Namangandagi 26-Mehribonlik uyining uch nafar tarbiyalanuvchisi oilaviy mehribonlik uyiga yo‘l oldi. Bunday tajriba viloyatda ilk bor yo‘lga qo‘yilmoqda, deya xabar beradi “Daryo” muxbiri Azizbek Abduvaliyev.
Tarbiyalanuvchilar — Madina, Dildora va Islomjon Kamoliddinovlar bir oila vakillari. Ular ota-onalari bevaqt vafot etganidan so‘ng Mehribonlik uyiga qabul qilingandi. Oradan uch yilga yaqin vaqt o‘tib, o‘zlari uchun qadrdon bo‘lib qolgan dargoh bilan xayrlashishdi. Ularni To‘raqo‘rg‘on tumanidagi Nurmatovlar oilasi bag‘riga oladi.
“Yil boshida Mehribonlik uyimizda 72 nafar tarbiyalanuvchi bor edi. Bugungi kunga kelib ulardan 35 nafari qolyapti. Davlat rahbari tashabbusi bilan ishlab chiqilgan yangi tizim tufayli bolalarimiz oilalarga qaytyapti. Kimlarnidir yaqinlari olib ketyapti, kimlarnidir bolaga muhtoj bo‘lganlar, yana kimlarnidir oilaviy mehribonlik uylari kutmoqda. To‘g‘ri, bizda barcha sharoitlar yetarli, muassasamiz Prezident tashrifidan so‘ng O‘zbekiston kasaba uyushmalari Federatsiyasi tomonidan yaqinda juda chiroyli va mukammal tarzda ta’mirdan chiqarib berildi. Lekin baribir biz oila o‘rnini bosolmaymiz, buni tan olish kerak. Biz uchun farzandlarimiz qatori bo‘lgan tarbiyalanuvchilarimiz birin-ketin uyimizni tark etayotganidan yuragimiz ezilsa, boshqa tarafdan ular uchun xursandmiz. Chunki bola tarbiyasida oila muhitining o‘rni bo‘lak”, — deydi Mehribonlik uyi direktori Dilorom Abdurahimova.
Bolalarni qabul qilib olgan to‘raqo‘rg‘onlik Ibodat opa Nurmatovaning aytishicha, ularning marhum onasi bilan Namangan shoyi ishlab chiqarish kombinatida ko‘p yillar davomida birga ishlashgan va opa-singildek bo‘lib ketishgan. Ayolning avval turmush o‘rtog‘i vafot etadi, oradan yillar o‘tib uning o‘zi ham og‘ir xastalikka chalinadi. Vafotidan oldin Ibodat opaga bolalarini tashlab qo‘ymaslikni vasiyat qiladi. Ammo o‘sha paytda hujjatlar bilan bog‘liq turli muammolar tufayli buning imkoni bo‘lmaydi va ular Mehribonlik uyiga joylashtiriladi. Endi bu kunlar ortda qoldi.
“O‘zimning to‘rt nafar farzandim bor. O‘g‘illarni uylaganmiz, qizlarni chiqarganmiz, nabiralar qurshovidamiz. Xudoga shukr, oilamiz o‘ziga to‘q, noliydigan joyimiz yo‘q. To‘ng‘ich o‘g‘limiz katta usta, alohida hovli-joy qilib chiqib ketgan, biz bilan qolgan kichigi novvoyxonani yuritadi. Uyda mol-qo‘y, tovuq, ekin-tikinlarimiz bor. O‘zimning tutingan singlimni norasidalarini bag‘rimga olayotganimdan xursandman. Ularni parvarishlash, ta’lim-tarbiyasini zimmamizga olamiz. Bunga yaqindan ko‘mak berayotgan Milliy gvardiya vakillariga rahmat”, — deydi Ibodat opa.
Sobiq tarbiyalanuvchilarning yangi uylari yaqinida otameros hovlilari ham bor ekan. Ular ota-onalari olamdan o‘tguniga qadar shu yerda yashashgan. Hovli hozirgi kunda qarovsiz holga kelgan: yashab turgan uylari nuragan, qurilishiga qo‘l urilganlari esa chala qolib ketgan. Eski uylarni ta’mirlash, yangilarini esa oxiriga yetkazishni “Saxovat-Namangan” xayriya jamoat fondi zimmasiga oldi.
“Nasib, erta-indindan bu xonadonga ustalar tushadi. Maqsadimiz uzog‘i ikki-uch oy ichida bu hovlini shinam holga keltirish. Qishga qolmay bolalar bu yerga ko‘chib kelishlari va yangi oilalari bilan shu yerda yashashlari mumkin. Shuningdek, ularning ta’lim olish bilan bog‘liq xarajatlarini ham ko‘tarishga tayyormiz”, — deydi fond boshqaruv kengashi a’zosi Abdulahad Ahmadjonov.
Oilaviy mehribonlik uyiga kelgan bolalarning bir olam niyatlari bor. Ularning kattasi — Madina Toshkent tibbiyot akademiyasiga o‘qishga kirmoqchi, shifokor bo‘lish niyatida. Dildora esa o‘zini Milliy gvardiya safida ko‘rmoqda. Kenjatoy Islomjon esa sport, xususan, futbolning ashaddiy muxlisi. Kelgusida kumiri — Madridning “Real” klubi himoyachisi Marselo kabi zabardast futbolchi bo‘lib, Namangan dovrug‘ini dunyoga taratmoqchi. Bolalarning beg‘ubor orzular, albatta, ushalishini tilab, ular bilan xayrlashdik.
Izoh (0)