So‘nggi bir necha hafta davomida Belarusdan ko‘pchilik odam turli davlatlarga bosh olib chiqib ketdi — shu jumladan O‘zbekistonga. Shunday odamlar orasidan Vadim ismli fuqaro o‘z taassurotlari bilan bo‘lishdi.
O‘zbekistonni tanlash haqida
Ko‘chib o‘tishga asosiy sabab — Ukrainadagi og‘ir vaziyatlar bo‘ldi. Belarusda yashash, ishlashda davom etish, ayniqsa, dastlabki ikki kun juda og‘ir kechdi.
Aynan shuning uchun biz oilamiz bilan vaqtinchalik ko‘chishga qaror qildik – yuz berayotgan hodisalardan biroz chalg‘ish va o‘zimizni xavfsizlikda his etishni istadik.
Tanlov Gruziya va O‘zbekiston orasida qoldi. Ushbu ikkala mamlakat ham Yevropaga vizasi bo‘lmagan odamlar uchun eng maqbul yo‘nalishdek ko‘rindi.
Gruziyaga chiptalar tezda sotilib ketar va uchish uchun bir yarim-ikki hafta kutish kerak edi. O‘zbekistonga esa chipta olish bir muncha osonroq va bundan tashqari, Osiyo mamlakatida bo‘lish qiziqarliroq edi.
U yerda ko‘pchilik rus tilida so‘zlashishini, odamlari mehmondo‘st ekanligini, mamlakatda yashash esa arzon ekanligini eshitdim. Men buni o‘z ko‘zlarim bilan ko‘rishni istadim.
Tayyorgarlik haqida
Vaqtinchalik ko‘chib o‘tishga qaror qilgan paytdan parvoz kunigacha to‘rt kun o‘tdi, shu tufayli tayyorgarlik juda shoshilinch edi.
Kerakli narsalarni uchib ketishdan bir kun oldin kechasi tayyorlab qo‘ydik. Ikkita katta jomadon yig‘ildi. Qolgan narsalarni esa uyda qoldirdik, hech nimani sotib yubormadik.
Moskva orqali parvoz qildik. Samolyotdagi yo‘lovchilarning deyarli yarmi slavyanlarga o‘xshardi — hoynahoy, ko‘pchilik xuddi biz kabi Ukrainadagi vaziyat sabab uchib ketayotgan edi.
Toshkentdagi narxlar haqida
Toshkentga tunda qo‘ndik va uy topgunimizcha bir-ikki kun mehmonxonada qoldik.
Toshkentdagi mehmonxonalar va uylar ancha qimmat ekan, balki bu talabning keskin oshishi bilan bog‘liqdir.
Mehmonxonada ikki kun qolishni rejalashtirgan edik, ammo uy topish masalasi cho‘zilgani bois yana besh kun qolishga to‘g‘ri keldi — bu taxminan 300 dollarga aylandi.
Qimmat, lekin yaxshi ta’mirlangan uy topildi — bu biz uchun muhim edi. Bu yerda ikki tomonlama masala bor: sutkalik uylar odatda yaxshi ta’mirga ega, ammo yuqori narxda taklif qilinadi. Agarda uyni uzoqroq muddatga (yarim yil va undan uzoqroq) izlayotgan bo‘lsangiz, ta’miri oddiyroq, narxi ham pastroq bo‘ladi (Minskda ham shunday).
Oxir-oqibat Airbnb’da 900 dollarga ikki xonali yaxshi ta’mirga ega uy topdik. Balki biror-bir boshqa arzonroq uy topishimiz ham mumkin edi, ammo qidirishga ko‘p vaqt sarflashni istamadik.
Bundan tashqari, uzoq muddatli turar-joy olishning o‘ziga yarasha ovoragarchiliklari talaygina ekan: hamma ham chetdan kelgan odamga uyni ijaraga berishni istamaydi, shunday bo‘lgan taqdirda ham, JSHSHIR qildirishga to‘g‘ri keladi.
Oziq-ovqatga keladigan bo‘lsak, bu yerdagi xarajatlarimizni Minskdagi bilan solishtirish qiyin, sababi biz asosan yetkazib berish xizmatidan foydalanamiz, yaqin atrofdagi do‘konlardan kichik xaridlar qilamiz. Biroq, umuman olganda, hammasi deyarli bir xil — narx bo‘yicha ham, sifat bo‘yicha ham.
Uyimiz yaqinida do‘konlar talaygina, ammo yaxshiroq mahsulotlarni olishni istasak, bozorga borib kelishimiz mumkin (Minskda ham shunday qilardik).
Aytgancha, do‘konlarda Belarus tovarlari ham bor ekan, ammo ular o‘zbek tovarlaridan qimmatroq, albatta.
Bu yerda ovqatlanish ham Minskdagi kabi bir xil narx oralig‘ida, faqat palov juda arzon.
Ijobiy va salbiy tomonlar haqida
O‘zbekistonda Skype ishlamaydi, ammo buni VPN orqali hal qilsa bo‘lar ekan.
Bu yerda yo‘llar haddan ziyod keng ekan.
Mahalliy taksi haydovchisining aytishicha, Toshkentdagi yo‘llar bir yo‘nalishda uch polosadan boshlanadi. Biz besh polosaligini ham ko‘rdik.
Toshkentda svetofor yo‘q ko‘chalarda haydovchilar piyodalarga umuman yo‘l berishmas ekan.
Uy interneti mobil internetdan yaxshiroq. Internet tezligini tekshirib ko‘rdim, Minskdagidan past emas.
Muloqotlashish va ma’lumot almashishda noqulayliklar deyarli yo‘q, bu yerda ko‘pchilikning rus tilidan xabari bor.
Odamlari juda xushfe’l va xushmuomala, belaruslarga yaxshi munosabatda. Biz Belarusdan kelganimizni eshitib, u yerda vaziyat qandayligi bilan qiziqishadi. Qayg‘urish va tushuna olish hissi bor.
Visa va Mastercard kartalari deyarli hamma joyda qabul qilinadi.
Rejalar haqida
Umuman olganda, O‘zbekiston haqidagi taassurotlarim juda ajoyib. Lekin bu yerni vaqtinchalik yashash joyimiz deb sanaymiz.
Aniq reja yo‘qligi uchun bu yerda qancha qolishimiz mumkinligini aytish qiyin.
Ammo shunga umid qilamanki, tez kunlarda Rossiya va Ukraina o‘rtasidagi kelishmovchiliklarga barham berilib, hammasi tinchlik yo‘li bilan hal qilinadi — ich-ichimdan Vatanga va yaqinlar orasiga tezroq qaytish istagi kuchli.
Ishonamanki, hammasi yaxshilik bilan tugaydi. Hali yaxshi emasmi, demak, oxiri hali kelmadi.
Izoh (0)