Kasbidan kamol topib, shuhrat cho‘qqisiga ko‘tarilgan kishilarning hayot va ijod yo‘li bilan yaqindan tanishish, ichki dunyosiga “kirish” ko‘pchilikka qiziq. Samimiy va taniqli hofiz, O‘zbekistonda xizmat ko‘rsatgan artist Ravshan Komilovning xonishlari kirib bormagan xonadon, “Odam bo‘laylik”, “Ozodani sevaman”, “Yurishlaring yoqadi”, “Qarab qo‘y”, “Oq bilakoyim, toshkentlik” singari kuy-qo‘shiqlariga xirom aylamagan, uni sel bo‘lib tinglamagan yurtdoshimiz yo‘q hisobi. Shu bois xonanda bilan eksklyuziv suhbat uyushtirib, zamonaviy estrada san’ati ixlosmandlari e’tiboriga havola etishni maqsad qildik.
— Maktabda o‘quvchilik kezlaringiz, aniqrog‘i 10 yoshingizdayoq qashqar rubobida turli kuylarni maromiga yetkazib ijro etgan ekansiz. Demak, zamonaviy estrada olamiga ishtiyoqingiz mumtoz cholg‘u asboblariga oshuftalikdan boshlangan, desak xato bo‘lmaydi. Suhbatimiz avvalini musiqa san’ati ostonasiga qo‘ygan ilk odimlaringiz xususida boshlasak.
— Uchinchi sinfda o‘qigan kezlarim poytaxtimizdagi 39-maktabda o‘tkazilgan tadbirda mustaqil ashulalar aytib, yig‘ilganlar olqishiga ilk bor sazovor bo‘lganim xuddi kechagidek yodimda. So‘ng ota-onam meni san’atga shaydoligim, qiziqishimga ko‘ra, Sergeli tumanidagi 32-musiqa maktabining qashqar rubobi, keyinroq fortepiano bo‘limiga o‘qishga olib borishgan.
Shu tariqa maktabni tamomlab, Toshkent madaniyat texnikumida ta’lim oldim. Ushbu bilim yurtida o‘qib yurgan vaqtlarim bir voqea xotiramda muhrlangan. Toshkentda muhtasham “Xalqlar do‘stligi” san’at saroyi qurilar ekan deyishganda, biz ham yordamga kelganmiz. Saroy zinalari uchun marmar tashir ekanmiz, biz ham mana shu saroyda konsert berarmikanmiz, deb orzu qilgandik. Yaratganga behisob shukr, 1991-yili bunyod bo‘lishiga ulush qo‘shganim ana shu katta sahnada ilk bor ijodimni namoyish etdim.
18 yoshimda “To‘qimachilar” madaniyat saroyidagi ashula va raqs dastasiga ishga kirib, yakkaxon xonanda sifatida ish boshlaganman.
Bundan tashqari, armiya saflarida yigitlik burchimni o‘tash chog‘ida O‘zbekistonda xizmat ko‘rsatgan artist Ikrom Bo‘ronov rahbarligidagi ichki ishlar ansamblida xizmat qildim. Musiqiy qobiliyat va mahoratimni xizmat davrida yanada shakllantirdim. Xizmatni ado etgach, hozirgi Nizomiy nomidagi Toshkent davlat pedagogika universitetining musiqa fakultetida malakali mutaxassis darajasiga yetdim. Ichki ishlar vazirligi qoshidagi ansamblda, qolaversa, paxta yig‘im-terimlari turli to‘y-hasham, tantanali tadbirlarda rubob chalib, ashula aytardim. “Kamolot” ko‘rik-tanlovida ilk marotaba “Odam bo‘laylik” nomli qo‘shig‘im bilan g‘olib bo‘lganim xuddi kechagidek yodimda. Taqdirni qarangki, muhabbat rishtasi umr yo‘llarimni oliygohdagi kursdoshim bilan bog‘lagan, rafiqam ham kasbimdan yiroq emas, musiqa fani o‘qituvchisi.
— Bugun zamonaviy estrada qo‘shiqlarining aksariyatida matn mazmuni bir chetda qolib, musiqasi, ayniqsa, klipini mukammallashtirish masalasi birlamchi o‘ringa chiqmoqda. Tarona yaratishda qaysi mezonlarga alohida e’tibor qaratasiz?
— Multimedia imkoniyatlari har qancha taraqqiy etmasin, so‘z ma’nosi ta’sir kuchi muxlislar qalbida, yodida uzoq vaqt saqlanib qolishi shubhasiz. Shu bois qo‘shiq uchun she’riy namunalar tanlashda o‘zimga o‘ta jiddiy talablar qo‘yaman. Ularning birinchisi xalqonalikdir. Xalqqa yaqin so‘zlar ko‘ngildan chuqur o‘rin oladi. “Odam bo‘laylik” ana shu izlanishlar hosilasi desam, mubolag‘a bo‘lmaydi.
— Prezidentimiz Shavkat Mirziyoyevning 2017-yili san’at va madaniyat sohasi namoyandalari bilan o‘tkazgan yig‘ilishida yuqori salohiyat va eng nufuzli davlat mukofotlariga ega xonandalarning “Ustoz-shogird maktabi”ni qayta tiklash masalasini ko‘targan edi. Xo‘sh, siz bu borada qanday ishlar olib boryapsiz?
— Yurtboshimiz hamma sohalar qatori xonandalar oldiga ham xalqning “ichi”ga kirib borish, o‘z san’ati va iste’dodi orqali eng quyi pog‘onalarga tushib, yoshlarga ko‘mak berish, maktab yaratish masalasini qo‘ydi. Ana shu maqsadlar yo‘lida Yakkasaroy tumanidagi 5-bolalar musiqa va san’at maktabiga direktor etib tayinlandim. Ayni paytda ushbu maskanda o‘quvchilar iste’dodini sayqal toptirish uchun malakali kadrlar jalb etish, ayrim yo‘qolib borayotgan to‘garaklar faoliyatini qayta tiklash hamda yangilarini tashkil etish, milliy musiqa cholg‘u asboblari, moddiy-texnika bazasini mustahkamlash bo‘yicha O‘zbekiston davlat konservatoriyasi va qator tashkilotlar bilan hamkorlik aloqalarini o‘rnatdik. Chunki yoshlar puxta o‘qib-o‘rgansagina ustozlari yo‘lini munosib davom ettira oladi.
— Ravshan Komilov oilada qanday ota?
— Oilamizda tartib-intizom eng birinchi qoida. Bunday taomil menga ota-onamdan o‘tgan bo‘lsa, ajab emas. Chunki ular ko‘p yillar o‘z sohasida rahbarlik lavozimlarida mehnat qilib, o‘zgalarga o‘rnak ko‘rsatgan. Ertalab nonushta vaqti, ishga qaysi rang va uslubdagi libosda borishigacha aniq belgilangan, dam olish kunlari ham behuda o‘tmasdi.
To‘rt farzandimga ham imkon qadar hallolik, boriga qanoat qilish, shukrona keltirishni o‘rgatganman. Qizlarim Nozima va Durdona baxtli oila bekasi, o‘g‘lim Farruh mening yo‘limni davom ettib, xonanda bo‘ldi. Kenjatoyimiz Farhod 20 yoshda. Ko‘plab gastrollar, erta-yu kech musiqa yaratish, ovoz yozish bilan band san’atkor uchun oilaga alohida e’tibor qaratish, uning mustahkamligini ta’minlash oson emas, albatta.
— Agar san’atkor bo‘lmaganingizda, qaysi kasbni tanlagan bo‘lardingiz?
— Maktabda jismoniy tarbiya, tasviriy san’at, musiqa, ayniqsa mehnat fanini yaxshi ko‘rar va muntazam a’lo baho olar edim. Turli bino va inshootlar loyihalari, fasadi, dizayni chizib yurganim uchun quruvchi bo‘lar edim. Lekin fizika fanini o‘zlashtirish men uchun juda qiyin kechgan. Shu fandan birorta ham qonuniyat esimda qolmagan (kuladi).
— Muxlislaringiz uchun qanday yangi tarona hozirlayapsiz?
— Ayni paytda Vatanimiz mustaqilligining 27 yilligiga bag‘ishlab milliy g‘urur-iftixorga yo‘g‘rilgan qo‘shiq ustida ishlayapmiz. Yaqinda uni xalqimiz e’tiboriga taqdim etamiz. Doim fidoyi, mehnatkash xalqimiz xizmatidamiz. Tinchligimiz, farovonligimizga aslo ko‘z tegmasin!
Blits-savollar
To‘liq ism-sharifi: Komilov Ravshan Rahimovich.
Tug‘ilgan vaqti: 1964-yil 26-oktabr.
Tug‘ilgan joyi: Toshkent shahri.
Burji: chayon.
Vazni: 90 kg.
Do‘sti: oilasi.
Xobbisi: stol tennisi.
Qadrlaydigan xislati: samimiylik.
Yoqtirmaydigan xislati: g‘ayirlik.
Shiori: “O‘rtacha bo‘lsa ham, uzoq davom etsin”.
Zuhra Yunusova va Dilshod Ro‘ziqulov suhbatlashdi.
Izoh (0)