“O‘zbekiston ovozi” muxbirlari Toshtemir Xudoyqulov va Noila Marupova Toshkent viloyati Toshkent tumanidagi tibbiy muassasalarda bemorlar uchun yaratilgan sharoitlar bilan tanishdi. Quyida muxbirlarning tuman shifoxonlaridagi mavjud kamchiliklar haqidagi maqolasi e’tiboringizga havola etiladi.
Bugungi kunda mamlakatimizda sog‘liqni saqlash tizimini yaxshilash, aholiga ko‘rsatilayotgan birlamchi tibbiy-sanitariya, shoshilinch va tez tibbiy yordam, ixtisoslashtirilgan xizmatlar sifatini oshirish, arzon va sifatli dori-darmon, tibbiy buyumlar bilan ta’minlash, xususiy tibbiy amaliyotni rivojlantirish bo‘yicha muhim chora-tadbirlar amalga oshirilmoqda.
Ma’lumotlarga ko‘ra, ushbu sohani rivojlantirishga, uni tubdan isloh qilishga qaratilgan Prezidentimizning 4 farmoni, 24 qarori va 9 farmoyishi, Vazirlar Mahkamasining 37 qarori hamda 32 ta farmoyishi qabul qilingan. Shuningdek, sog‘liqni saqlash tizimi muassasalarini saqlab turish, moddiy-texnik bazasini mustahkamlash uchun 2018-yilda davlat budjetidan 9,6 trillion so‘m mablag‘ ajratilgan bo‘lib, 2017-yilga nisbatan bu raqam 1,4 barobarga ko‘pdir.
To‘g‘risi, bunday e’tibor ko‘ngilni ko‘taradi, tibbiyotimizning kelajagiga ishonch paydo qiladi. Ammo davlat tomonidan shuncha e’tibor bo‘layotganiga qaramay, joylarda dilni xira qiladigan holatlar uchramoqda.
Toshkent shahridan bir qadam narida joylashgan Toshkent tumanida bugungi kunda 206 mingga yaqin aholi istiqomat qiladi. Shuncha aholisi bor tumanda bitta “Qizg‘aldoq” QFY shifokorlar ko‘chasi, 1-uyda joylashgan shifoxona mavjud. Shifoxona o‘rni aholi soniga nisbatan juda kam, buning ustiga yetib borish noqulay hududda joylashgan. Fuqarolar bu haqda e’tiroz bildirib, tahririyatga og‘zaki murojaat qilishgandi.
Haqiqiy holatni o‘rganishga harakat qildik.
E’tirozlarda jon bor ekan, shifoxona tumanning chekka, ya’ni aholi yetib borishi noqulay bo‘lgan hududda joylashgan. Muassasada shoshilinch tibbiy yordam, jonlantirish, davolash, nevrologiya, travmatologiya, bolalar bo‘limlari mavjud bo‘lsa-da, ularda bemorlar uchun nafaqat joy masalasi, balki mebel jihozlari, tibbiy asbob-uskunalar yetishmas ekan. Buning ustiga uch qavatli tibbiyot maskanidagi lift umuman ishlamaydi. Ahvoli og‘irroq bemorlar uchun yuqori qavatga ko‘tarilish oson emas, albatta.
Shoshilinch tibbiy yordam bo‘limini ko‘zdan kechirganimizda bemorlar uchun eng zarur bo‘lgan kislorod yetkazib berish uskunasi yo‘qligi ma’lum bo‘ldi.
Ushbu holatni izohlash uchun jonlantirish bo‘limi mudiri Rufat Nasimovga murojaat qildik.
— Shifoxonamizda sharoitimiz yo‘q deb, bemorlarning hayotini xavf ostiga qo‘ya olmaymiz, — deydi u. — Qo‘ldan kelgancha, bor imkoniyatdan foydalanishga harakat qilyapmiz. To‘g‘ri, hozir bo‘lim shifokorlari kislorod tarmog‘ini tashqaridan shlang orqali kirgizib, buyruq bilan o‘chirib yoqishadi. Bu ahvol xavfsizlikka javob bermasa-da, shunday ishlashga majburmiz. Aslida, qonun-qoidaga muvofiq, bo‘limimizning har bir xonasida kislorod tarmog‘i bo‘lishi lozim. Tan olish kerak, operatsiya vaqtida ishlatiladigan tibbiyot anjomlari ham yetishmaydi (bor-yo‘g‘i ikkita jamlanma). Uni ham shifokorlarning o‘zlari uyoq-buyoqdan surishtirib topishgan. Ochig‘i, bir vaqtning o‘zida 4—5 nafar operatsiya qilinishi lozim bo‘lgan bemor kelib qolsa, anjomlarimiz yetishmaganligi sababli ular kutib qolishga majbur bo‘lmoqda.
Suhbatimizga jonlantirish bo‘limi katta hamshirasi Shoira Odilova qo‘shildi:
— Jonlantirish xonasi 6 bemorga mo‘ljallangan, lekin bu yerda bemor ahvolini ko‘rsatib turuvchi bor-yo‘g‘i bitta uskuna bor. U aslida har bir bemor uchun bitta bo‘lishi kerak. Bundan tashqari, funksional krovatlar yetishmasligidan katalkalardan foydalanilyapti. IVL (o‘pkaga sun’iy nafas beruvchi) uskunasi ham bir dona bo‘lib, unga muhtoj ikkinchi bemor kelib qolsa, katta muammoga aylanmoqda. Pulsaksmetr, kislorod konsentrator uskunamiz esa umuman mavjud emas. Og‘ir bemorlar kuniga 10—12 tagacha keladi, ammo ularga qarash uchun mutaxassislarimiz yetishmaydi. Bir so‘z bilan aytganda, bo‘limimizda aslida bo‘lishi lozim bo‘lgan tibbiy asbob-uskuna hamda jihozlarning ko‘pchiligi mavjud emas.
Boshqa bo‘limlarni ko‘zdan kechirganimizda ham xuddi shunday muammolarga duch keldik. Shu boisdan bemorlar uzoq muddat navbat kutib qolmoqda. Hatto eng zarur tibbiy uskunalardan bolalar bo‘limida kislorod yetkazib beruvchi uskuna, nevrologiya bo‘limida esa exoensefalograf va elektroensefalograf mavjud emas ekan. Shifoxonadagi rentgen apparatining ishlatilayotganiga oz emas, ko‘p emas 39 yil bo‘libdi... Yozning jazirama kunlarida muassasa xonalaridagi issiqqa chidab bo‘lmaydi, palatalarda sovutgich yo‘q.
Bemor shifoxonaga davo izlab kelsa-yu u yerda oddiy tibbiy asbob-uskunalar yetishmasa, u dardini kimga aytadi? Shu kabi xavotirli o‘ylar bilan shifoxonadan chiqib ketdik.
Savollarimizga javob olish maqsadida Toshkent tumani tibbiyot birlashmasi boshlig‘i Hikmat Isamuhammedov qabuliga bordik. U bizga quyidagilarni gapirib berdi:
— Shifoxonadagi tibbiy asbob-uskunalar yetishmasligi muammosini bartaraf etish borasida vazirlik bilan birgalikda bir qator ishlar amalga oshirilmoqda, — deydi u. — To‘g‘risini aytishim kerak, bu joyga rahbar bo‘lib kelganimga olti oycha bo‘lib qoldi. Kelgan kunimdan boshlab shifoxonani tibbiy jihozlar va malakali shifokorlar bilan ta’minlash yo‘llarini izlayapmiz. Toshkent tumani Zangiota tumanidan ajralib chiqib, qayta tashkil etilgani sabab tuman
shifoxonasi davlat komissiyasi tomonidan o‘rganildi va aholi qatnoviga qulay, barcha kommunal tarmoqlar mavjud hududga ko‘chirilishi rejalashtirildi. Buning uchun tuman markazida joylashgan maishiy xizmat ko‘rsatish kasb-hunar kolleji binosi ajratiladigan bo‘ldi. Davlat komissiyasining tavsiyasiga asosan belgilangan hududda kompleks shifoxona qurilishining birinchi bosqich ishlari boshlab yuborilgan. Shifoxona qurilishi uchun barcha hujjatlarimiz tayyor. Lekin yaqinda, 10—15 kun avval yuqoridan kollej binolari o‘z joyida qolsin, degan buyruq kelgan, deb eshitdik. Kollej ma’muriyati shu ma’lumotga tayanib, shifoxona ko‘chadigan manzil aniq ko‘rsatilmagan, deya to‘sqinlik qilmoqda. Haqiqatan ham Vazirlar Mahkamasining tegishli qarorida shifoxona qurilishi kerak bo‘lgan ko‘cha nomi ko‘rsatilsa-da, uy raqami aniq belgilab berilmagan. Shu noaniqlik masalani bir tomonga yechishga to‘sqinlik qilyapti.
Vazirlar Mahkamasiga tuman aholisi ehtiyoji uchun yagona bo‘lgan shifoxona qurilishi bo‘yicha taklifimizni kiritdik. Ammo bu muammo qanday hal etilishi noma’lumligicha qolmoqda.
Agar tuman markazidagi kollej binosi o‘rnida shifoxona kompleksi tashkil etilsa, tez tibbiy yordam, poliklinika, tumanda mavjud bo‘lmagan yuqumli kasalliklar shifoxonasi bir manzilga joylashtirilib, aholi va mutaxassislarimiz qatnovi uchun ham qulay bo‘lar edi.
— Yangi shifoxona 3 yil ichida tashkil etilishi mo‘ljallangan dedingiz, ungacha bemorlar ahvoli nima kechadi?
— Biz “Salomatlik-3” dasturiga kirdik. Ammo tibbiy asbob-uskunalar hanuz yetkazib berilmayapti. Yuqori tashkilotlarga murojaat qilganimizda avval yangi shifoxona qurilishi bitsin, deyishdi va bu muammoligicha qolmoqda. Biz hozircha qo‘limizdan kelgancha birinchi yordamni berib turibmiz. Lekin og‘ir ahvoldagi bemorlar kelib qolsa, ularni shahar tibbiyot markazlariga yuborishga to‘g‘ri kelmoqda...
Biz Toshkent tumani shifoxonasida ko‘zimiz bilan ko‘rganimizni va qiyin sharoitda ishlayotgan shifokorlar fikrlarini qog‘ozga tushirdik, xolos. To‘g‘ri, muammo bor, uning yechimini topish kerak. Yechim qachon topiladi? Mutasaddilar bemorlarga achinsa, o‘zlarini ularning o‘rniga qo‘yib ko‘rishsa, tezroq harakat qilishadi, imkoniyat topishadi...
Izoh (0)