Ўзидан 11 ёш кичик қизга уйланган, фарзандларининг санъаткор бўлишини истамайдиган ва санъатдан кетмоқчи бўлган Улуғбек Раҳматуллаев 43 ёшда (фото, видео)

“Лайлойимсан”,  “Соғиниб” ва “Қирмизи олма” каби қўшиқлари билан мухлислар қалбидан жой олган хонанда Улуғбек Раҳматуллаев бу йил 43 ёшни қаршилади. Асли тарихчи бўлган Улуғбек Раҳматуллаев нега санъатни танлагани ва машҳурлик ҳам бир синов эканини айтади.

“Ўлган ҳайвонларни топиб келиб, ўрганардим”

Кўпчилик хонандалар болалигида санъатга қизиққани, мусиқа мактабида таҳсил олгани ҳақида гапиради. Аммо Улуғбек Раҳматуллаев болалигида санъаткор бўлишни орзу қилмаган.

— Болалигимдан фазогир бўлишни орзу қилганман. Кейин Ўзбекистонда ракета учирилмаслигини эшитиб, бу қароримдан қайтганман. Ҳозир мени кўпчилик оғир-босиқ инсон сифатида билади. Аммо болалигимда ниҳоятда шўх, ота-онамнинг энг муаммоли фарзанди бўлганман. 10 ёшимда жарроҳлик соҳасига қизиқиб қолганман. Ўлган ҳайвонларни олиб келиб, тажрибалар ўтказардим. У пайтдаги хатти-ҳаракатларимни эсласам ҳозир қўрқиб кетаман.

Мактабда шеър ва қўшиқ айтишни яхши кўрардим, аммо санъаткор бўламан, деган қатъий қарор бўлмаганди. Шунинг учун ҳам санъат институтида эмас, Тошкент давлат шарқшунослик институтида ўқишни истагандирман, дейди хонанда Улуғбек Раҳматуллаев.

“Муаммоли фарзанд бўлганман”

Хонанда болалигидаги унутилмас воқеа ва шўхликлари билан боғлиқ хотираларни эслади.

— Оддий ўзбекона оилада дунёга келганман. Бизда миллий қадриятларга тўлиқ риоя қилинади. Болалигимдан исроф нима эканини ўргатишган. Ҳар доим овқатланиб бўлгандан кейин ликопчани тозалаб қўйсам “баракалла” деган сўзни эшитардим. Боғчада ҳам шундай қилганимда боғча опамиз кузатиб ўтирган экан. Ёнимга келиб “Нима бало, итмисан, нега ликопчани бунчалик тозалаяпсан”, дегани кўнглимга жуда оғир ботган. Боғча даври деганда мана шу воқеа такрор-такрор ёдимга тушади.

Болалигимда шўх ва тўполончи бола эдим. Қўшнимизнинг катта тут дарахти бўларди. Мактабдан қайтаётганда ҳамма болалар оёқ кийимларини ечиб, тутга чиқарди. Тўйиб тут еб, кейин уйларига кетарди. Болалигимга бориб қизғанчиқлик қилардим ва тут емасин деб оёқ кийимларини ариққа оқизиб юборардим. Шундан кейин тўполон бошланарди. Дадам савдо билан шуғулланарди ва дўконлари бор эди. Жанжал қилиб келишганидан кейин дадам дўкондан янги пойабзал олиб берарди. Болалар эски пойабзали ўрнига янгисини олганини кўриб роса жаҳлим чиқарди, дейди хонанда Улуғбек Раҳматуллаев.

“Илгари сон, ҳозир сифат учун ишлайман”

Хонанда ҳеч қандай манфаатсиз унга ёрдам берган инсонлардан миннатдорлиги ва ижодни бошлаган кезлари сифатни эмас, кўпроқ сонни ўйлагани ҳақида гапирди.

— Ойбек Алиев деган журналистни кўпчилик танийди. Мана шу инсон менга ҳеч қандай манфаатсиз одамларга ёрдам беришни ўргатган инсон бўлади. Яратган мени шундай инсонлар билан учраштирганидан ҳамиша миннатдорман.

Аввалги ижодимдан уяладиган пайтларим кўп бўлади. Чунки у пайтларда сифат учун эмас, сонга ишлаганман. Фақат санъатда эмас, бошқа соҳаларда ҳам шундай бўлса керак. 40 ёшдан кейин одам кўп нарсалар ҳақида ўйлаб қоларкан. Балки бу тажриба, балки савиянинг ўсиши билан боғлиқдир, дейди хонанда.

“Аёлим мендан 11 ёш кичик”

Хонанда 2010 йили Ирода исмли қиз билан оила қурган. Ҳар доим ҳам шахсий ҳаётини ошкор этишни истамайдиган хонанда аёли билан қандай танишгани ва унинг қайси фазилатларини ҳурмат қилиши ҳақида гапирди.

— Аёлим билан катта опам таништирган. Ёшимиздаги фарқ 11 йил бўлгани учун у менга худди ёш боладек туюлган. “Жуда кичкина-ю, бўлмайди”, деганман. Аммо ахлоқининг гўзаллиги ўзига мафтун этган. Ўшанда онам “Аёл киши тез улғаяди, битта фарзандли бўлса кўрасан”, деганди. Ҳақиқатан ҳам худди шундай бўлди.

Аёлим ниҳоятда рашкчи, бу менга ёқади. Аммо рашкнинг ҳам чегараси борлигини билади, шу боис 14 йилдан буён биргамиз, дейди хонанда Улуғбек Раҳматуллаев.

“Қирмизи олма”ни мендан ўғирлашган

Улуғбек Раҳматуллаевнинг “Қирмизи олма” қўшиғи рус ва доғистонлик тингловчилар орасида ҳам машҳурликка эришган. “Яблоко любви” қўшиғини нафақат ёши катта хонандалар, балки болалар ҳам ижро этган.

— Бу қўшиқ ҳақида “Қайси давлатдан ўғирлагансиз?” деган саволни кўп беришади. Аслида бу қўшиқни 2017 йили YouTube тармоғига жойлаганмиз. Унинг илк ижрочиси ўзимман. Мендан кейин бу қўшиқни 15-16 та ижрочи айтди. Уларнинг орасида профессионал ижодкорлар ҳам бор. Қўшиғимни ижро этгани учун улардан ҳақ олмаганман, бир оғиз илтимос қилишса бўлди. Ҳеч қачон “Менинг қўшиғимни айтма”, деб қаршилик билдирмайман. Аксинча, хурсанд бўламан. “Қирмизи олма”ни мендан ўғирлашган,  дейди хонанда Улуғбек Раҳматуллаев.

Фақат “қитиқлайдиган” саволлар беришади

Хонанда кейинги пайтларда интервью беришни истамаслиги ва ҳамма негатив бўлиб кетгани ҳақида гапирган.

— Кўрсатувларга боришни 90 фоизга камайтириб юборганман, 95 фоиз десам ҳам тўғри бўлади. Сабаби ўзим хоҳлаган даражадаги қизиқарли кўрсатувларни кўрмаяпман. Менга “санъатга кириб келишингизга ким сабабчи бўлган”, “биринчи қўшиғингиз қайси эди” деган саволларни бериш хато, чунки миллион марта жавоб берилган, ижтимоий тармоқларда ҳам бор. Шахс сифатида ўйланиб қоладиган саволларни хоҳлайман, шунақа нарсаларни топа олмагандан кейин узоқлашиб қолдим.

Ёки телевидениедаги бир кўрсатувга борсангиз бошловчи сизни ким биландир уришишингизга сабаб бўладиган, “қитиқлайдиган” саволларни беради, кейин сиз ҳам кимнидир ғийбат қиласиз, гуноҳ бўлади. Ундан кейин бир ой ўзингизга келмайсиз, нега бордим дейсиз. Кўрсатувни эфирга берма дейишга виждонингиз йўл қўймайди, сабаби унинг орқасида қанча мухлислар турибди, қолганлар меҳнат қилган. Шунақа ҳолат бўлгани учун ҳақиқатан ҳам ўз касбини ҳурмат қилган инсонлар билан суҳбат қилишга югураман. Тонгги дастурлар бор, яхшиликни раво кўрадиган. Пиар деган нарса шунақа тушунча бўлиб қолдики, уни кўришлари учун инсонлар ҳамма ишни қиладиган бўлиб қолди, дейди хонанда.

“Санъатдан кетгим келди”

Хонанда санъатдан кетиш ҳақида ўйлаганини ҳам яширмайди.

— Менда шундай давр бўлди, санъатдан ҳам кетгим келди. Чунки соҳамиздаги бир-иккита инсонлар, ёши катталари ҳам бор, фақат ёшлар дея олмайман, отини айтмайман, шахсиятга теккизиб гапирадиган одам эмасман, шу соҳага доғ тушираверганидан ҳурмати пасайиб қолган ҳолатлар бўлди. Мен уялдим, чунки мен ҳам шу соҳанинг бир бўлагиман деган фикр бўлди.

Санъатдан кетсаммикан, деб ўйладим. Менда ҳеч қачон бунақа ҳолат бўлмаган эди. Бироқ яхши фикрлайдиган мухлислар борлиги, уларни қўллаб-қувватлаши натижасида, ишимни яхши кўрганим учун ўзимни ушлаб қолдим. Ё бу ҳолатдан ўтдик, ёки ўрганиб қолдик.

“Фарзандларимнинг санъаткор бўлишини истамайман”

Хонанданинг 4 фарзанди бор, аммо хонанда келажакда уларнинг санъаткор бўлишини истамаслигини гапирди.

— “Машҳур бўлиш маза-я, сизни ҳамма танийди”, дейишади. Аслида машҳурлик роҳат эмас, синов бўлади. Бу гапим билан нолимоқчи эмасман. Аммо ҳамманинг назарида бўлиш ҳам осон эмас. Бу инсонга катта масъулият юклайди.

Бу йил ижодга кириб келганимга 23 йил бўлибди. Ўйлаб қарасам, 20 йил умрим фақат югур-югур ва йўлда ўтибди. Алам қиладигани оилам учун етарлича вақт ажратолмадим. Шунинг учун ҳеч бир фарзандимнинг санъаткор бўлишини истамайман. Яхшиси, бошқа соҳани танласин ва ўз касбининг устаси бўлсин, дейди хонанда Улуғбек Раҳматуллаев.