Ўзбекистон халқ артисти Убайдулла Омон «Дарё» интернет-нашрига эксклюзив интервью берди. Интервьюни «Дарё» мухбири Феруз Муҳаммад ташкиллаштирди.
Убайдулла Омон Бухоро шаҳрида яшаб ижод қилади. Актёр умуман телефон ишлатмайди, уларнинг бу одатини ўзбек киносининг барча вакиллари яхши билишади.
Убайдулла Омон суҳбат давомида умуман телефон ишлатмаслиги сабаби ҳақида гапириб берди.
Мен йигирма ёшдаман, институтдан таътилга уйга келганман. Отам, онам, оиламиздагиларнинг ҳаммаси ҳаёт, ҳали бирор марта мозорга тобут кўтариб чиқмаган бир даврим эди. Яқин дўстим Одил Саломов мени аэропортда кузатиб қўйди. Одил билан яхши хайрлашиб, Тошкетга қайтдим. Тошкентга келганимдан кейин телефон жаранг-жаранг қилиб қолди. Уйга кириб телефонни олишим билан синглим ‘ака, Одил ўлди’, деди. Энди менинг аҳволимни тасаввур қилаверинг. Ҳозиргина мен билан харлашган Одил ўлибди. Тилим ишламай, терлаб кетиб, стрессга тушиб қолдим. Ҳамма нарсани йиғиштириб яна Бухорога кетдим.Маълумот учун, Убайдулла Омон «Фарёд», «Васият», «Товба», «Омад», «Кулба», «Сарвиноз», «Фотима ва Зуҳра», «Сотқин» каби кўплаб фильмларда бош ролларни ижро этган.Ўша вақтларда Бухорога билет олишнинг имкони йўқ, на самолёт, на поезд, на автобусга билет олишнинг имконини топиб бўлмайди. Нима учун давлат ўша йилларда халқни шунча қийнаган тушуна олмайман. Самолёт ҳам, автобус ва поездлар ҳам давлатнинг ўз қўлида эди-ку, халқни нега бунча азоблашганига ҳалигача тушунмайман, мен бу азобларни айтиб, тасвирлай олмайман.
Одил дўстимнинг жанозасига бир амаллаб бориб, Тошкентга қайтиб келганимдан сўнг, бирор ҳафталардан кейин яна ўша телефон жиринглади. Бу қўнғироқдан юрагимда қўрқув пайдо бўлди. Бу сафар онам телефон қилиб, ‘болам жиянинг пневмониядан ўлди, келиб кет, сени кутяпмиз’, дедилар. Яна ўша азоб билан бориб, жанозани ўтказиб қайтдим.
Орадан икки ойча вақт ўтди. Театрда Мурод Ражабов билан ўтирибмиз. Бир пайт телефон жиринглади, Муродга қараб, ‘Мурод қараб тур, Бухородан кимдир телефон қиляпти ва яна кимдирнинг жони узилган’, дедим. Мурод ‘қўйсангчи, нафасингни шамол учирсин’, деди. Ҳозир кўрасан дедим. Айтганимдек мўйловли қоравулимиз, ‘Убайдулла, Бухорo’ деди. Юрагим ўйнаб, қўрқиб телефонни олсам, дадам, ‘болам, қайнотангни бериб қўйдик, келинга ҳеч нима дема, касал эканлар дегин, сизларни кутяпмиз’, дедилар. Ўшанда раҳматли Ўлмас Умарбековга илтимос қилиб билет олдирган эдим. Жанозага етиб бордик.
Ана ўшандан буён телефонни қўнғироғини эшицам қўрқаман. Миямда шу билан боғлиқ қўрқув сақланиб қолган. Ҳозир сизнинг телефонингиз жиринглаб қолса ҳам бир сакраб оламан-у, Феруз бир ёмон хабар айтади деб қўрқиб ўтираман. Аллоҳ асрасин. Агар кунига юз марта телефон жирингласа, юрагим ҳам юз марта ўйнаб кетади.
Убайдулла Омон, Ўзбекистон халқ артисти
Изоҳ (0)