“Daryo” internet nashrining YouTube’dagi kanalida sobiq “Ummon” guruhi xonandasi Jasur Rafiqovning onasi bilan suhbat tashkil etildi. Noila Rafiqova o‘g‘lining hayotdagi so‘nggi armoni va hayotining so‘nggi kunlari haqida so‘zlab berdi.
— O‘g‘lim o‘limidan avval “Qarigan chog‘ingizda suyanchiq bo‘ladigan farzand bo‘lolmadim. Sizlarga xizmat qilmoqchi edim. Aksincha sizlar menga xizmat qilayapsizlar”, deb ko‘p aytardi.
Chunki dadasi ikkimiz ham kun-tun yonida hamroh edik. “Onajon, sog‘ayib ketsam jamoatga chiqib namoz o‘qisam”, deb niyat qilardi. “Nasib qilsa, niyatlaringga yetasan, Allohdan so‘raganlarim bor”, deb tasalli berardim.
Bir kuni do‘sti Shohruhga ham bu haqida gapirgan ekan. “Mendan keyin onamga qiyin bo‘ladi”, degan gaplarini aytib berganida o‘zimni yig‘idan tutib turolmadim.
O‘limidan 10 kun avval “Onajon tug‘ilgan kuningizga nima qilamiz?” deb so‘rab qoldi. “O‘g‘lim sovg‘ang emas, sog‘lining kerak”, deb kulgandim. O‘tgan yili tug‘ilgan kunimni nishonlamaymiz, deganimda ham uyga harajat qilib, yaqinlarni mehmonga chaqirgandi. Jasur ko‘chada emas, uyda mehmon kutishni yaxshi ko‘rardi.
Hatto, “Ummon” guruhi tanilgan vaqtda ham biror marta tug‘ilgan kunini ko‘chada o‘tkazganini eslolmayman. Jasur o‘ksib qolmasin deb katta akasi uning nomidan ham gul olib kelibdi. Jasur gulni berib mahkam bag‘riga bosdi. Qarangki, o‘sha gul haligacha turibdi, ammo o‘g‘lim yo‘q, — deydi Noila Rafiqova.
Ona farzandini saqlab qolish uchun ikki yil davomida internetdagi onkologiyaga oid maqola va kitoblarni o‘qib chiqqani haqida so‘zlab berdi.
— O‘g‘lim tushkunlika tushib qolmadi. Boshida shish bo‘lsa-da, shapkasini bostirib, to‘y va choyxonalarga borardi. Tashqaridan ko‘rgan inson uni kasal deb o‘ylamasdi. Besh mahal namoz o‘qishni kanda qilmasdi, aka-ukalarini ham namoz o‘qishga da’vat qilardi. Ammo shu yilning fevral-mart oyida umurtqasida kasallik zo‘rayib ketgani uchun butunlay to‘shakka mixlanib qoldi.
Tanish-bilishlardan qayerda yaxshi shifokor yoki tabib haqida eshitsam, albatta unga olib borardim. Bir tabibga ixlos bilan qatnab yurdi. “O‘g‘lim sen mendan davo topmayapsan, natija ko‘rayotganim yo‘q. Sening kasaling ilm-u amal bilan bog‘liqqa o‘xshayapti”, degandi. Bu gapni Zohid ham ko‘p aytardi. “Bizga ko‘z tekkan, sehr qilishgan”, deb gapirganida Jasur kulib qo‘yardi.
Mahalliy kimyoterapiya topdim. O‘shani olgach, ahvoli ijobiy tomonga o‘zgardi. Ammo oxirgi muolajani olgandan keyin negadir o‘zini holsiz sezayotgani haqida aytib qoldi. “Sekundomer ishga tushgan, ona” degan gapni ko‘p aytardi.
14-noyabr kuni kechasi og‘ir nafas olayotganini eshitib, yoniga bordim. “Suv ichasanmi Jasur” desam indamasdi. Ikki qo‘lini ko‘kragigi qo‘yib yotardi. O‘sha lahzada “Sekundomer ishga tushgan, ona” degan gapining ma’nosini tushundim.
O‘g‘lim iymon bilan bu yorug‘ olamdan o‘tganidan xursand bo‘laman.
Ba’zi erkaklar xotini ketib qolgach, aysh-ishratga beriladi. Yoki o‘lim soati yaqinlashayotganini sezib, tushkunlikka tushib qoladi. Ammo o‘g‘lim ibodatda bu dunyoni tark etdi.
O‘g‘limning marakalari o‘tgach, Davron Kabulov 3 kun bel bog‘lab turgani va ketish oldidan “Jasur konsert berganimizda 10 kun yonimizda turgandi, uning menda haqqi bor”, deb 500 AQSH dollari tashlab ketgani haqida aytishdi.
Do‘stlari bu pulga masjidga gilam olib, ehson qilishibdi. Juda quvondim, ilohim savobi o‘g‘limga yetib borsin, — deydi Noila Rafiqova.
Mavzuga doir:
Izoh (0)