Bu haqiqatni hamma ham bilmaydi, film Frensis Skott Fitsjeraldning 1922-yilda nashr etilgan xuddi shu nomdagi qissasi asosida yaratilgan.
Prodyuser Rey Stark 1980-yillarning o‘rtalarida hikoyaning film variantini yaratish huquqlarini qo‘lga kiritdi va Universal kompaniyasi bilan loyihani suratga olishga harakat qildi. Boshqa nomzodlar qatorida Stiven Spilberg va Frenk Oz rejissorlikka taklif qilindi.
Bosh rol esa Tom Kruz yoki Martin Shortga berilishi kerak edi. Urinishlar muvaffaqiyatsiz bo‘ldi, hikoyani ekranga moslashtirish juda qiyin bo‘ldi va 1990-yillarning o‘rtalarida huquqlar prodyuserlar Ketlin Kennedi va Frenk Marshallga sotildi, ular oxiri bu masalani ko‘rib chiqdi.
Birinchi navbatda Kennedi va Marshall ssenariy yozishni o‘z zimmasiga oldi. Ssenariy ko‘p marta qayta yozildi, jumladan, Charli Kaufman (“Jon Malkovich bo‘lish”, “Sof aqlning abadiy quyoshi”) ham bu ish bilan shug‘ullandi. Erik Rot va Robin Svikord titrga kiritildi, bu moslashuv asl manbani deyarli qaytadan to‘liq ishlash evaziga muvaffaqiyatli bo‘ldi. Fitsjeraldning asaridan faqat unvon, bosh qahramonning ismi va uni yoshartirish g‘oyasi qoldi.
Eng qiyin damlarda Bred Pitt qahramoni Benjamin Battonni yaratish uchun grimga besh soat vaqt sarfladi. Shuningdek, Keyt Blanshettning grimi kamdan kam hollarda 4 soatdan ko‘proq vaqtni talab qilardi.
Filmdagi voqealar 1918-yilning 11-noyabr sanasida boshlanib, 1925-yil, 1936-yil, 1941-yil, 1945-yil, 1954-yil, 1962-yil, 1964-yil, 1968-yil, 1970-yil, 1981-yil, 1991-yil, 1902-yil, 2002-yillarda sodir bo‘ladi.
Filmni dastlab Baltimorda suratga olishmoqchi edi, biroq Paramount (Universaldan o‘z zimmasiga olgan) loyihani suratga olish uchun o‘sha paytda yaxshi chegirmalar taklif qilgan Yangi Orleanga (“Katrina” to‘foni oqibatlarini bartaraf etish, turistlarni tinchlantirish va ularni qayta jalb qilish maqsadida) ko‘chirishni talab qildi.
Filmning Luiziana qismini suratga olishga 27 million dollar sarflangan. Baltimordagi suratga olish jarayonlariga qancha mablag‘ sarflangani esa sirligicha qolmoqda.
Fitsjerald hikoyasida Deyzi (filmda ushbu rolni Keyt Blanshett ijro etgan) qahramoni Hildegard deb nomlanadi. Ssenariy mualliflari Fitsjeraldning “Buyuk Getsbi” asarining yana bir qahramoni Deyzi Byukenenga yoqish uchun ismlarni kutilmagan tarzda o‘zgartirdi.
Film rejissori Devid Fincher Fitsjeraldning ushbu asarini hech qachon o‘qimaganini aytgan.
Asarda Deyzi Benjamindan 6 yosh kichik. U 1924-yilda tug‘ilgan.
O‘smir Benjamin (1928—1931-yillar) rolini o‘ynagan Piter Badalamentining bo‘yi 1 m 35 sm bo‘lgan. Bundan tashqari, qahramon ulg‘aygan sari, aniqrog‘i, Benjaminning yosh paytidagi rollarini Robert Tauers (1932—1934-yillar) va Tom Everett (1935—1937-yillar) ijro etgan. Tom Everettning bo‘yi 1 m 75 sm bo‘lgan, deyarli Bred Pittnikiga o‘xshaydi (1 m 80 sm), u haqiqatan ham filmning 60-daqiqasida estafetani o‘z qo‘liga oldi.
Yoshartirish jarayoni yakunida Bred Pitt estafetani (ketma-ket) Spenser Deniel, Chandler Kenterberi va Charlz Uaysonga topshirdi.
Keyinchalik Devid Fincher, Benjamin roliga qo‘shimcha aktyorlarni jalb qilish qarori budjet masalalari bilan bog‘liqligini tan oldi. Kinostudiya Bred Pitt uchun 20 million dollardan ko‘proq pul topa olmadi.
Janob Oti Benjaminga tramvayda New York Times gazetasining 1906-yil 9-sentabrdagi haqiqiy sonidan olingan parchasini ko‘rsatadi. Faqatgina farq shundaki, sarlavhada noaniq artikl va hayvonot bog‘i nomi bor.
Tasodif bo‘lishi ham mumkin, biroq Keyt Blanshett Melburn hududida tug‘ilib, xuddi shu nomdagi, ya’ni “Ayvengo” nomli maktabni tamomlagan.
Bu kadrda esa Benjamin Fitsjeraldning “Qishki orzulari” asarini o‘qiyotganini ko‘rish mumkin.
Pochta belgilaridagi sana formatiga e’tibor bering, u mutlaqo sovet davridagi formatga mos kelmaydi.
Parij bilan bog‘liq sahnalar Monrealda suratga olingan.
Nega Benjamin “Chelsi” o‘lganidan keyin kolibrini ko‘radi? Ular orqaga ucha oladigan dunyodagi yagona qush hisoblanadi. Bu esa majoziy ma’noda Benjaminning hayotiga o‘xshab ketadi.
Bu kadrda hamma narsa xato. 1946-yilda filtrlangan sigaretalar va bunday Zippo zajigalkalari bo‘lmagan.
Mehmonxona xonalarining raqamlari ijarachilarning yoshiga ishora qiladi. Murmanskda Benjamin “Qishki saroy”da 57-xonada, Elizabet Ebbott esa 38-xonada yashaydi. Elizabet 30 yildan so‘ng, 68 yoshida 34 soat ichida La-Mansh bo‘ylab suzib o‘tadi. Benjamin va Deyzi oxirgi marta katta inson sifatida 25-xonada uchrashadi.
Qariyalar uyi binosi Nyu-Orlean shahrida, 2707 Colisium Street’da joylashgan. U 1832-yilda qurilgan va Nolan oilasining uch avlodi uchun uy bo‘lib xizmat qilgan. Uyning so‘nggi egasi Uilyam Nolan II ning qizi Eshli Nolan filmda Deyzini tug‘dirayotgan shifokor rolini, ya’ni epizodik qahramonni gavdalantirgan.
2009-yilda Nolanning uyi auksionda 2,85 million dollarga sotilgan.
“Kichik” Benjamin haqiqiy Levi’s jinsida aylanib yuradi. Kostyumerlar o‘sha davrlarning modellariga to‘liq mos keladigan kombinezon-kurtka-djinsi shimlarni sinchiklab tiklagan.
Baxtsiz hodisadan keyin Benjamin Deyzini ko‘rish uchun shifoxonaga boradi, bu yerdagi muhit va manzara “Forrest Gamp” filmidagi xuddi shunday sahnani juda eslatadi.
Filmda insonga chaqmoq urishining yettita holatidan faqat oltitasi ko‘rsatilgan.
Loyihaning budjeti 167 million dollar, biroq u kassada 338 million dollar ishlab topgan.
Loyiha o‘n uchta nominatsiyada “Oskar” mukofotiga nomzodlikka qo‘yilgan, bu yo‘nalishlarning bir nechtasida g‘oliblikni qo‘lga kiritgan.
Postanovkachi rassom Murmansk baridagi sovet askarlarining formasini moslab yarata olmagan.
Izoh (0)