Ubaydulla Omon umuman telefon ishlatmasligi sababini ma’lum qildi (video)

O‘zbekiston xalq artisti Ubaydulla Omon “Daryo” internet-nashriga eksklyuziv intervyu berdi. Intervyuni “Daryo” muxbiri Feruz Muhammad tashkillashtirdi.

Ubaydulla Omon Buxoro shahrida yashab ijod qiladi. Aktyor umuman telefon ishlatmaydi, ularning bu odatini o‘zbek kinosining barcha vakillari yaxshi bilishadi.

Ubaydulla Omon suhbat davomida umuman telefon ishlatmasligi sababi haqida gapirib berdi.

Men yigirma yoshdaman, institutdan ta’tilga uyga kelganman. Otam, onam, oilamizdagilarning hammasi hayot, hali biror marta mozorga tobut ko‘tarib chiqmagan bir davrim edi. Yaqin do‘stim Odil Salomov meni aeroportda kuzatib qo‘ydi. Odil bilan yaxshi xayrlashib, Toshketga qaytdim. Toshkentga kelganimdan keyin telefon jarang-jarang qilib qoldi. Uyga kirib telefonni olishim bilan singlim ‘aka, Odil o‘ldi’, dedi. Endi mening ahvolimni tasavvur qilavering. Hozirgina men bilan xarlashgan Odil o‘libdi. Tilim ishlamay, terlab ketib, stressga tushib qoldim. Hamma narsani yig‘ishtirib yana Buxoroga ketdim.

O‘sha vaqtlarda Buxoroga bilet olishning imkoni yo‘q, na samolyot, na poyezd, na avtobusga bilet olishning imkonini topib bo‘lmaydi. Nima uchun davlat o‘sha yillarda xalqni shuncha qiynagan tushuna olmayman. Samolyot ham, avtobus va poyezdlar ham davlatning o‘z qo‘lida edi-ku, xalqni nega buncha azoblashganiga haligacha tushunmayman, men bu azoblarni aytib, tasvirlay olmayman.

Odil do‘stimning janozasiga bir amallab borib, Toshkentga qaytib kelganimdan so‘ng, biror haftalardan keyin yana o‘sha telefon jiringladi. Bu qo‘ng‘iroqdan yuragimda qo‘rquv paydo bo‘ldi. Bu safar onam telefon qilib, ‘bolam jiyaning pnevmoniyadan o‘ldi, kelib ket, seni kutyapmiz’, dedilar. Yana o‘sha azob bilan borib, janozani o‘tkazib qaytdim.

Oradan ikki oycha vaqt o‘tdi. Teatrda Murod Rajabov bilan o‘tiribmiz. Bir payt telefon jiringladi, Murodga qarab, ‘Murod qarab tur, Buxorodan kimdir telefon qilyapti va yana kimdirning joni uzilgan’, dedim. Murod ‘ha qo‘ysangchi, nafasingni shamol uchirsin’, dedi. Hozir ko‘rasan dedim. Aytganimdek mo‘ylovli qoravulimiz, ‘Ubaydulla, Buxoro’ dedi. Yuragim o‘ynab, qo‘rqib telefonni olsam, dadam, ‘bolam, qaynotangni berib qo‘ydik, kelinga hech nima dema, kasal ekanlar degin, sizlarni kutyapmiz’, dedilar. O‘shanda rahmatli O‘lmas Umarbekovga iltimos qilib bilet oldirgan edim. Janozaga yetib bordik.

Ana o‘shandan buyon telefonni qo‘ng‘irog‘ini eshitsam qo‘rqaman. Miyamda shu bilan bog‘liq qo‘rquv saqlanib qolgan. Hozir sizning telefoningiz jiringlab qolsa ham bir sakrab olaman-u, Feruz bir yomon xabar aytadi deb qo‘rqib o‘tiraman. Alloh asrasin. Agar kuniga yuz marta telefon jiringlasa, yuragim ham yuz marta o‘ynab ketadi.

Ubaydulla Omon, O‘zbekiston xalq artisti