“Миллион” кулги жамоасининг концерт дастурларидаги чиқишлари билан томошабинлар назарига тушган Шаҳбоз Нарзиев “Дарё”нинг YouTube’даги каналида меҳмонда бўлди.
У ҳамкасбларининг сочи билан боғлиқ ҳазилларига қандай муносабат билдириши, ҳаётидаги энг қийин вазият ва унга автомобиль совға қилган инсон сабаб ҳаёти ўнглангани ҳақида сўзлаб берди.
— Сочим билан боғлиқ ҳазилларни аввал ўзим қилардим, ҳозир ҳамкасбларим ҳам бу борада кўп ҳазил қилишади. Тўғрисини айтсам, умуман хафа бўлмайман. Сочимнинг тўкилиши соғлигим билан боғлиқ эмас. Бундай кўриниш оиламизга хос. Ҳазил қилиб, бизнинг тўй-ҳашамга бориб қолсангиз, чироқлар керак эмас, чунки ҳаммамиз шу кўринишдамиз, деб куламан. Ҳатто, бир галги саҳна кўринишимда оилавий тадбирларимизга сочи бор одамлар киритилмаслиги ҳақида ҳам айтиб ўтгандим. Коллежда ўқиб юрган пайтимда сочларим қалин эди. Мен ҳам корейс актёрларига ўхшаб, сочларимни ўстиришни яхши кўрардим. Менимча, ўшанда сочларимга кўз теккан.
“Нега соч эктирмайсиз ёки уни яширишга ҳаракат қилмайсиз”, деб кўп сўрашади. Балки бошловчи ёки хонанда бўлганимда ташқи кўринишимга эътиборли бўлган бўлардим. Аммо комик актёрга бунинг кераги йўқ. Аксинча, кўп ҳолларда каллигим ҳам қўл келади. Бундан ташқари, бу кўринишим сочи йўқлигидан уялиб юрган инсонларга мотивация бағишлайди. Ёлғиз эмас эканлигимизни ҳис қилишади, — дейди Шаҳбоз Нарзиев.
Шаҳбоз Нарзиев тўйда кейинги молиявий қийинчиликлари ва уни бу вазиятдан олиб чиқолган совға ҳақида гапириб берди.
— Карантин вақтида уйландим. Ростини айтсам, тўйга деб жамғарганим кўп эмасди. Бахтимга карантинда тўйлар қисқартирилгач, тўйим анчайин камҳарж ўтди. Тўйдан кейин аёлимни олиб Тошкентга келдик. Шунча йилдан буён Тошкентда бир нечта йигит бир уйни ижарага олардик. Ёш оила бўлганимиздан кейин ўзимизга алоҳида уй керак эди. Бир ой яхши яшадик, аммо кейинги ойдан маошимни олиб ижара пулига бераман ва қўлимда ҳеч қанча пул қолмасди.
Рўзғор қилиш керак, уйнинг ҳам ўзига яраша харажатлари бўлади. Қийналганимдан кейин аёлимни қишлоққа юбориб, ўзим яна йигитлар билан ижара уйда яшашга мажбур бўлдим. Аёлим ҳомиладор эди, унинг олдига бораман десам пул кетади, бормай десам уйдагиларни соғинаман. Жуда қийин вазиятга тушиб қолдим.
Энг ёмони худди хорижда ишлаётгандан 4-5 ойда уйга борганимда ота-онамнинг қариётгани яққол сезиларди. Ўша вақтда йиғидан ўзимни тийиб туролмасдим. Аёлимнинг ой куни етиб, қиз фарзандли бўлдим. “Аллоҳ фарзанд берса ризқ насибаси билан беради”, дейишгани рост экан. Қўлимга бир-икки сўм пул тушганди дарров эски машинага биринчи тўловини бериб машина олдим. Ишдан кейин оз-моз таксичилик қилиб, машинанинг қарзини ҳам уздим.
Аммо барибир уйсизлик, ижарада яшаш қийин экан. Топган пулнинг баракаси йўқолади, машинам бўлмаса ҳам уйим бўлсин, деб машинамни сотдим. Кредитга бўлса ҳам уй оламан, деб турган вақтимда бир яхши инсон менга Треcкер автомобилини совға қилди. Фақат у инсоннинг ким эканлигини айтолмайман, ишхонамиздан бир нечта инсонга автомобиль совға қилган.
Ўша пайтда бу машина илк марта Ўзбекистонга келган пайтлар эди. Уни ҳайдамайман, сотиб уй оламан дедим. Шу билан уйим ҳам бўлди. Тўғри, молиявий қийинчиликлар ҳаммада бўлади. Вақти келганида ҳаммаси ўз ечимини топиб кетаркан. Фақат инсон тушкунликка тушмай, ҳаракат қилса бўлди, — дейди Шаҳбоз Нарзиев.
Изоҳ (0)