Аҳмедов Беҳзод Ҳабибуллаевич фармацевтика соҳасида 4 йилдан ортиқ вақтдан буён ишлаб келмоқда. Ҳозирги кунда у Тошкент шаҳри, Мирзо Улуғбек туманида жойлашган «Сумитон Бухоро-Нур» дорихонасида фармацевт бўлиб ишлайди, шу билан бир вақтда, Тошкент фармацевтика институтининг учинчи босқичида таҳсил олади.
Беҳзод Аҳмедов асли самарқандлик, ҳозирда унинг бутун оиласи она шаҳрида бўлишига қарамай, у Тошкентда қолишга қарор қилди. «Сизнинг Тошкентда ишда қолишингизга оилангиз қандай муносабатда бўлди? Улар сиз учун ҳавотирланишмаяптими?» – деган саволга Беҳзод мана бундай жавоб берди:
«Яқинларим бунга оддий муносабатда. Албатта, бундай қийин даврда, улар мендан уйга қайтишимни сўрашди, лекин мен шу йэрда қолишга қатъий қарор қилдим, чунки ҳозир менга уйдан кўра ишда кўпроқ эҳтиёж бор ва менинг ҳозир бу ерда кўпроқ фойдам тегади. Онам ҳавотир оляптилар, тез-тез қўнғироқ қилиб турадилар, қўлқопда ва ниқобда ишлашимни, шунингдек, ҳар доим иссиқ қайнатилган сув ичишимни ва мижозлар билан узоқроқ масофа сақлашимни эслатиб турадилар (кулади). Худога шукур, мен ўзимни жуда яхши қиляпман. Баъзан жуда чарчаган вақтларим ҳам бўлади. Сўнгги кунларда оиламни жуда соғиняпман, лекин биз тез-тез гаплашиб турамиз ва бу менга куч беради».
Биламизки, ҳозирги пандемия бевосита сизнинг соҳангизга ҳам таъсир кўрсатди. Бундай вазиятда энг қийини нима бўлди? Одамлар юз бераётган ҳодисага қандай муносабат билдиришмоқда?
«Одамлар ҳамма нарсадан: ниқоблар, антисептиклар, йўталга, иситмага ва вирусларга қарши дорилардан бир нечта қадоқдан танлаб ўтирмасдан харид қилишди. Улар чўчишарди. Кўпчилик ўз воқеаси билан келмоқда. Биз одамларга бунчалик кўп нарса харид қилиш шарт эмаслигини, карантин вақтинча эканлигини ва ҳаммаси яхши бўлишини тушунтирдик. Боз уситга, дори-дармон таъминотчилари ҳам мавжуд ҳолатга қарамай ишлашда давом этишмоқда. Шунингдек, одамларга карантин қандайдир таътил эмас, балки риоя қилиниши шарт бўлган хавфсизлик чораси эканини англатиш қийин кечмоқда.
Ушбу воқеаларда эзгу жиҳатлар ҳам йўқ эмас. Мана, масалан, карантин бошлангандан буён менинг қўшним ҳар куни тушлик тайёрлаб, тамадди қилиб олишим учун уни менга элтади. Мен қўшнимдан бундай қилишини сўрамаганман, аммо бундай инсоний ғамхўрлик жуда руҳингизни кўтаради, ахир ҳозир кўп муассасалар ишламаяпти, бунинг устига дорихонани ҳам қаровсиз қолдириб кетолмайман».
Ташқаридан фармацевт иши у қадар қийиндек туюлмайди. Шунчаки харидорларга керакли дори-дармонларни вақтида берсангиз кифоя, ишингизда ҳеч қандай ғайриоддийлик йўқдай. Аслида ҳам шундайми?
«Албатта, ташқаридан ҳар қандай иш осон туюлади. Аммо ҳамма гап одамлар олдидаги шахсий масъулиятда. Масалан, ўтган йили юз берган бир воқеани олайлик. Мен ёнимиздан ўтиб кетаётган қиз тўсатдан ҳушидан кетганини кўриб қолдим, тезда нашатир спиртни олиб, унга ҳидлатдим. У ўзига келди ва биз тез ёрдам чақирдик. Билсак, қизда гемоглобин даражаси паст экан. Ўша воқеадан 2-3 кун ўтгач, у онаси билан дорихонага келди ва миннардорлик тариқасида ширинлик тортиқ қилиб кетди. Ҳаммаси яхши якун топганидан хурсанд бўлдим».
Келажакдаги касбни танлаш инсон учун осон кечмайди, бунда энг муҳими қалбга қулоқ тутишдир. Танлаган касбингиздан афсусланмайсизми?
«Йўқ, афсусланмайман. Агар вақтни орқага қайтаришнинг имкони бўлганда ҳам, мен яна шу ерда ва худди шу пайтда бўлиб қолишни истардим, чунки фармацевтика ва тиббиёт умуман олганда, инсонлар учун ғоятда муҳим ва зарурий соҳа ҳисобланади. Бундан ташқари, келажакда мен юртимизда фармацевтика соҳасини ривожлантиришга ўз ҳиссамни қўшмоқчиман.
Менга туртки берадиган нарса – одамларга ёрдам бериш хоҳиши. Болалигимдан мен онамнинг бу соҳада қандай ишлашини, беморларга маслаҳатлар беришини, одамлар унинг бу меҳнати учун қандай миннатдорчилик билдиришларини кўрардим. Баъзан мижозлар шифокорга мурожаат қилишни хоҳламайдилар ёки бирон бир сабабга кўра, шифокор қабулига бора олмайдилар ва биздан келиб маслаҳат сўрайдилар. Агар бир кунда ҳеч бўлмаганда битта одамга ёрдам бера олсам, демак шу куним беҳуда кетмаган бўлади».
Беҳзоднинг фикрича, айнан шундай оғир пайтларда инсоннинг ўз ишига қанчалик содиқлиги намоён бўлади.
«Мен ўз ишимни жуда яхши кўраман ва уни ҳеч қачон ўзгартирмайман. Мен ўзим ишлаётган соҳамнинг янада ривожланишини истайман ва мен бунинг учун қўлимдан келган ҳамма нарсани қиламан».
Реклама ҳуқуқи асосида.
Изоҳ (0)