan.
“Santyago Bernabeu”dagi to‘rtta Ispaniya Kubogi
“Atletiko” qo‘lga kiritgan barcha 10 ta Ispaniya Kubogi sovrinlari bir xil ahamiyatga ega bo‘lsa-da, azaliy raqib maydonida yutilgan 4 ta sovrin ko‘proq yoqimli xotira bo‘lib qolgan. “Matraschilar” birinchi marta 1959/1960-yilgi mavsumdagi Ispaniya kubogi finalida Pushkash, Di Stefano va boshqalar o‘rin olgan yulduzli tarkibga ega “Real Madrid”ni 3:1 hisobida mag‘lub etgandi. Bu tasodif bo‘lmagan, chunki “Atletiko” keyingi mavsumda ham “Santyago Bernabeu”da “qaymoqranglilar” ustidan 3:2 hisobida g‘alaba qozonib, chempion bo‘lgan.
“Atletiko”ning “Bernabeu”dagi uchinchi esda qolarli g‘alabasi 1992-yilgi Ispaniya Kubogiga to‘g‘ri keladi. Unda “matraschilar” “Real Madrid”ni 2:0 hisobida mag‘lub etgan. Shundan so‘ng “Atletiko” derbilarda 14 yillik g‘alabasiz seriyani o‘tkazgan. 2013-yilning 17-mayida Ispaniya Kubogi finalida muvaffaqiyatsiz seriya buziladi. Uchrashuvda Diyego Kosta hisobni ochgan bo‘lsa, Krishtianu Ronaldu gol urib durang natijani ta’minlagan. Ammo qo‘shimcha vaqtda Miranda g‘alaba golini urib, hamma narsani o‘zgartirib yuborgan. “Atletiko” azaliy raqib maydonidagi to'rtinchi g'alabasini qo‘lga kiritgan.
Xesus Xil bilan ko‘tarilish va tushishlar
“Atletiko” tarixidagi eng ulkan davrlardan biri 1987-yilning 27-iyunida boshlangan. Klubga Xesus Xil prezident etib saylanadi. Saylovlarda muxlislarga jamoaga yulduz futbolchini olib kelishni va’da berib, g‘alaba qozongan. Xil yulduz futbolchini jamoaga olib keldi. Bu “Portu” o‘yinchisi Paulu Futre bo‘ldi.
Xil qo‘l ostida “Atletiko” 3 tadan La Liga va Ispaniya Kubogini yutgan. Uning qo‘l ostida klub ikkinchi divizionga ham tushib ketgan. U murabbiylarni qo‘lqop kabi almashtirardi. Uning prezidentlik vaqtida jamoaning ayni vaqtdagi aksiyadori Xil Marin o‘sib ulg‘aydi. Ayni vaqtda klubda uning roziligisiz hech narsa qilinmaydi.
Oltin dubl (1995/96-yilgi mavsum)
Bu “Atletiko” bir mavsumda ham Ispaniya chempionatini, ham Ispaniya Kubogini qo‘lga kiritgan yagona holat hisoblanadi. Radomir Antich deyarli hech qanday transfersiz juda raqobatbardosh jamoani to‘play oldi. Jamoa dastlab Ispaniya Kubogi finalida “Barselona”ni mag‘lub etdi. Ispaniya chempionatida ham oxirigacha kurashdi va so‘nggi turda “Albasate”ni 2:0 hisobida mag‘lub etib, Primerani qo‘lga kiritdi.
Ispaniya ikkinchi ligasidagi omadsizlik
Oltin dubldan 4 yil o‘tib, “Atletiko” ajoyib tarkibi va o‘sha vaqtdagi yulduzi Hasselbaynk bilan birgalikda Primeraning so‘nggi turida “Ovyedo” bilan durang o‘ynab, Segundaga tushib ketdi. Bu klubning Ispaniya oliy divizionidan ikkinchi marta tushib ketishi edi va klubning yangi tarixidagi eng yomon vaqt bo‘ldi. 1999/2000-yilgi mavsum janjal va sud jarayonlari bilan o‘tdi, shulardan birida Xesus Xil klubni boshqarish huquqidan mahrum qilingandi. Klub ichkarisida prezidentlik uchun kurash tufayli tartibsizliklar boshlandi, o‘sha paytda futbol ikkinchi darajaga tushib qoldi.
Biroq chempionatdagi yomon natijalarga qaramay, “Atletiko” Ispaniya Kubogi uchun kurash olib bordi va jamoa aynan o‘sha yerda o‘zining haqiqiy darajasini ko‘rsatayotgani sezildi. Ammo turnir finaliga chiqqan “Atletiko” “Espanyol”ga imkoniyatni boy berib qo‘ydi. “Atletiko”ning darhol Primeraga qaytmagani ham klub imiji uchun zarba bo‘ldi. Keyingi mavsumda esa “matraschilar” oliy divizionga qaytdi.
“Visente Kalderon” bilan xayrlashuv
“Atletiko” 2017-yilning 21-mayida o‘z stadioni “Visente Kalderon” bilan xayrlashdi. Ba’zilar uchun bu fojia, klubning juda muhim qismini yo’qotish edi. Boshqalar uchun esa klub rivojlanishi uchun zarur bo‘lgan qadam bo‘ldi. Shunga qaramay bu stadion xotirasi ham, uning nomi bilan atalgan shaxs kabi abadiy yashaydi.
Simeone davri — klub tarixini o‘zgartirgan murabbiy
“Atletiko”ning boy tarixiga qaramay, aynan Diyego Simeonening klubga kelishi Ispaniya va Yevropada jamoaga bo‘lgan munosabatni o‘zgartirdi. Simeone nafaqat “Real Madrid” va “Barselona”ning gegemonligini to‘xtata oldi, balki raqobatchilari bilan moliyaviy tomondan bellasha olmay turib, ikki marta Chempionlar Ligasi finaliga chiqdi.
Jamoaning muvaffaqiyati o‘yin bilan birga moliyaviy jihatdan ham o‘sish imkonini berdi, klub budjetini tobora oshirib bordi. “Cholo” aql bovar qilmaydigan ishni bajardi va o‘z nomini klubning 120 yillik shonli tarixiga yozib qo‘ya oldi.
Izoh (0)