“Ayrildim”, “Pari-pari” va “Qaramading” qo‘shiqlari bilan muxlislar ko‘nglidan joy olgan ijodkor Bahrom Nazarov bu yil 39 yoshni qarshiladi. Unga omad tengdoshlariga nisbatan ancha kech kulib boqqan. U temiryo‘lchi bo‘lish niyatida Toshkentga keladi va taqdir taqozosi bilan Ozodbek Nazarbekov bilan uchrashadi. Yo‘q to‘xtang, hammasini bir boshidan hikoya qilib bergan ma’qul.
“Hammasi onam bilan go‘zal edi”
Bahrom Nazarov 1984-yilning 4-iyun sanasida Andijon viloyatida tavallud topgan. Otasi madaniyat xodimi, onasi esa kutubxonachi edi. Onasi asli Turkistonlik bo‘lib, o‘qishga kelganida andijonlik yigitga ko‘ngil qo‘ygan.
— Onamning barcha yaqinlari Turkistonda yashardi. Onam hamma bilan til topishsa-da, baribir Andijonda o‘zini yolg‘iz his qilardi. “Mening opam ham, singlim ham sizlarsiz”, degan gapni ko‘p aytardi. Uch oylik ta’til boshlanishi bilan dadam poyezdga bilet olib, barchamizni Turkistonga yuborardi. Ta’til tugashiga uch kun qolganida Andijonga qaytardik. Qo‘y-qo‘zilarni o‘tlatib, kun bo‘yi cho‘milib ta’til qanday o‘tganini ham sezmasdik. O‘ylab qarasam, bolaligimning eng go‘zal onlari onam bilan bog‘liq bo‘lgan ekan. Chunki eng yaxshi xotiralarimning barida onam bor, — deydi Bahrom Nazarov.
“Onam o‘lgan kun...”
— Onam Toshkentda o‘qishimni, keyin uka-singillarimga yordam berishimni orzu qilardi. O‘zi ham ilmli inson bo‘lgani uchun Bo‘z tumanidagi xorij tillariga ixtisoslashtirilgan maktab internatiga o‘qishga bergan. “Ukalaring senga omonat, ularga yaxshi qaragin”, degan gapni ko‘p aytardi. Onam o‘lgach, bir kundayoq ulg‘ayib qolgandek bo‘lganman. Uyimiz yonidan katta soy o‘tardi. Olti yoshlik singlim onamni sog‘inib, yig‘lardi. Har gal uni “Onam soyning nariga tomonida o‘tib ketdi, bir kuni qaytadi”, deb aldardim. Onamning orzusini amalga oshirish uchun Toshkentga o‘qishga kelganman, — deydi xonanda.
“San’atga umuman qiziqmaganman”
— Ko‘pchilik bolaligidan san’atga qiziqadi. Menda unday bo‘lmagan. Men poyezdlarning harakatlanishiga qiziqardim. Shu bois, Toshkentga kelib temiryo‘llar institutiga hujjat topshirganman. O‘qishga kirganman-u, ammo oradan ko‘p o‘tmay pulsiz Toshkentda yashash qiyin ekanligini tushunib yetganman. Otamga qiyinchilik tushmasin deb ish izlaganman. O‘shanda “Gulzor” degan restoranga ofitsiant bo‘lib ishga kirganman. Bir necha oy ishlaganimdan keyin u yerdagi oshpazlardan biri “Kel senga tovuq pishirishni o‘rgataman, yo‘qligimda tayyorlab turasan”, degan. O‘sha inson sabab oshpazlikni ham o‘rganganman.
Kunduzi o‘qishga borardim, keyin ishga kelardim. O‘sha yillari Ozodbek Nazarbekovning “Chang ko‘chalar” degan qo‘shig‘i rosa hit bo‘lgan paytlar edi. Oshxonada kichkina magnitofonni qo‘yib, xirgoyi qilib tursam bir qiz yonimga kelib, “Bu xonanda akam bilan birga ishlaydi”, degan. Keyin bilsam u prodyuser Ilyos Dadaboyevning singlisi ekan. Restoran u o‘qiydigan institutga yaqin bo‘lgani uchun akasi tug‘ilgan kunini shu yerda nishonlab bergan. O‘shanda hayajonlanib, Ilyos akaga san’atga qiziqishimni aytganman. U ofis manzilini berib, ertasi kuni borishimni aytgan, — deydi Bahrom Nazarov.
“Ofitsiantlikni yig‘ishtir...”
— Aytilgan manzilga borib, ilk marta Ozodbek Nazarbekovni ko‘rganman. O‘shanda Emrah va Ulug‘bek Otajonovning qo‘shiqlarini ijro etib berganman. “Yomon emas, ammo ko‘p ishlashing kerak”, degan.
Oradan bir necha kun o‘tib, men ishlaydigan restoranga ustozim Ozodbek Nazarbekov xizmatga keladigan bo‘ldi. U kishi qo‘shiqlarni maroq bilan ijro etayotganida yonidan bir patnis choynak bilan o‘tib qolganman. Xizmat tugagandan keyin kuzatib tashqariga chiqqanimda “Bu yerda nima qilib yuribsan?”, degan. Ofitsiantlik qilishimni aytganimda “Bitta ishni qil, agar niyating jiddiy bo‘lsa ofisga o‘tgin. Alisher bilan birga yurib, o‘z ustingda ishlaysan. Ofitsiantlikni yig‘ishtir”, degan. Shu kuniyoq ishdan ketib, ofisga ko‘chib o‘tganman.
Yashash, kiyinish hatto yeb-ichish ham ustozimizning zimmasida edi. Bizdan hech qanday naf bo‘lmasa-da, bilganini o‘rgatardi. Xizmatlarga olib chiqib, qo‘limizga ishlagan haqqimizni berardi. 2003-yildan boshlab hayotim tubdan o‘zgarib ketgan, — deydi Bahrom Nazarov.
“Bastakorlikni o‘rganishga undagan”
— Musiqiy bilimim bo‘lmasa-da, o‘sha muhitda yashagandan keyin bir nimalar yozgingiz kelar ekan. Ustozim “Xonanda musiqa yozishni bilishi kerak”, degan gapni ko‘p aytadi. Alisher avvaldan musiqa yozib yurgan, men uchun esa bu yangilik edi. “Ustoz men yozolmayman”, deganimda “Bilmayman desang shunday o‘tib ketasan, hech kim onasidan bilib tug‘ilmagan”, deb jerkib bergandi. Shundan keyin bastakorlikni o‘rganishga qaror qilganman. Ustozimga “Rayhon senga uylanaman”, “Layli sendan xafami?” kabi qo‘shiqlarni yozib berganman. Qo‘shiq ham aytardim, ammo hech biri omadli chiqmasdi. Qo‘shiqchilar aytganidek “Tug‘iliboq o‘lardi”. Shu bois asosiy e’tiborimni bastakorlikka qaratdim. Ko‘p xonandalarga qo‘shiqlar yozib berib tirikchilik qilardim.
Ammo uylanganimdan keyin ko‘p qiynalganman. Ijara uyga pul to‘lasam, boshqa xarajatlarga yetkazolmay qolardim. Farzandli bo‘lgach, xarajatlar ikki hissa oshgan. 2012-yilda hammasidan ko‘nglim sovib, san’atdan ketishga qaror qilganman, — deydi xonanda.
“Ayrildim” bisotdagi qo‘shiq edi...
— Oxiri 2013-yili xorijga ketishga qaror qilganman. Shvetsiyaga ishga ketish uchun hujjat to‘plaganman. Ammo vizani uzoq vaqt kutish kerak ekan. “Vizangiz 9 oyda chiqadi”, degan xabarni olgach, ustozimga bu haqida aytganman. “Bahrom sabrli bolasan-ku, yana bir harakat qilib ko‘r”, degan. “Ustoz shuncha harakat qildim, uy-joy qilishim kerak”, deganimda yangi prodyuser bilan tanishtirgan. “Uch marta eshikni taqillatib ko‘r, eshitguvchi e’tibor qaratadi”, deganidan keyin prodyuser bilan ishlashni boshlaganman. O‘shanda to‘rt yildan beri bisotimda turgan “Ayrildim” qo‘shig‘ini ijro etganman.
Klip Ramazon oyining ilk kuni namoyish etilgandi. U paytda to‘ylar yo‘q, kun bo‘yi uyda edim. Ramazon oyi tugab, to‘ylarga chiqsam hamma taniyapti. Xuddi, mashhur san’atkorni davraga chaqirishayotgandek e’lon qilishardi. Xullas, xorijga ketish muddati kelganida O‘zbekistondagi ishlarim ham ko‘payib ketdi, — deydi Bahrom Nazarov.
“10 yil temiryo‘lda ishladim”
— Boshqa tengdoshlarimga qaraganda, menga ancha kech omad kulib boqdi. Ammo bundan o‘ksinmayman. Chunki hamma narsa vaqt soati bilan bo‘ladi. 18 yoshimda Ozodbek Nazarbekov bilan tanishgan bo‘lsam, 30 yoshimda qo‘shig‘im orqali odamlar og‘ziga tushdim, — deydi Bahrom Nazarov.
Xonanda oilasini ko‘z-ko‘z qilishni istamaydiganlar toifasiga kiradi. Faqatgina intervyularida ustozi Ozodbek Nazarbekovning ayoli topib bergan qizga uylangani, ikkita farzandi borligi va to‘yiga ustozi bosh-qosh bo‘lgani haqida aytib o‘tgan.
Izoh (0)