Шуҳрат Нуралиев ўлимидан аввал Ўзбек миллий академик драма театридан бўшатилган эди. Бу ҳақда марҳум актёрнинг ҳамкасблари Вазира Юнусова ва Нодира Маҳмудова “Дарё”нинг “Қалбимиздасиз” лойиҳасига берган интервьюсида сўзлаб берди.
— Мен театрдан ташқари, Ўзбекистон давлат санъат ва маданият институтида ҳам фаолият юритаман. Шуҳрат Нуралиев ўқишга кирган йили институтимизда биринчи “Эстрада актёрлиги” бўлими ташкил этилган. Ўшанда институтда ўтказилган концертда у Юлдуз Усмоновани породия қилиб саҳнага чиққанди. Ким қандай фикрда билмадим-у, аммо породия ҳам алоҳида бир санъат, уни ижро этиш ҳам унча-мунча актёрнинг қўлидан келмайди. Шунда мен Шуҳратни эслаб қолдим. Чунки унинг ташқи кўринишидан тортиб хатти-ҳаракатларигача бошқаларга ўхшамасди. У ўша вақтда ҳам дўмбоққина эди, аммо саҳнада енгил ҳаракатланарди. Турғун Азизов билан маслаҳатлашиб, уни театрга ишга олиб келишга қарор қилганмиз, — дейди актриса Нодира Маҳмудова.
Актриса ва театр режиссёри Нодира Маҳмудова Шуҳрат Нуралиев “Ҳамлет” спектаклида чол ролини ижро этгани ва унда томошабинларни ишонтириш қобилияти юқори бўлганини эслади.
— Шуҳрат Нуралиев театрга ишга келганида бор-йўғи 25 ёшда эди. Аммо унга “Ҳамлет” спектаклидаги Офелиянинг отаси ролини берганмиз. У кекса ёшдаги ролни ҳам маромига етказиб ижро этганки, томошабинлар ижрочи ёш эканлигини пайқашмасди. Шуҳрат Нуралиев бирор марта саҳнадан қарсакциз чиққан актёр эмасди. Кўпчилик томошабинлар уни комик актёр деб билишади, аммо у дардли ролларни ҳам маромига етказиб ижро этарди. У кучли хотира эгаси эди, бутун бошли спектаклни ёд оларди, — дейди Нодира Маҳмудова.
Актриса Вазира Юнусова эса Шуҳрат Нуралиев нафақат яхши актёр бўлгани, балки дилкаш дўст бўлганини эслаб ўтди.
— Шуҳрат Нуралиевнинг гримёр хонаси йўқ эди. Бир куни қарасам спектаклдан кейин сочларини ювишга қийналиб турган экан. “Укам келинг, менинг гримёр хонамдан фойдаланинг”, деганман. Шуҳрат Нуралиев ўз укамдек қадрдон эди. Ниҳоятда сахий, қўли очиқ йигит эди. Бир куни “Чорсу” бозорига бориб, иккита янги челак, бир талай хоним сотиб олган. “Шунча хонимни нима қиласан? Мен 3-4 та ейман”, деганимда шошмай туринг деб ишора қилган. Хонимларни театрга олиб келиб, ёш-у кекса санъаткорларни сийлаган. Театрда у-бу актёрнинг қорни очқаб қолса “Шуҳратнинг хонасига кириб чиқамизми?” дейишарди. Чунки унинг совиткичи ҳамиша егуликлар билан тўла бўларди. У ниҳоятда пазанда йигит эди, уйидан овқат тайёрлаб келиб мени, Гавҳар Шарипова, Собир Отажонов ва Қаҳрамон Асқаровни меҳмон қиларди.
У ҳақиқатан яхши актёр эди. Аммо қандайдир сабабларга кўра, уни театрдан четлаштиришди. Ўлимидан аввал учрашганимизда театрни соғинганини куюниб сўзлаб берганди. Унинг вафоти аввало, тақдир, аммо оиласи ва ишидаги стресслар ҳам сабаб бўлди. Оиласи билан яшамасди, аммо бир муддат ҳам уларни ташлаб қўйган йигит эмасди, — дейди актриса Вазира Юнусова.
Изоҳ (0)