Нозик хилқат эгаси ҳисобланган аёлнинг жиноят қилишига ишонгингиз келмайди. Афсуски, жамиятда билиб-билмай жиноят йўлига кирган ва оиласидан узоқда, гулдек ёшлигини панжара ортида ўтказаётганлар ҳам йўқ эмас. “Надомат” лойиҳасининг навбатдаги суҳбатдоши Ҳавасхон Матбобоева асли фарғоналик, аммо айни дамда жазо муддатини 21-сонли аёллар колониясида ўтамоқда. Суҳбат давомида у қилган ишидан пушаймонлиги ҳақида куюниб гапирди.
Маҳкума — 30 ёшда. У Жиноят кодексининг 131-моддаси 4-қисми билан айбдор деб топилиб, 3 йил муддатга озодликдан маҳрум этилган.
“Туғмас аёлнинг фарзандиман”
— Онам биринчи турмушидан 15 йил яшаб фарзанд кўрмаган. Ажрашиб, анча вақтдан кейин дадамга турмушга беришган экан. Дадамнинг ёши катта, аёли ўлгани учун “туғмас аёл” деб онамга уйлантиришган экан. Туғмас аёлдан мен дунёга келган эканман. Опа-акаларим бор, аммо она бошқа бўлгани учун бошидан муносабатлари илиқ бўлмаган.
Оилада эрка қиз бўлганман. Ота-онам оғзимдан чиққанини муҳайё қилишган. Турмушга чиқадиган пайтим ҳам бир оз инжиқ бўлганман. Анча йигитлардан танлаб-танлаб, ўзим билан тенг турмуш ўртоғимнинг таклифини қабул қилганман. Иккита фарзандли бўлдим шукр, аммо шу инсонни танлаганим ҳаётимдаги катта хатоларимдан бири бўлди, деб ҳисоблайман, — дейди маҳкума.
“Аёлни эътиборсизлик ўлдиради”
— Оилада эркак ўзи ўрнини билмаса, аёл ҳам бекалигини унутиб қўяркан. Турмуш ўртоғим ёлғиз ўғил бўлган. Уни ҳамма эркаларди, оғзидан чиққани муҳайё эди. Аммо менга нисбатан бундай муносабатда бўлишмасди. Эркак киши қилиш керак бўлган вазифаларни ҳам зиммамга юклаб қўйишарди.
Турмуш ўртоғимнинг менга бўлган эътиборсизлиги алам қиларди. Шу боисдан ҳам ўзимга бўлган ишончим кундан кунга сўнарди. Қайнопаларим Туркияга ишлагани кетишгани учун уларнинг уйига ижарачи қўярдик. Турмуш ўртоғимдан шу иш билан ўзи шуғулланишини сўраганимда, “Аёл кишига индолмайди, эркак билан тортишади”, деб у ишга ҳам мени жавобгар қилиб қўйишганди. Ана шу ижара билан боғлиқ вазият ҳаётимни бутунлай ўзгартириб юборди, — дейди маҳкума.
Ижарачининг кутилмаган таклифи
— 2023 йилнинг 17 сентябрида ижарачи йигит қўнғироқ қилиб, “Опа, уйингизга икки соатга одам қўяйлик” деди. Қайнонам, қўни-қўшниларнинг олдида нима дейман дедим. Орадан анча вақт ўтиб, яна қўнғироқ қилди. “Опа, уй бўлмаса, битта қиз топиб беролмайсизми? Бошқа вилоятдан таниш акахоним келаётганди. Сизга ҳам менга ҳам пул керак” деди.
У аввал қўшнимизнинг қизини кўрган экан. Унинг ҳам ёш боласи бор эди, бизнинг уйга тез-тез чиқиб турарди. “Ўша қиз-чи, уни гаплашиб беролмайсизми?” деди. “У касал, ОИTС” дедим. Ҳозир шифокор таниши билан маслаҳатлашиб, телефон қилишини айтиб гўшакни қўйди. Орадан кўп вақт ўтмай ижарачининг акахони қўнғироқ қилди. “Шифокор билан гаплашдим, ҳимояланса, касали юқмас экан”, деди. Қиздан сўрасам “600 минг деяверинг, розиман” деди. Бу орада ижарачи менга ва ўзига улуш ҳам оладиган бўлди. Орадан икки соатлар вақт ўтиб, қиз қўнғироқ қилди ва кўчага чиқишимни сўради. “Пулни ташлаб кетмоқчимиз”, деди. “Дўконга бериб кетаверинг, эртага у-бу олармиз”, десам чиқинг деб қўймади. Мажбур чиқдим ва чўнтагимга пул солди, шу пайт елкамдан кимдир туртди. Қайрилиб қарасам, махсус хизмат ходими ҳужжатларини кўрсатиб, мени жиноят устида қўлга олинганимни айтди. Шокка тушиб қолдим, мен пулни қўлимга ҳам олмагандим. 100 минг сўм берамиз деганди, аммо чўнтагимга 300 минг солишган экан. У қиз ўз хоҳиши билан бу ишни қилди, десам ҳам фойда бўлмади. У фарзандли аёл бўлса ҳам ёш жиҳатидан вояга етмагани учун менга нисбатан жиноий иш очилди, — дейди маҳкума.
“Онамни адо қилдим”
— Тергов ҳаракатлари бошланганида онамнинг уйига келгандик. Чунки бу ишдан кейин қайнонам касалхонага тушиб қолди, турмуш ўртоғим билан муносабатларимиз янада ёмонлашди. Қамалганимдан кейин турмуш ўртоғим болаларимни олиб кетибди. Аввалига мен билан яхши гаплашиб юрганди, аммо орадан кўп вақт ўтмай ҳуқуқшунос менга турмуш ўртоғим ажрашишга қарор қилгани ҳақида айтди. Ундан кейин турмуш ўртоғимни уйлангани ва болаларимга бошқа аёл қараётгани ҳақида эшитдим.
Майли, балки мен у инсонга муносиб турмуш ўртоқ эмасдирман, болаларим ҳам бир кунини кўраётгандир. Аммо 70 ёшга яқинлашган, ўпка саратони билан оғрийдиган онамга ачинаман. Нафақа пулини менга илинади, узоқ йўлдан нарса кўтариб келади. Ҳатто у олиб келганларини ейишга ҳам виждоним қийналади. Онам дарддан муштдек бўлиб қолган, мендан ранжимаганини айтса-да, виждоним қийналади. Ҳар куни “Аллоҳим, тезроқ уч йил ўтсаю, ота-онам ва фарзандларим олдига борсам. Ишқилиб ота-онам ўлиб қолмасин, учрашувни қиёматга қолдирмагин”, деб дуо қиламан”, — дейди маҳкума.
Изоҳ (0)