“Mittivine” жамоаси аъзоси Улуғбек Шодибеков марҳум дўсти, блогер Фарҳод Манноповнинг ҳаётдаги армони, ўғли вафот этганидан кейин онасининг аҳволи ҳақида сўзлаб берди.
“Қиладиган ишларимиз жуда кўп эди”
— Уйда ўтириб қаттиқ йиғладим, нима учун йиғлаётганимни кеч тушуниб етдим. Бу нарса менга энди етиб келди. Машинамни ҳайдаб чиқиб кетдим, шаҳарда айланиб юрдим.Эрталабгача айландим, лекин нима учун юрганимни билмадим. Тренировкага болалар билан кўришгани бордим. Ҳамма нарса ёдимга тушиб кетяпти, тренировкага борсам ҳам қанақа шуғулланганимиз, машинада ухлаб қолганларимиз, ҳаётимдаги ҳамма нарса у билан боғлиқ эди.
Олдин қилган ишларимиз, қилмоқчи бўлган ишларимиз, ҳаттоки кийимимни кўрсам ҳам Фарҳод эсимга тушиб кетяпти. Наркоздан олдин Фарҳоднинг аҳволини сўрай олмадим. Ўртоқ қўрқма ёки эсон-омон чиқиб оласан, аҳволинг қанақа, деган саволларни бера олмаганимдан афсусланаман. Қиладиган ишларимиз жуда кўп эди.
“Фарҳоднинг энг катта орзуси фарзандли бўлиш эди”
— Ҳамма орзуларини яқинлари, оила аъзолари билан боғлайди. Фарҳоднинг энг катта орзуси фарзандли бўлиш эди, 15 ой деганда фарзандли бўлишини эшитгандик. Яқинда Gentra олган эдим, кейин менга юр, сенга табригим бор, деб айтди. “Парковка”га бориб тўхтадик, камерангни ёқ, деб айтди. У “Ўртоқ, табригим шундан иборатки, яқинда амаки бўласан”, деди. Мен унинг аҳволини билардим, чунки ўша 15 ой давомида у билан бирга юрдим.
Ичидан нима ўтганини, қанақа ҳолат бўлганини, ким нима деб гапираётганини кўриб тургандим. Бақирдик, мен ҳам у билан баробар хурсанд бўлдим. “Ўртоқ, энди кўрсатиб қўямиз, шу нарсани кутаётган эдим, Аллоҳ синади, мана берди. Қанчадир вақт куттирди, майли, мен шунисига ҳам розиман, лекин берди-ку, бермаса ҳам кўникиб яшар эдим-ку”, — деб айтганди. Энг катта орзуларидан бири шу эди.
“Ҳеч ким учун бўлмаса ҳам онаси, яқинда туғиладиган фарзанди учун яшасин деб ният қилгандим”
— У она дуоси орқали қандай натижаларга эришиш мумкинлигини кўрсатиб қўйди, ҳаммага ўрнак бўлди. Ўзим ҳам ундан кўп нарсаларни ўрганардим.
Нима қийинчилик бўлса ҳам тайёрман. Нима қилиш, кимдир ҳақида маълумот бериш, қанақадир ноҳақликка қарши курашиш керак бўлса, охиргача боришга тайёрман. Операциягача бўлган ҳолатда онасининг, аёлининг аҳволини кўриб турдим. Жуда оғир нарса экан, энг яқин инсонингиз кўзингизнинг олдида жон беряпти. Онасининг ўзини тутиши, гапираётган гаплари, юракни баттар эзади. Ҳеч ким учун бўлмаса ҳам онаси, яқинда туғиладиган фарзанди учун яшасин деб ният қилгандим. Онаси: “Фарҳод, болам тур. Ухлаб қолгансан-ку, уйғон, кўзингни оч”, деб айтди. Олдига ўтириб олганди, буларни кўриб баттар тамом бўлдим.
“Онасига қилиши керак бўлган ишларни Фарҳоддек қила олмасам ҳам қўлимдан келганча бажараман”
— Фарҳоднинг опаси бор, яқинлари, келинойилари, менинг онам бирга бўлишди. Улар кучли аёл. Фарҳоднинг дадаси бу оламдан ўтган вақтда олдиларида ҳеч ким қолмаган. Пулсиз, ҳеч нарсасиз қолиб кетган вақтларни бошдан кечирган. Тез кунларда ўзларига келиб олишларига ишонардим. Унинг ўрнини ҳеч ким боса олмаслиги аниқ. Мени ўғлим деб айтинг, нима қилиш керак бўлса, қиламан дедим.
Ҳаммамиз инсонмиз, унутувчимиз. Бир кун ўтирарман, эртаси кун ярим кун турарман, ҳамманинг шахсий ҳаёти бор, деган саволлар мени қийнаяпти. Иложи борича ҳаммасини қиламан, онасига қилиши керак бўлган ишларни Фарҳоддек қила олмасам ҳам қўлимдан келганча бажараман.
Фарҳод ўзи билан фарзандини олиб кетди. Нима қилиши керак бўлган ҳамма нарсани ташлаб кетди, — дейди жамоа аъзоси Улуғбек Шодибеков.
Изоҳ (0)