«Дарё» интернет нашрининг YouTube’даги каналида собиқ «Уммон» гуруҳи хонандаси Жасур Рафиқовнинг онаси билан суҳбат ташкил этилди. Ноила Рафиқова ўғлининг ҳаётдаги сўнгги армони ва ҳаётининг сўнгги кунлари ҳақида сўзлаб берди.
— Ўғлим ўлимидан аввал «Қариган чоғингизда суянчиқ бўладиган фарзанд бўлолмадим. Сизларга хизмат қилмоқчи эдим. Аксинча сизлар менга хизмат қилаяпсизлар», деб кўп айтарди.
Чунки дадаси иккимиз ҳам кун-тун ёнида ҳамроҳ эдик. «Онажон, соғайиб кетсам жамоатга чиқиб намоз ўқисам», деб ният қиларди. «Насиб қилса, ниятларингга етасан, Аллоҳдан сўраганларим бор», деб тасалли берардим.
Бир куни дўсти Шоҳруҳга ҳам бу ҳақида гапирган экан. «Мендан кейин онамга қийин бўлади», деган гапларини айтиб берганида ўзимни йиғидан тутиб туролмадим.
Ўлимидан 10 кун аввал «Онажон туғилган кунингизга нима қиламиз?» деб сўраб қолди. «Ўғлим совғанг эмас, соғлининг керак», деб кулгандим. Ўтган йили туғилган кунимни нишонламаймиз, деганимда ҳам уйга ҳаражат қилиб, яқинларни меҳмонга чақирганди. Жасур кўчада эмас, уйда меҳмон кутишни яхши кўрарди.
Ҳатто, «Уммон» гуруҳи танилган вақтда ҳам бирор марта туғилган кунини кўчада ўтказганини эслолмайман. Жасур ўксиб қолмасин деб катта акаси унинг номидан ҳам гул олиб келибди. Жасур гулни бериб маҳкам бағрига босди. Қарангки, ўша гул ҳалигача турибди, аммо ўғлим йўқ, — дейди Ноила Рафиқова.
Она фарзандини сақлаб қолиш учун икки йил давомида интернетдаги онкологияга оид мақола ва китобларни ўқиб чиққани ҳақида сўзлаб берди.
— Ўғлим тушкунлика тушиб қолмади. Бошида шиш бўлса-да, шапкасини бостириб, тўй ва чойхоналарга борарди. Ташқаридан кўрган инсон уни касал деб ўйламасди. Беш маҳал намоз ўқишни канда қилмасди, ака-укаларини ҳам намоз ўқишга даъват қиларди. Аммо шу йилнинг февраль март ойида умуртқасида касаллик зўрайиб кетгани учун бутунлай тўшакка михланиб қолди.
Таниш-билишлардан қаерда яхши шифокор ёки табиб ҳақида эшицам, албатта унга олиб борардим. Бир табибга ихлос билан қатнаб юрди. «Ўғлим сен мендан даво топмаяпсан, натижа кўраётганим йўқ. Сенинг касалинг илм-у амал билан боғлиққа ўхшаяпти», деганди. Бу гапни Зоҳид ҳам кўп айтарди. «Бизга кўз теккан, сеҳр қилишган», деб гапирганида Жасур кулиб қўярди.
Маҳаллий кимётерапия топдим. Ўшани олгач, аҳволи ижобий томонга ўзгарди. Аммо охирги муолажани олгандан кейин негадир ўзини ҳолсиз сезаётгани ҳақида айтиб қолди. «Секундомер ишга тушган, она» деган гапни кўп айтарди.
14 ноябрь куни кечаси оғир нафас олаётганини эшитиб, ёнига бордим. «Сув ичасанми Жасур» десам индамасди. Икки қўлини кўкрагиги қўйиб ётарди. Ўша лаҳзада «Секундомер ишга тушган, она» деган гапининг маъносини тушундим.
Ўғлим иймон билан бу ёруғ оламдан ўтганидан хурсанд бўламан.
Баъзи эркаклар хотини кетиб қолгач, айш-ишратга берилади. Ёки ўлим соати яқинлашаётганини сезиб, тушкунликка тушиб қолади. Аммо ўғлим ибодатда бу дунёни тарк этди.
Ўғлимнинг маракалари ўтгач, Даврон Кабулов 3 кун бел боғлаб тургани ва кетиш олдидан «Жасур концерт берганимизда 10 кун ёнимизда турганди, унинг менда ҳаққи бор», деб 500 АҚШ доллари ташлаб кетгани ҳақида айтишди.
Дўстлари бу пулга масжидга гилам олиб, эҳсон қилишибди. Жуда қувондим, илоҳим савоби ўғлимга етиб борсин, — дейди Ноила Рафиқова.
Мавзуга доир:
Изоҳ (0)