“Eng katta orzum — uyli bo‘lish”. “Qalpoq”dagi Sohiba — Fotima Nazarova quvnoq obrazi ortidagi dardlari hamda moliyaviy qiyinchiliklari haqida

“Qalpoq” hajviy ko‘rsatuvidagi Sohiba roli orqali tomoshabinlarga yaxshi tanish bo‘lgan aktrisa Fotima Nazarova “Daryo” muxbiri Nargiza Murodovaga intervyu berdi. U suhbat davomida nega san’atni tanlagani, oilaviy sharoiti va uni qiynayotgan muammolar haqida gapirdi.

— Asli Tojikistonda tug‘ilganmiz, keyin dadam oilasini olib Surxondaryoga ko‘chib kelgan ekan. Oilada 8 qiz va bir o‘g‘il farzand edik. Onam bechora sakkiz qizdan keyin o‘g‘il farzandni tilab olgan ekan. Oilamiz kamtarona yashardi, dadam qassobchilik qilardi.

Bolalikdan Zuhra bilan qo‘shiq aytishni yaxshi ko‘rardik. Dadam rahmatli to‘y-hashamlarda stolning ustiga chiqarib, bizga qo‘shiq ayttirardi. “Ola qanot” degan qo‘shig‘imizning “oshiqlari” ko‘p edi.Zuhra bilan musiqa bilim yurtini tamomladik. O‘sha yili 40 nafar iqtidorli o‘quvchi Toshkentdagi san’at institutiga yuboriladigan bo‘ldi. “Faqat ularning eng iqtidorlisi o‘qishga olinsin va institutni bitirgach, vohaga qaytib ishlasin”, degan buyruq bo‘ldi. Men ham 40 nafar o‘quvchi bilan Toshkentga keldim va 8 nafar abituriyent qatorida o‘qishga qabul qilindim. Aslida Zuhra ham o‘sha yili o‘qishga kelishi kerak edi. Afsuski, to‘satdan dadam olamdan o‘tib qoldi, u qiz boshi bilan katta ro‘zg‘orni tebratishiga to‘g‘ri keldi. U to‘ylarda qo‘shiq kuylab, pul topardi.

“Yoshim o‘tib qolganini aytishdi”

— Institutni tamomlab, O‘zbekiston yoshlar teatriga ishga bordim. Ammo bir yarim yil ishlab ham o‘z o‘rnimni topolmadim. Shundan keyin “O‘zbekteleradio” qoshida tashkil etilgan xor jamoasiga ishga kirdim. Sakkiz yil ishlagach, oila qurdim. Farzandlarimni oyoqqa qo‘yishim kerak deb 10 yil ishlamadim. Keyin ishga joylashaman deganimda, yoshim o‘tib qolganini aytib ishga olishmadi.

Rahmatli Mirza Azizovga ham ishga oling, deb borganman. U “Muqimiy” nomidagi musiqali drama teatrida aktyor shtati hozircha yo‘qligini aytib, yong‘in nazoratchisi sifatida ishga olgandi. Afsuski, vafot etganidan keyin yangi rahbar Aleksandr Bekjonov meni tomoshabinlarni nazorat qilish vazifasiga o‘tkazdi. U yerda ham ishlab yurdim. Ammo tomoshabinlar tanib, “Siz aktrisa emasmisiz? Shu yerda nazoratchilik qilasizmi?” degan gaplari o‘zimga ham g‘alati tuyuldi. Rahbarning oldiga kirib, “Aktrisalikka qachon o‘tkazasiz? To‘rt yildan beri aktrisalik shtatiga o‘tolmayapman”, dedim. Xullas rad javobini olgach, ishdan ketdim. Alam qilgani mendan keyin kelganlarning qanchasi aktyor va aktrisa shtatiga olindi, ammo menga kelganida “joy yo‘q” deyishdi. Bu ham bir adolatsizlikda...

“Oilam bilan yotoqxonada ijarada yashaymiz”

— San’atning ortidan pul topish juda qiyin. Masalan, teatrda ishlaganimda 700 ming so‘m oylik olardim. Har kuni ish. Syomkalar esa har kuni ham bo‘lmaydi.Shu paytgacha uy-joyim yo‘q. Ikki farzandimiz bilan Xadradagi yotoqxonada yashaymiz. Bu yerda bitta yoki to‘rtta farzandingiz bo‘lsa ham bir xona ajratiladi. Uchta oilaga bitta —  hojatxona va hammom. O‘n ikkita xonadonga bitta oshxona. Eng alam qiladigani, bu yerda mashhur, xalq qadrlaydigan ijodkorlar juda ko‘p. Birgina xonaga 642 ming so‘m pul to‘laymiz, ammo sharoitlar u qadar qoniqarli emas.Erim ham toparmon tutarmon emas, ro‘zg‘ordan orttirib bolalarimni to‘garakka ham berolmayman. Qizim yaqinda ingliz tili to‘garagiga berishimni so‘radi, ammo pul topib berolmadim. O‘g‘lim yaxshi sport murabbiyiga uchradi. Murabbiy sharoitimni tushundi. Hozirda o‘g‘lim taekvando bilan shug‘ullanyapti.

“Avvaldan ‘Qalpoq’da borman, faqat ko‘zga tashlanmaganman”

— “Qalpoq”chilar bilan institutda birga o‘qiganmiz. Bu jamoa tashkil topmasidan avval uchta qizdan iborat “Shov-shuv” kulgi jamoasini tashkil etgandik. Afsuski, faoliyatimiz u qadar omadli bo‘lmadi. Jamoa tarqalgan, Abdurahmon “Qalpoq”ga taklif etdi. “Nega avval chiqmagansiz?” deb ko‘p so‘rashadi. Aslida jamoa bilan ancha yillardan buyon birgaman. Faqatgina ilgari shevada gapirishimga ruxsat berishmasdi. Keyin ssenariylar ham toza tekislanardi. Hozir ancha erkinlik bo‘lgani uchun Sohiba rolining o‘ziga xosligi darrov sezilyapti.Menda soxtalik yo‘q. Gapirishim, kulishim rolda qanday bo‘lsa, hayotda ham shunday insonman. Shu bois ko‘pchilik rolimga ishonadi. Hatto Sohibaning erga tegish orzusini amalga oshirish uchun uylanmoqchi bo‘lganlar ham ko‘p bo‘lgan.

“Aktrisaga ham o‘xshamayman”

— Ba’zan o‘zimni oynada ko‘rib, aktrisaga ham o‘xshamayman, deb kulib qo‘yaman. Chunki aktrisalar chiroyli kiyimlarni kiyib, atrofdagilarning e’tiborini tortishi kerak. Menda esa hammasi oddiy. Sharoitim bo‘lganda-ku, men ham qimmat kiyimlarni olib kiygan bo‘lardim. Ilgari to‘ylarda qo‘shiq kuylardim. Harna bu ham ro‘zg‘orga foyda edi. Fonogrammachi ansambllar ko‘payib ketdi-yu, mendek jonli ijroda kuylaydiganlarga non qolmadi. Hozir ham onda-sonda to‘ylarga chaqirishadi. Ammo baribir talab avvalgidek emas.

“Diplom hech narsani hal qilmas ekan”

— Egizagim Zuhra Surxondaryodagi madaniyat uyida ishlaydi. U ham to‘ylarda qo‘shiq kuylaydi. Shukrki, 90 yoshni qarshilagan nuroniy onam bor. Opalarimning bari o‘zi bilan o‘zi ovora. Halol mehnat bilan rizqimni topaman deb umri o‘tyapti. Oilamizda bitta men oliy ma’lumotli bo‘lganman, qolganlarining hammasi bolalikdan dehqonchilik, chorvachilikni o‘rganishgan. Ba’zan qiynalib ketganimda, hayotda diplom hech narsani hal qilmas ekan-da, deb o‘ylab qolaman.

 “Sohiba ba’zilarni g‘azablantiradi”

— Shu kungacha taklif etilgan rollarning hech birini rad etmaganman. Ammo rejissorlar menga unchalik ishonishmaydi. Faqat epizod, lip etib ko‘rinib, lip etib yo‘qolib qoladigan rollarni berishadi. Epizod rolga yarasha haq ham to‘lashadi. Fe’lim chatoqmi bilmadim, o‘zim ham rol so‘rashni bilmayman. Kastinglar qachon va qayerda o‘tkazilishini-ku, umuman bilmayman.

Yaqinda bir ayol Instagram sahifamga “Sohiba ismimdan nafratlanib ketyapman, iltimos, roldagi nomingizni o‘zgartiring”, deb xabar yuboribdi. Ko‘nglim g‘ash bo‘lib qoldi. Sohiba rolini yaratishdan avval uzoq o‘ylaganmiz. U orqali aqli noqis emas, aksincha ko‘ngli toza va samimiy qiz fe’l-atvorini ko‘rsatib berishni niyat qilganmiz.

“Uyim bo‘lishini orzu qilaman”

— Rollar borasida orzularim yo‘q. Faqatgina o‘z uyim bo‘lishini va bolalarimni yaxshi o‘qitishni istayman. Menimcha, tarixiy rollarni ijro etolmasam kerak, ammo komediyaga moyilligim juda yuqori.Farzandlarim ham ancha ulg‘ayib qoldi. Qizim Mubina 16 yoshda, o‘g‘lim Mahmudjon esa 13 yoshda. Ularni institutda o‘qitish niyatim bor, ammo san’atkor bo‘lishlarini istamayman.

Ma’lumot uchun, Fotima Nazarova 1971-yil tavallud topgan. 1991-yili hozirgi O‘zbekiston davlat san’at va madaniyat institutining “Musiqali drama teatri aktyorligi” bo‘limida tahsil olgan.