Муайян ҳаётий шароитлар туфайли психологик муаммолар пайдо бўлиши мумкин, бу эса ўз навбатида танада акс этади. Маънавият туфайли ташқи кўринишнинг ўзига хос хусусиятлари азобланади.
Клиник психолог, психосоматика бўйича мутахассис ва «Ҳаётдаги психосоматика» курсининг муаллифи Екатерина Тохтарова ҳаётда содир бўлаётган воқеалар ташқи кўринишга қандай таъсир қилишини аниқ мисоллар билан тушунтиради.
Ҳаётий вазиятлар
Муваффақиятли иш жойини ўзгартиргандан сўнг кутилмаганда вазн ортиши ҳолати кузатилиши мумкин. Ишлар яхши кетаётганга ўхшайди — мартаба ўсиши ва юқори мақом, лекин ортиқча килограмм учун ҳеч қандай сабаб йўқ. Озиқланиш ва жисмоний фаоллик бир хил бўлса-да, лекин вазн ортиши давом этади.
Бу аслида классик психосоматик мисол. Бу шуни кўрсатадики, ички муаммоси билан шуғулланган одам вазн йўқотиши ва ташқи қиёфасини тартибга солиши мумкин бўлади.
Психологик омил таъсирида ташқи кўринишнинг ўзгаришини аниқ кўрсатадиган яна бир классик ҳолат — бу позициянинг бузилиши. Одам елкаларини олдинга силжитади ва бошини пастга туширади, гўё атрофдаги дунёдан яширинишни хоҳлайди. У мавжуд воқеликда бўлишдан қўрқади, шунинг учун у ўзини орқага тортишга ҳаракат қилади. Муаммони ҳал қилиш, нима бўлаётганининг сабабларини топишга ва уларни йўқ қилишга ёрдам беради. Натижада, одам ўзига бўлган ишончини оширади ва бу дунёдаги аҳамиятини тушунади. У ҳаётдан қўрқишни бас қилади, елкасини буради ва бошини кўтаради.
Яширин сабаблар
Ортиқча вазн ва ёмон ҳолатга мисоллар жуда кўп. Бундай ҳолатлар тез-тез учрайди ва руҳиятнинг ташқи кўринишга таъсирини яққол кўрсатади. Аммо тананинг психологик қийинчиликларга салбий муносабатда бўлишининг ҳақиқий сабабларини топиш кўпинча қийин.
Ҳаёт давомида одамда ҳар хил ташқи ва ички сабаблар бўлиб, улар оддий ҳаётга халақит беради. Агар улар олиб ташланса, вазият анча осонлашади: ҳаёт манзараси бошқача қабул қилинади, жисмоний кўриниш орқасида яширмасдан ҳаётдан завқланиш имконияти пайдо бўлади. Инсон танаси ҳимоя реакцияларини киритишни тўхтатади, тана бўшашади ва одатдагидек ишлай бошлайди.
Тана миядан кўра фаолроқ. Ўзини алдай олмайди ва муаммо мавжуд бўлганда ҳаммаси яхши деб айтиб бўлмайди. Аммо тана ўзи жойлашган ташқи муҳитга мослаша олади. Ҳаётда кўришни истамайдиган даҳшатли нарса содир бўлганда, кўз вазифасини сусайтиради, одам кўзларини қисади. Нотаниш одамлар рухсатсиз сочларга тегса, сочлар ўзини бундай алоқадан ҳимоя қилади.
Юз ва танани меъёрда бўлиши учун психологик муаммоларнинг сабабларини топиш ва улар билан курашиш керак. Бунинг учун ўзни севиш ва ўз устида ишлаш жуда муҳимдир. Бундан ташқари, эришилган нарсада тўхтамасдан, доимий ва мунтазам равишда ҳаракат керак. Агар бирор вазият ҳал қилишга ҳаракат қилинса, унда, албатта, ижобий таъсир кузатилади. Буни меҳнатсеварлик натижасида таниб бўлмас даражада ўзгарган, янги ва ёшроқ одамлар исботлайди. Тананинг ҳолати унинг эгасигагина боғлиқ ва уни фақат инсон яхши томонга ўзгартира олади.
Изоҳ (0)