АҚШдаги Колд Спринг Харбор лабораторияси биологлари маккажўхори ҳосилдорлигини 50 фоизга оширишга муваффақ бўлди, бунда улар аллақачон маълум бўлган генетик мутацияни ишга солди, деб ёзади Nature Genetics.
Тадқиқотчилар тормоз сифатида таъсир кўрсатиб, маккажўхори сўтасини ўсишдан тўхтатадиган ген механизми борлигини тахмин қилиб келар эди, ниҳоят ушбу «тормоз»лар Fea3 генида мавжуд бўлиши аниқланди.
Бироқ ушбу ген мутацияси улкан эмас, аксинча, нотўғри шаклдаги кичик сўталарни берди. «Ўсимлик ўта кўп миқдорда тана ҳужайраларини ишлаб чиқаради, улар эса керагидан ортиқча дон ҳосил қилади, уларни сўталар ёруғлик, намлик ва озиқлантирувчи моддалар билан таъминлай олмайди», — дея изоҳ берди тадқиқотнинг етакчи муаллифи Дэвид Жексон.
Муваффақиятсизлик олимларни тўхтата олмади: улар мутацияни кучсиз кўринишда «ёқиш»га қарор қилди. Шунда сўталар катталашиб, унинг донлари 50 фоизга кўпайди.
Ўсимликлар ўсиши йўлидаги «тормоз»ларни олиб ташлайдиган бундай мутацияларни қишлоқ хўжалигининг бошқа экинларида ҳам «ёқиш» мумкин.
Изоҳ (0)