“Ўғлингиз бу ишларни қила олмайди”. Режиссёр Зебо Наврўзова қизи йўқлиги — ҳаётидаги энг катта армони эканлиги ҳақида (видео)

Режиссёр Зебо Наврўзова қизи йўқлиги армони эканлиги ва тўнғич фарзанди, хонанда Шоҳруххон ҳақида сўзлаб берди.

“Ҳозир бир дона қизим бўлганида, режиссёрликни ҳам йиғиштирган бўлар эдим”

— Аввал хурсанд бўлгандим, Аллоҳ дилимнинг оғриб қолишини билиб, қиз бермаган деб юрардим. Қизни катта қилиб бошқа бировга бериб юбориш қийин. Қиз бола бошқача, балки қизим бўлганида, режиссёр бўла олмас эдим. Ҳозир бир дона қизим бўлганида, режиссёрликни ҳам йиғиштирган бўлар эдим. Қизим йўқлиги энди билинди. Келинларимни яхши кўраман, ҳурмат қиламан, лекин ҳар битта ота-онада ҳам ўғил, ҳам қиз фарзанд бўлсин.

Ўғлингиз у ишларни қила олмайди. Ҳаммамиз бир куни бу дунёни тарк этамиз, ўғиллар келиб онанинг баданига тега олмайди. Қиз фарзанд бўлиши керак. Ҳозир қиз фарзанди борларни кўриб ҳавас қиламан, ичимни нимадир қириб ўтади. Онам беш нафар қиз фарзандни дунёга келтирган. Опа-сингиллар йиғилганимизда жуда бахтли бўламан. Уларнинг борлигидан ғурурланаман.

“Дадам олиб берган уйни сотганман, чунки у уй менга дўстлик қилмади”

— Минг шукр, Шоҳруххондек ўғил берган, балки қизим бўлганида бу даражада меҳр бера олмасмиди, деб ўйлаб қоламан. Тўғри, керак, керак бўлмаганда тегина олмас, бироқ унинг бағрини сезаман. У билан бахтни ҳис қила оламан. Аллоҳга минг  шукр, менга шу фарзандимни берди. У болалигидан мен билан пул топишга мажбур бўлди. Мен уни қўллаб-қувватлашга ҳаракат қилдим, у ҳам янада қаттиқ меҳнат қилаверди. Укаларини катта қилишди, йўлини топди. Уни тарбия қилдим, у эса менга суянч бўлди. Театр институтида дарс берардим, у ерга кўп вақт сарфлаш керак эди.

Ўқитувчилик қилардим, кейин яна бошқа корхонада ишлардим. Дадам ҳам катта корхонада ишларди, турмуш ўртоғим ичкуёв бўлишни хоҳламаган, шу сабабли ҳаётимизда келишмовчиликлар бўлган. Нима фарқи бор, фарзандларимиз яшайдиган уйда бўлардик. У шунчалик ғурурли, покиза инсон эдики, ичкуёв бўлиб яшай олмаслигини айтган. Дадам кўп нарсаларни бериб юборарди, турмуш ўртоғим бир пиёла чой ичиб, кетарди, бу эса менга оғир ботарди. Унча вақтимиз, бўлмади, қайнонам сал тихирлик қилди.

Шу билан орамиз бузилди, йиғлаб-йиғлаб хайрлашганмиз. Ўшандан кейин дадам олиб берган уйни сотганман, чунки у уй менга дўстлик қилмади. Ҳеч кимга айтмасдан уйимни сотиб юбордим. Уйда ҳам картошкани тўртга бўлиб овқат қилардим, лекин яхши шароитда катта бўлган қиз эдим. Дадамдан беркиниб яшадим, қийналсам ҳам, ўзим оёққа тураман дедим.