“Millatchi bo‘lib, o‘zimni tarbiyalagan, chempion qilgan Vatanimga qarshi bosh ko‘tardim”. Nukus voqealarida ayblanayotgan sportchi iqrori

Nukus voqealarida ayblanayotganlar ishini ko‘rib chiqayotgan sud onlayn translyatsiyani davom ettirib, jamoatchilikka axborot berishda davom etmoqda. Navbatdagi sud majlisida sudlanuvchilarning yakuniy so‘zlari tinglandi. Ayblanuvchi Azamat Turdanov yakuniy so‘zida millatchi sifatida o‘zini tarbiyalagan, jahon chempioni qilgan Vataniga qarshi bosh ko‘targanini tan oldi.

Hurmatli raislik qiluvchi, sud qatnashuvchilari, Lola, senga rahmat. Aybni tan olish ham mardning ishi. Bu hatto uncha-muncha erkak kishining qo‘lidan kelmaydi. Senga rahmat. Hurmatli raislik qiluvchi, Lolaning aytgan gaplaridan qattiq ta’sirlandim. Olti oy bo‘ldi, shu yerda o‘tiribmiz. Bu kunlar ham boshimizda bor ekan. Peshonamizga yozilgan ekan.

Bundan 20 yil oldin mana shu yerda, Buxorodagi O‘zbekiston chempionatida g‘olib bo‘lib, Jahon chempionatiga yo‘llanma olgandim. Hamda jahon chempioni bo‘lib qaytgandim. 20 yildan keyin kelib Buxoroda sudlanaman deb hech xayolimga keltirmagan ekanman. Odamning boshida bor ekan. Haqiqatni aytadigan bo‘lsam, O‘zbekiston hukumatidan, prezidentdan hech qanday yomonlik ko‘rmaganman. Qaytanga Jahon chempionatiga qatnashadigan jamoaga sardor qilib, menga ishonch bildirishgan.

Toshkentdagi murabbiylarim ko‘rib turishgan bo‘lsa, barchalaridan uzr so‘rayman. Ular o‘z akamday oldimda turishdi, uylarida bo‘ldim, tarbiyalarini oldim. Lola aytganidek, millatchilik oqibatida shu kunlar boshimizga tushdi. Chempion bo‘lib, O‘zbekiston bayrog‘ini yelkalarimda ko‘targanim bir pul bo‘ldi. Ochig‘i, ikki o‘t orasida qoldim. Bir tomonda menga ta’lim-tarbiya bergan ustozlarim bo‘lsa, bir tomonda xalqim. Bir oydan beri internetga kirolmayapman. Polvonlar senda nomus bormi, or bormi, deyishadi.

Birinchidan, ishimdan. Ikkinchidan, deputatlikdan voz kechib, “xalq yig‘ilyapti” deb o‘ylab, prezidentimizning “Xalq dard-u tashvishi bilan yashash kerak” degan so‘zlarini noto‘g‘ri tushunib, namoyishlarga aralashib ketdim. Millatchi bo‘lib o‘zimni tarbiyalagan, jahon chempioni qilgan, menga qancha mehnati singgan, meni shunday darajaga olib chiqqan Vatanimga qarshi bosh ko‘tardim. Mingdan ming pushaymonman.

Qamoqda odamning kuni o‘taverar ekan. Olti oy, yetti oy. Shu narsani angladim, qamoqda ham vaqt to‘xtamas ekan. Vaqt har doim oldinga yurar ekan. Shu vaqt, yetti oy ichida yonimdagilarni ko‘rish uchun advokatlar bilan oila a’zolari kelishdi. Yig‘lab ko‘rishib, suhbatlashardi. Men esa advokatga borolmasdim. Ikki nafar o‘g‘lim bor. Ikkalasi ham chempion. Ularning yuziga qarolmadim. Bu ota uchun qanchalik og‘ir ekanligini tushunsangiz kerak.

Yig‘lab dardimni aytmoqchi emasman. Shunchaki odam bilib-bilmay xatoga yo‘l qo‘yar ekan. Xom sut emgan bandamiz barchamiz ham. Qamoqda yotib O‘zbekiston Qahramoni Ibroyim Yusupovning kitoblarini o‘qib chiqdim. O‘zbek xalqi bag‘rikeng xalq deganini men unchalik ham tushunmasdim. Shu kitoblarda Ibroyim otamizning dadalari “xalq dushmani” deb qamalganida onalari, oila a’zolariga bosim o‘tkazilgan ekan. Hozir bizda bunday bo‘lmayapti. Uydagilar, qarindoshlardan tinchmisizlar, ishlayapsizmi, deb so‘radim. Menga hammasi joyida ekanligini aytishdi.

Hurmatli xalq, yoshlar, qoraqalpoq xalqi, iltimos, ko‘zingizni oching. Lola aytganidek, internet tarmoqlarida bo‘lar-bo‘lmas odamlarning gaplariga ergashib ketavermang. Aman Sagidullayevlarga o‘xshagan qo‘g‘irchoqlarga ishonmang. Qoraqalpog‘iston, O‘zbekiston umumiy uyimiz. Tinchlikka yetmaydi, — deydi Azamat Turdanov.

Kecha Jo‘qorg‘i Kenges raisi Amanbay O‘rinbayev qanchalik ishi ko‘p bo‘lishiga qaramay bu yerga kelib ko‘rsatma berdi. Hali bunaqasi bo‘lmagan. Bizni tingladi. Murojaatlarimizni prezidentga yetkazishni aytdi. Menimcha, shuning o‘zi ham sudning odil o‘tayotganidan darak, — dedi u.