“Болалигимда рафиқамнинг исмини деворга ёзганман”. Озодбек Назарбековнинг тарбиясини олган, оиласини сир тутадиган ва доим кулиб турадиган Алишер Файз 41 ёшда (фото, видео)

Ўзбекистонда хизмат кўрсатган артист Алишер Файз бу йил 41 ёшни қарши олди. 10 ёшида Тошкентга келган ва ўз кучи билан саҳнага чиққан ижодкор ҳақида нималарни биласиз?

“Илк продюссерим бувим бўлган”

Алишер Файз (Турдиев) 1984 йили Наманган вилояти Чортоқ туманида дунёга келган. Хонанда интервьюларида болалик йиллари гўзал ўтгани ҳақида сўзлаб берганди.

— Бувимнинг энг эркатой набиралари ўзим бўлганман. У киши фарзандларининг санъаткор бўлишини орзу қилган экан. Менда санъатга қизиқиш сезгани учун уни ривожлантиришга кўпроқ эътибор берарди. Қаерга борса, мени ўзи билан олиб борар, “Набирам қўшиқ куйлай олади”, деб мақтанарди. Энг қизиғи, тўй-ҳашамга боришимиздан аввал сумкасига иккита тухумни солиб оларди. Уларни илиқ сувга солиб, менга ичирарди. Сўнг санъаткорларнинг ёнига бориб “Набирамга ҳам навбат беринглар, овози жуда ширали” деб мақтарди. У киши билан аёллар гаштагига, ҳатто санаторияга борса, етаклашиб борадиган набира ҳам ўзим бўлганман, дейди Алишер Файз.

“Болалигимда рафиқамнинг исмини деворга ёзганман”

Хонанда болалигида тасодифан рафиқасининг исмини деворга ёзгани ва у узоқ йиллар сақлангани ҳақида сўзлаб берди.

— Укам билан ўйнаб, Алишер ва Нигора исмларини деворга ёзганмиз. Сабабини билмайман, бувим ўша ёзув ўчмаслигини хоҳлардилар. Орадан анча йиллар ўтиб, тўй олди уйга уста чақирдик. Уста шўрлик билмай қолиб, деворнинг ўша ерини бўяб юборган экан. Ўша кун унинг охирги иш куни бўлди. Қайтадан ёзувнинг устидан бўятиб қўйгандилар. Тасодифни қарангки, Алишернинг ҳаёти ҳақиқатан ҳам Нигора билан боғланди. Ҳозирги девордаги ёзув йўқ, аммо болалигимда нега шундай ёзганимизни ҳалигача тушунмайман, дейди хонанда Алишер Файз.

“Онам бизни ёлғиз тарбия қилган”

Хонанда онаси ёлғиз тарбиялаган бўлишига қарамай, пулнинг ортидан қувмаслиги ва болаликдаги қийинчиликлар унга сабоқ бўлгани ҳақида гапирди.

— Кичиклигимда онам биз фарзандларни ўзлари катта қилган. Лекин ўша пайтда ҳам пулнинг ортидан қувмаганмиз. Роса зарурат бўлиб турганда қувмаган энди ҳаммаси тартибга келганда қувасизми? Бу ёғини гапирсам дийдиёга кириб кетади. Эскилар билиб айтган: “Битта она мингта болани ҳам боқа олади”. Лекин мингта бола битта онанинг кўнглини ололмайди. Онам кўнглимизни олганлар-да… Бизни қанақа қийинчиликлар билан вояга етказганларини яхшиямки ўша вақтда кўрган эканмиз. Бу ҳозирги кунда ўзимиздан кетиб қолмаслик ёки онанинг бир оғиз гапи, маслаҳатларини эътиборсиз қолдирмаслик учун хизмат қилади, дейди хонанда.

“Устозим билан танишимга Мирзабек Холмедов сабабчи бўлган”

Алишер Файз Ўзбекистон халқ артисти Озодбек Назарбековнинг шогирди ҳисобланади. У устози билан қандай танишгани ҳақида сўзлаб берган.

— 10 ёшимда Тошкентга келиб, Глиер номидаги мусиқа мактабига ўқишга кирганман. Ўша ерда ўқиб юрган пайтларимда Панорама кинотеатрида концерт қўйишган. Унда сўз устаси Мирзабек Холмедов ҳам иштирок этганди. У кишидан дастхат олиш вақтида “Телефон рақамингизни ҳам бероласизми?” деб сўраганман. Телефонларини олиб, мусиқа мактабининг қоровулхонасидан қўнғироқ қилиб турардим. Қоровул амаки “Ҳеч ким кўриб қолмасин, тезроқ гаплашгин”, деб тайинларди. Бир куни Мирзабек акадан Озодбек Назарбековнинг рақамини сўраганман. “Рақамини билмайман-у, фалон куни Наврўз ресторанига келсангз, у ҳам келади”, деганлар. Борганман, ҳамма санъаткорлар келган. Аммо Озодбек ака келмаган. Кейин уй манзилларини беришган, 186-автобусга ўтириб, уйларига борганман, дейди Алишер Файз.

“Устозим оталик қилган”

Алишер Файз устози билан танишгани, унинг уйида яшагани ва устози оталик қилгани ҳақида гапиради.

— 2001 йили устозим билан танишганман. Ишончларини қозониш осон бўлмаган. У кишига нафақат қўшиқ айтишим, балки шеър ёзишим ҳам маъқул бўлган. Уйларига олиб бориб, ўз фарзандларидек, муносабатда бўларди.Нима есалар бизга ҳам илинарди, кийим бошимиз билан ҳам таъминларди. Аммо қаттиққўл, тарбияни ёқтирарди. Ўз устимизда кўпроқ ишлашимизни талаб қиларди.Устозимнинг яна бир шогирди Азиз акам Бекмуродов билан тортишиб қолганмиз. Тўғрисини айтсам, салга йиғлаб юбораверардим. Кейин онамга қўнғироқ қилиб, “кетаман, шундай-шундай бўлди”, деганман. “Бўпти, кел, ўғлим, ашулачи бўлмайсан. Ундан кўра келасан, 2 та қўй, 3 та мол олиб бераман, боқиб юраверасан, кел”, дедилар онам. Бу гапни эшитиб, “ие, ўзи мендан ўтди, йўқ, бормайман”, деб фикримдан қайтгандим. Қаранг, онам бир оғиз гап билан ҳам кўнглимни олганлар, ҳам қанақадир машаққатлардан кечсам, мени нималар кутиб турганини ҳам англатиб қўйганлар. Агар “йўқ, келмайсан” деганларида балки кетворган бўлармидим, дейди Алишер Файз.

“12 йил телефондан фойдаланмаганман”

Хонанда узоқ йиллар телефондан фойдаланмагани ва энди бунга мажбур бўлаётгани ҳақида.

— Телефон ҳаёлимни чалғитади, деб ундан фойдаланмасдик. Бу жараён 12 йил давом этди. Ҳозир эса телефондан, ижтимоий тармоқлардан фойдаланаман. Аммо бу одамни чалғитади, баъзан чарчатади.

Югур-югурлардан чарчаб кетган пайтларимда ўтираман-да, кўзларимни юмиб олиб, 5-10 дақиқага денгиз бўйигами, қаёққадир кетаман. Айтганча, Глиерда ўқиб юрган кезларимда синфдошларимга “Бугун Озодбек Назарбековга шогирд тушиш учун уйларига бораман”, дердим-да, борардим-у, учрашолмасдим. Кўп шунақа бўларди. Уйларига, концерт бўладиган жойларга борардим. Кейин бир ўртоғим “Анчадан бери шунақа деб кетяпсан-у, кўришолмаяпсан, ҳеч кимга айтмасдан бор-чи”, деган куни Озод акам билан кўришиб, суҳбатлашиб, шогирд тушганман. Ўшандан бери бирор иш қилмоқчи бўлсам, оммага ошкор этмасликни одат қилганман, дейди хонанда.

“Устозимнинг костюмини кийганман”

Хонанда илк клипига устозининг костюм шимини кийим чиққани ҳақида сўзлаб берди.

— Озодбек Назарбеков билан оёқ ва кийим ўлчамимиз бир хил эди. Бу нарса “Мени кечир” клипини олаётганда ҳам қўл келган. Клипда устозимнинг кийимларини кийиб тушганман. Устозим ҳеч қачон йўқ демасди, қайтангга “Шуни кий, сенга ярашади”, дерди.

“Оиламни сир сақлайман”

Хонанда оиласи ҳақидаги маълумотларни сир сақлашининг сабаблари ҳақида гапирди.

— Айтайлик, ёнингизда катта бир қимматбаҳо тош бор. Бозорда юрибсиз. Тошни қанақа олиб юрасиз? Сумкага солиб, авайлаб, тўғрими? Ё даст кўтариб юрасизми? Оилам — менинг борим, бойлигим, бахтим! Бахт эса кўз-кўз қилинавермайди, эҳтиётланади. Сабаби шунда. Фарзандларимнинг тарбиясини ўйлаб ҳам шундай қиламан. Чунки болаларимнинг “мен фалончи санъаткорнинг ўғлиман” деб улғайишини хоҳламайман. Бу тарбиясига қайсидир томондан салбий таъсир қилиши мумкин, деб ўйлайман-да! Самимият топишга қийналмасин, дейман, дейди хонанда.