Кинода компьютер графикасидан фойдаланиш мисли кўрилмаган юксакликка эришди. Мураккаб саҳналар, қаҳрамонлар — буларнинг барчасини компьютер ёрдамида лойиҳалаш мумкин. Кўп усуллар мавжуд: мавжуд кадрни таҳрирлашдан тортиб нолдан саҳна яратишгача, ҳатто керакли актёрларсиз ҳам. Иккинчиси, масалан, DeepFakе технологияси ёрдамида амалга оширилиши мумкин. Дунёда ҳеч қачон бўлмаган одамлар, ҳатто эртакдаги мавжудотларни ҳам яратиш ёки ҳақиқий одамлар томонидан ҳеч қачон қилинмаган ҳаракатларни экранда бажариш — буларнинг барчаси компьютер технологияси учун арзимас иш.
“Форрест Гамп” фильмида бош қаҳрамоннинг дунёда мавжуд бўлмаган тарихий шахслар билан учрашиши саҳнаси мавжуд. 1994 йилда бу эпизод компьютер рассомларининг бир неча ойлик меҳнати натижаси эди. Аммо ҳозир, деярли 30 йил ўтиб, худди шу нарса компьютер томонидан сониялар ичида ва инсон аралашувисиз яратилиши мумкин.
Яна бир яхши мисол — “Бенжамин Баттоннинг сирли тарихи” фильмидаги Бред Питтнинг доимий қариши ва ёшариши.
Ушбу технологиялар жуда янги, аммо Голливудда аллақачон мустаҳкам ўрин эгаллаб улгурган. Уларнинг ёрдами билан фильмда кўринмас мавжудотларни ёки юқори бюджетли саҳналарни яратиш мумкин. Аммо “Уэнздей” телесериалидаги Қўл ролини ўйнаш учун махсус одам ёлланган. Актёрлар тобора кўпроқ махсус ҳаракатланувчи костюмларда суратга тушмоқда. Реквизит ва безаклар ўрнига яшил деворлар.
Баъзи актёрлар хавотирга ҳам тушган, чунки DeepFake технологияси ёрдамида актёрларнинг жисмоний иштирокисиз бутун саҳналарни, ҳатто фильмларни ҳам яратиш мумкин. Уларнинг юз ифодаларини ўзгартириш, одамни ёшартириш, ҳис-туйғулар қўшиш мумкин. Аммо савол туғилади: истеъдод ва компьютер графикаси ўртасидаги чегара қаерда? Бундан ташқари, баъзи танқидчилар бундай хатти-ҳаракатлар юлдузларга нисбатан ахлоқий эмас деб ҳисоблашади.
Мисол учун, тармоқда Морган Фриманнинг юзи ва ҳатто унинг овози бўлган одам ҳақиқат нима эканлиги ҳақида баҳслашаётган видео тарқалмоқда. Ҳаммаси яхши-куя, лекин бу Морган Фриман эмас. Видео компьютерда ишланган.
Kiaну Ривз фильмлар яратишда бундай технологиялардан фойдаланиш ҳақида гапирди. Унинг сўзларига кўра, унинг шартномасидаги алоҳида банд унинг қаҳрамонларини рақамли таҳрирлашни тақиқлайди. Актёр реал ҳаётдаги кадрларни монтаж қилишда муаммо кўрмаяпти. Албатта, у бошқа йўл билан яратиб бўлмайдиган фантастик фильм яратишга келганда, компьютер графикасига қарши эмас. Аммо чуқурроқ ўзгаришлар уни қўрқитади.
“2000 йиллар бошида, ҳатто 1990 йилларда менинг ижром ўзгартирилди. Улар юзимга кўз ёш қўшишди, мен эса ҳайронман. Гўё у ерда бўлишим шарт эмас эди”.
Ривзнинг фикрича, персонажнинг ташқи кўринишига бундай ўзгаришлар қанчалик кўп киритилса, унда актёрнинг шахсияти шунчалик кам қолади. Ва бу уни жиддий ташвишга солмоқда: “Сизнинг нуқтаи назарингиз йўқ. Бу қўрқинчли”. Биз аллақачон компьютерда яратилган мусиқаларни тинглаяпмиз, сунъий интеллект томонидан яратилган расмларни томоша қилмоқдамиз. Гарчи замонавий технологиялар нимага қодирлигини билиш жуда қизиқ бўлса-да, Kiaну одамлар ва сунъий интеллект ўртасидаги кейинги ўзаро таъсир истиқболидан хавотирда.
“Агар шундай давом этаверса, ишга боришга ҳам ҳожат қолмайди, деб ўйладим”.
Ҳозирда тобора кўпроқ актёрлар Kiaнуга эргашмоқда. Кимнингдир муаллифлик ҳуқуқига таъсир қилмаслик учун улардан фойдаланишнинг ҳуқуқий асослари ҳали ишлаб чиқилмаган. Бироқ компьютер графикаси ёрдамида яратилган кўплаб фильмлар жуда ажойиб кўринишини инкор этиб бўлмайди. Балки Голливуд бу нарсалардан фақат керак бўлгандагина фойдаланар.
Изоҳ (0)