“Senga pakt kerakmi, mana pakt!”

“Inson va qonun” nashrining muxbirlari Yangi­yo‘l tumanidagi uylarda istiqomat qilayotgan ayrim fuqarolar bilan uchrashib, ularni qiynayotgan muammolar bilan tanishib chiqdi.

“Otangga bor... Onangga bor... o‘rtada kimdir abgor” sarlavhali maqolani tayyorlash jarayonida Yangi­yo‘l tumani Gulbahor qo‘rg‘oni, 2 A-uyda istiqomat qilayotgan ayrim fuqarolar bilan uchrashib, ular bilan suhbat qilishimizga to‘g‘ri keldi.

Shu maqsadda, fotomuxbir bilan o‘sha manzilga bordik. Ko‘p qavatli uy oldida biz qidirib borgan fuqarolar bilan suhbat qildik. Suhbat jarayonida bizga nazar tashlab o‘tib qaytayotgan qo‘shnilarga suhbatdoshlarimiz bizni bular jurnalist, muammoimizni o‘rganish uchun gazetadan kelishibdi, deya tanishtirgandek bo‘ldi. Ayrimlari bosh silkib, yana ayrimlari esa bularing bilan ham ish bitmaydi, deya qo‘l siltab qo‘ya qolishdi. Shu asnoda bizning suhbatimizga yoshi ulug‘roq otaxon kelib qo‘shildi.

“Senlar qo‘llaringdagi shu qog‘oz ruchka-yu, ana u ma­tohlaring (fotomuxbir qo‘lidagi fotoapparatga ishora qilib) bilan muammoni hal qilmoqchimisizlar? Buni ana u tuman rahbarlarini bir joyga yig‘ib, muammoni ularga ko‘rsatib, qachon hal etilishigacha so‘raydigan ko‘rsatuv jurnalistlari bor-ku (Toshkent kanalida efirga uzatiladigan “Ochiq muloqot” ko‘rsatuvini nazarda tutyapti) o‘shalar ham katta kameralari bilan ikki marta kelib, televizorda ko‘rsatishdi. O‘shandayam tuman rahbarlari bu muammoni 3 kun ichida hal qilamiz, deb va’da berishgandi. Mana oradan ikki yil o‘tdi hamki hech narsa o‘zgarmadi”.

Shundan so‘ng otaxon bilan ancha vaqt suhbat qilib, biz o‘rganish uchun borgan muammo boshqa-yu otaxon jon kuydirib aytayotgan muammo boshqaligini angladik. Otaxon aytayotgan muammo shunda ediki, ko‘p qavatli uyga ulangan kanalizatsiya bir necha yildirki ta’mirga muhtoj holda ekan. Otaxonga bizga o‘sha joyni ko‘rsatsangiz gazetaga fotofakt qilib beramiz dedik, shunda otaxon: “Senlarga pakt kerakmi”, deya ­2 A-uy orqasiga boshladi.

Yuqoridagi manzildan ishxona tomon qaytar ekanmiz, xayolimga shular keldi: bugun ko‘pchilik tahririyatlarda obuna masalasi qiyin kechayotganligi, ixtiyoriy obuna kamligi, odamlar nega gazeta-jurnallar o‘qimayotganligi ko‘p bor tilga olinadi. Bunga birgina ota­xon aytgan gaplardan javob topish mumkin. Ommaviy axborot vositalarida nashr etilayotgan, ko‘rsatilayotgan muammolar faqat sahifalarda, fleshkalarda qolib ketmoqda, ayrim rahbarlarni umuman qiziqtirmay ham qo‘ygan. Hatto “OAVda chiqarsa chiqaraversin qo‘rqadigan joyim yo‘q”, deydigan rahbarlar ham yo‘q emas. Bu esa ­odamlarning o‘z-o‘zidan OAVga bo‘lgan ishonchining susayishiga sabab bo‘lmoqda. Natija esa ixtiyoriy obuna bo‘lish u yoqda tursin, tekin bersangiz ham gazetani varaqlagisi kelmaydi.

Ha, nima bo‘lganda ham biz yuqorida tilga olingan tuman mutasaddilaridan suratlardagi holatni ijobiy tomonga o‘zgartirib, o‘sha hudud aholisining tuman rahbarlariga bo‘lgan ishonchini ham, OAVga bo‘lgan qiziqishini ham mustahkamlaydi, degan umiddamiz.