Qiziqchi Nodirbek Hayitov “Daryo” internet nashriga intervyu berdi. Suhbat davomida u hayotidagi eng mashaqqatli kunlarni oila qurgach boshidan kechirgani, qisqa muddatda 13 ta ijara uyga ko‘chib o‘tgani va boshidan o‘tkazgan moliyaviy qiyinchiliklar haqida so‘zlab berdi.
— Oila qurganimdan keyin juda qiyin kunlarni boshdan o‘tkazganman. Talabalikda ham moliyaviy qiyinchiliklarga ko‘p uchraganman. Ammo u paytda qornimni to‘ydirishdan boshqa tashvishim yo‘q edi. Oila qurgach, baribir erkak kishining mas’uliyati ikki hissa oshar ekan. U paytlari teatrda ishlardim. Maoshim teatrga qatnashga yetardi xolos. U paytlari ham to‘ylarda boshlovchilik qilardim, ammo oyda bir taklif tushganda ham teatrdagi ishim xizmatga borishimga halal berardi.
10-15 kun viloyat bo‘ylab gastrol safarlariga jo‘natishardi. Kunlik xarajatlar uchun beriladigan pul bir marta ovqatlanishga ham yetmasdi. Eng qizig‘i, teatrdagi ish sabab gastrolga borib, uning o‘ziga qarz to‘lardik. 2008-yili bu yilgidek anomal sovuq bo‘lgan. Jizzaxga gastrolga borganimizda “O‘zbekiston” mehmonxonasiga olib borishdi. Ishoning u yerda odam yashashi uchun hech qanday sharoit yo‘q edi. Issiq suv, gaz yoki svetni qo‘ya turing, derazalarga o‘zimiz sellofan tutishimizga to‘g‘ri kelgan.
Oylik kamligidan barcha aktyorlar to‘yga borishga harakat qilardi. Ammo bu ustozlarga yoqmasdi. “Avvalgi san’atkorlar fidoyi bo‘lgan”, deb tanbeh berishardi. Ammo ularning hech biri olayotgan oyligimiz kundalik xarajatlarimizga yetmayotgani, biz bilan birga oilamiz ham qiynalayotgani bilan qiziqishmasdi.
Shunday kunlar kelganki, kelajagimni san’atda ko‘rolmay Rossiyaga ishlagani ketmoqchi bo‘lganman. Hatto, tushkunlikka tushib qolganimda ayolim “Mardikorlikka bo‘lsa ham chiqing, mehnatning aybi yo‘q-ku”, degan. Hech esimdan chiqmaydi ayolim homiladorlik paytida ro‘zg‘orga yordam qilay deb bir nechta do‘konga borib farroshlik qilmoqchi bo‘lgan, — deydi so‘z ustasi Nodirbek Hayitov.
Ijodkor ijara uyda yashagani va ayolining yordami bilan kreditga imtiyozli uy olgan haqida so‘zlab berdi.
— Bir yarim yilda 13 ta ijara uyga ko‘chib o‘tganmiz. Bekalik, buziladigan uylarda ham yashashimizga to‘g‘ri kelgan. Arzonroq uy uchrab qolsa yoki pulini to‘lashga qiynalsak sekingina yana ijara uyga ko‘chib o‘tardik. Oilali bo‘lgandan keyin har xil ro‘zg‘or buyumlari kerak bo‘lar ekan. Ayolim bilan u yerdan bu yerga ko‘chaverib qiynalib ketgandik. Yaxshi hamki otam o‘sha paytda hujjatlarning ortidan yurib Toshkent “propiska”sini to‘g‘irlagan ekan. U paytlarda Toshkentda ro‘yxatda turish juda qiyin va qimmatga baholanadigan jarayon edi. Mening “propiskam” va ayolimning “Zulfiya” nomidagi davlat mukofoti sovrindori bo‘lgani qo‘l kelib, imtiyozli uy olishga muvaffaq bo‘ldik. Ammo uni olishimiz ham oson kechmagan. Uy olish uchun to‘ydan roppa-rosa 3 oy oldin nikohdan o‘tib olganmiz. Eng qizig‘i bu haqda ayolimning oila a’zolari bilishmasdi. Hozir o‘ylab qo‘rqib ketaman, qaysi yurak bilan qiz bolani to‘ysiz nikohimga olganman, deyman. Bitta farzandimiz bilan yangi uyga ko‘chib o‘tganimizda bizdan baxtli odam yo‘q edi. Kreditga olingan kichik uyimiz ham ko‘zimizga qasr bo‘lib ko‘ringan, — deydi Nodirbek Hayitov.
Suhbatni to‘liq holda YouTube’dagi “Daryo Lifestyle” kanalida tomosha qilishingiz mumkin.
Izoh (0)