Ukrainalik sobiq futbolchi Andrey Shevchenko 2022-yilning 24-fevral kunini yodga oldi. O‘sha kuni Rossiya Ukraina hududida harbiy harakatlarni boshlagandi.
“Rostini aytsam, o‘sha tongning har bir soniyasini eslayman. Buni unutib bo‘lmaydi. Ayniqsa onamning qo‘ng‘irog‘ini. U qayg‘uda edi, yig‘lardi. Bu hayotimdagi eng og‘ir onlar bo‘lgandi ehtimol — biz juda qo‘rqqan voqea sodir bo‘lgani haqida yomon xabarni eshitish.
Albatta, mening oilam ko‘chib ketishni istamayapti. Singlim shunday dedi: ‘Qolishni xohlaymiz. Vaziyat qanday tus olishini kuzatamiz. Balki biror nima birdaniga o‘zgarar’. Oilamga yordam berish uchun shunchaki qaytishni xohladim... Vatanimga yordam berish uchun. Va albatta, onamga ko‘maklashish uchun. Onam shunday dedi: ‘O‘z ovozingdan foydalan. Gapir’”, — deydi Shevchenko.
Shundan keyin Shevchenko Londonda qolgan.
“O‘g‘lim bilan Londondagi Trafalgar maydoniga bordik. U yerda miting bo‘layotgandi. Ukraina xalqiga yordam berish uchun odamlarni voqealardan xabardor qilish kerak edi. Tanish-bilishlarimni ishga solishim kerak edi.
Kiyev va butun Ukraina raketa zarbalari ostida qolganini eslayman, bu esa elektr ta’minotini ishdan chiqardi. Men hech qachon yurtimni, Kiyevimni chiroqsiz qolganini ko‘rmaganman. Biroq odamlarning reaksiyasi kuchli bo‘ldi. Biz yana-da kuchliroq birlashdik. Bir-birimizga yordam berishni boshladik, buyumlarni bo‘lishdik.
Eng muhimi dastlabki haftalarda ukrainalik sportchilar jipslashdi. Bular Vladimir va Vilatiy Klichko, Oleksandr Zinchenko... Vatanda qolgan ukrainalik sportchilar bilan faxrlanaman. Ular harbiy xizmatga yollandi, Ukrainani himoya qilish uchun kurashdi. Chet elda harakat qilayotganlari esa hech qaysi lahzada Ukrainani esdan chiqarmadi”, — deydi Shevchenko.
Izoh (1)
Google translate tarjimasimi