“Болалигимда қўй боққанман, IT ортидан 18 ёшимда эса 100 минг доллар грант ютдим” дейди ўз ҳикоясида 23 ёшли Нилуфар Омонова. У ҳозирда Самарқанд шаҳридаги замонавий касбларга ихтисослаштирилган ўқув марказ раҳбари. “Дарё” мухбири cамарқандлик энг ёш тадбиркор қиз билан суҳбатда бўлди.

“Қўй боққаним сабаб шаҳарга интилардим”

— Жомбойда катта боғимиз бор. Болалигимда ўз қўлларим билан экин экканман, мол-қўй боққанман. Туш вақтлари мол боқишга қўлимда китоб билан борардим. Ичимда мен Тошкентга кетаман, мол боқиб юришим керакмас, деган олов бўлган. Дадам Миллий университетининг Ахборот хавфсизлиги йўналиши бор экан, шунга кирсанг, ҳамма жойда йўлингни топиб кетоласан деб маслаҳат берган. Шу билан Тошкентда Миллий университетга ўқишга кирдим ва дастурлаш соҳасида ўқишни бошладим, дея ўз ҳикоясини бошлади Нилуфар.

“Ковид-марказда фаррош бўлиб ишладим”

— Дадам оғилхонадаги бир дона сигирни сотиб, менга компьютер олиб берди. Орада коронавирус сабабли карантин бошланиб қолди. Ота-онамга айтмай, “Ўзекспомарказ”нинг Ковид-марказида фаррош бўлиб иш бошладим.

Уйимдагилар қўнғироқ қилиб, кел, Самарқандга қайтмайсанми, ҳамма жой карантинга ёпилди, дейишди. Йўқ, яхши IT компанияда дастурчи бўлиб ишлаяпман, яхши пул топяпман, боролмайман, деб ёлғон гапирдим. Лекин мен ишлаётган ўша компания карантин сабаб вақтинча ёпилганди. Ковид-марказда кечки навбатчиликда ишлардим, шу сабабли ота-онам қўнғироқ қилганда жавоб беролмасдим. Охири улар ўша IT компания раҳбарига алоқага чиқиб, барчасини билиб олишган. Шундан сўнг, икки ҳафта фаррош бўлиб ишласам, яхши пул беришар экан, деб уларга ростини айтдим. Шу жойда ишлаб, бир сўм пул топиш қанчалик машаққат эканлигини билиш ўзим учун бир челленж бўлган, дейди у.

“Дарс ўтиш учун ертўладаги хонани ижарага олганман”

— У ерда ишимни тугатгач, сомса сотганман ва бундан уялмайман. Лекин ичимдан “Мен Миллийнинг ахборот хавфсизлиги йўналишида ўқияпман, наҳотки жойим шу ерда” деган хаёл ўтарди. Ҳалол меҳнат қилсам ҳам, хафа бўлганман. Аммо барибир йўналишимни IT’га буриб кетдим. Катта академия раҳбари мени бепулга IT курсида ўқитди. Шундан сўнг бир ўқув марказнинг ертўладаги хонасини ижарага олиб, ўз курсимни очдим. Ҳатто реклама беришга ҳам пулда муаммо бўлганидан, баъзи инсонлар шу қиз йўлини топиб кецин, дея эълонларимни текинга чиқариб берган. Ўша пайтда 18 ёшда эдим.

Ўқувчиларим сони 70тага етди, аввал 12 млн, кейин 15-20 млн сўм топадиган бўлдим, деди у.

“18 ёшимда 100 минг доллар грант ютдим”

— Ота-онамнинг хоҳиши билан Самарқандга қайтдим, ўқишимни ҳам у ерга кўчирдим. Ўша пайтдаги Самарқанд ҳокими тадбиркорларнинг муаммоларини ҳал қилиб бераётган видеоларни кўрардим ва негадир ишонмасдим. Бу пиар, ишониш керакмас, дердим. Шундан сўнг дадамнинг қистови билан уларга Самарқандда IT маркази очмоқчи эканим ва режаларимни тушунтирганман. Қабулга кирдим. Мен ўз бизнесимни бошламоқчиман, 1 миллиард пул керак, аммо гаровим йўқ, дедим. Ҳоким гаровсиз кредит беролмаслигини, лекин шаҳар марказидан таъмирланган бино ва ичидаги жиҳозлари билан бериши мумкинлигини айтган. Шундай қилиб, ўқув марказимни ҳам очдим.

Кейин Инвестициялар, саноат ва савдо вазирлиги томонидан “Ёшларнинг 100 та энг илғор ғоялари” танлови ўтказилди. Ариза топшириб, уларга мақсадларимни тушунтирганимда менга 100 минг доллар грант маблағи ажратилди. 18 ёшимда қўлимда 100 минг доллар бор эди. Шу билан ўқув марказим фаолиятини янада кенгайтирдим.

Ҳозирги ойлик даромадим ўртача 5 минг доллар, 10 минг долларга чиққан пайтларим ҳам бўлган. Марказдаги устозлар эса 20 миллионгача ойлик олади, дейди ёшгина тадбиркор қиз.

“Уч ой ичида энг катта орзуларимга эришдим — президентнинг қўлидан медал олдим”

— Бундан 3-4 йил аввал, ҳар куни президентимиз билан юзма-юз гаплашаётганимни тасаввур қилардим ва ўз ютуқларим ҳақида ойнага қараб гапирардим. Давлат раҳбари билан кўришаман десам, сен қишлоқдан чиққан оддий қиз бўлсанг, қандай кўришасан дейишарди. Аммо мен бир кун шу воқеа рўй беришига ишонганман.

2022 йилда Ёшлар куни муносабати билан мени Тошкентдаги концертга таклиф қилишди, президентимиз ҳам келишларини айтишди. Ҳақиқатдан концертга келдим деб ўйласам, менга президентимиз томонидан “Келажак бунёдкори” медали берилган. Ўша пайтда мендан бахтли инсон йўқ эди. “Баракалла, қизим, омад” деган гаплари ҳанузгача қулоғим остида жаранглайди. Шундан кейин бутун Жомбойликлар боласини IT’га ўқитди. Ўқувчиларим Дубай ва бошқа кўплаб шаҳарлардаги олимпиадаларда 1-ўринни олиб келяпти.

Ундан 20 кун ўтгач, президентимиз биз — IT соҳаси вакиллари билан учрашди.

Ҳар йили 20 август тадбиркорлар куни сифатида нишонланади. Шу муносабат билан энг илғор тадбиркорни “Фаол тадбиркор” кўкрак нишони билан тақдирландим. Уч ой давомидаги кетма-кет ютуқлар менга катта мотивация берди, дейди Нилуфар қувонч билан.

“IT аслида қизларнинг касби”

— Биринчи дастурчи аёл киши бўлган, лекин замон ўзгариб лидерлик эркакларга ўтиб кетган. Қизларга ота-онаси тикувчи, ҳамшира бўл дейди. Лекин бу соҳада бирданига яхши даромад топиш қийин. Кўпчилик ота-она қизини IT’чи, тадбиркор бўлишига йўл қўймайди. Бу касб таваккал дея, тинчгина давлат идорасига кириб 3-4 миллион ойликка ишлаб юраверсин дейди. Аслида, дастурчилик соҳаси қизлар учун. Соат 9дан кечки 6гача кўчада ишлашни имкони бўлмаса, масофадан туриб ҳам бемалол ишласа бўлади, дейди у.

“Кейинги мақсадим — Илон Маск билан ишлаш”

— Энг катта мақсадим, сунъий мия яратиб, лаборатория ташкил қилиш. Илон Маск шу устида ишлаяпти, мен ҳам тўхтаб қолмоқчи эмасман. Тиббиёт ва IT’ни бирлаштирган университет очиш ҳам режамда бор.

Аввал мақсадим Самарқанд марказидан ота-онамга уй совға қилиш эди. Ҳозир эса ўзгарган — уларга Тошкент марказидаги энг катта турар-жой мажмуасидан ва Дубай шаҳридан уй олиб бермоқчиман.

Илон Маск билан ишламоқчиман десам ҳамма кулади, қўйсанг-чи, дейди. Шу ишларга 22 ёшимгача эришдим — Tracker автомобилим бор, саёҳатлар қиламан, 20 кишидан зиёд жамоани бошқараман, дадамга автомобиль совға қилганман. Бундан кейингисига нега йўқ? Албатта, амалга ошади, бунга ишонаман, деди бўлажак олима.

Комила Қаландарова суҳбатлашди.