Italiyaning Parma viloyatida joylashgan Torrekyara (Nurli saroy) qasri mamlakatdagi eng ko‘rkam binolardan biri hisoblanadi. XV asrga oid juda yaxshi saqlangan qasr Italiyadagi barcha sevishganlar uchun o‘ziga xos maskanga aylangan. Saroy tarixi hududdagi eng go‘zal, oxiri yaxshilik bilan tugagan Emilya—Romanya muhabbat qissasi bilan bog‘langan.
Bu yerga nafaqat mahalliy aholi vakillari, balki mamlakatga mehmonga kelgan sayyohlar ham tashrif buyurishga shoshiladi. Saroydagi muhit Pyer Mariya Rossi va Byanka Pellegrinining yorqin va betakror sevgisiga monand.
Torrekyara qasri Parmadan 20 kilometr uzoqlikda janubi-g‘arbdagi Langirano kommunasida joylashgan.
Suratdagi ushbu saroy 1448—1460-yillar oralig‘ida Pyer Mariya Rossi tomonidan sevgilisi Byanka Pellegrini de Arlunoga atab bunyod qilingan.
Qasr yaqinida bir nechta xonadonlar joylashgan va ularda asosan saroyda ishlaydigan fuqarolar istiqomat qiladi.
Qasr yonida Juzeppe Vikarining sharob ishlab chiqarish kichik korxonasi joylashgan.
Juzeppe Vikari ishlab chiqarishning barcha jihatlari va o‘ziga xosliklari haqida erinmay gapirib bera oladi.
Ishlab chiqarish ham, sotuv do‘koni ham kichik binoning o‘zida joylashgan.
Qasrga kiraverishdagi yozgi maktab o‘quvchilari, ular qandaydir tarixiy o‘yinda ishtirok etmoqda. O‘g‘il bolalar kavaler, qizlar esa muloyim xonimlar.
Ushbu kichik uyda saroyga kirish chiptaxonasining xodimi yashaydi.
Torrekyara qasri San-Sekondo grafi kondotyer Pyer Mariya II Rossi (1413—1482-yillarda yashagan) tomonidan qurilgan. Pyer Mariya 20 yoshida lotin, yunon, ispan tillari va tibbiyotni yaxshi bilgan, kuchli jangchi va Franchesko Sfortsining yaqin do‘sti hisoblangan.
U shu darajada boy bo‘lganki, hatto imperator va Rim Papasi bilan bu borada raqobatlasha olgan. Pyer Mariya Rossi Milandagi saroyda Byanka Pellegrini bilan uchrashib, uni sevib qoladi.
Ular sevgi yo‘lidagi turli to‘siqlarga qaramay aslo taslim bo‘lmagan. Graf sevgilisi Byanka uchun 1448—1460-yillarda Torrekyara qasrini qurdirgan.
Rossining ikkita oilasi bo‘lgan, ikkisi uchun alohida-alohida saroyi bo‘lgan: birinchi xotini Antonina va bolalari bilan San-Sekondoda, Byanka bilan esa Torrekyarada yashagan.
Saroyning ko‘plab xonalaridagi devorlarga turli tasviriy asarlar chizilgan. Asarlarda naturalistik, fantastik va hayotning haddan ziyod bo‘rttirilishi, ya’ni grotesk mavzudagi syujetlar aks etgan.
Pyer Mariyaning qonuniy rafiqasi 1468-yilda vaboga chalinib vafot etgan, biroq Pyer va Byanka ushbu voqeadan keyin nikohdan o‘tgan yoki o‘tmagani haqida ma’lumotlar yo‘q.
Pyer Mariya San-Nikomededagi ibodatxonaga dafn qilingan, Byankaning qabri ham uning yonida. Keyinchalik sevishganlarning qabri boshqa yerga ko‘chirilgan.
Pyer Mariya graflik davrida devorlardagi gipsdan yasalgan shakllar oltin bilan qoplangan, biroq keyinchalik saroyning boshqa egalari tillalarni yig‘ib olib, sotib yuborgan.
Torrekyara saroyining xaritada aks etgan ko‘rinishi.
2008-yilda zilzila yuz berib saroy talofat ko‘rdi, 2010-yilda ta’mirlash ishlaridan keyin qayta ochildi.
Qasr ayvonidan uzumzorlarni tomosha qilish mumkin.
Yevropadagi ko‘plab saroylarda bo‘lgani kabi Torrekyaraning ham o‘z arvohi bor. Mahalliy aholi vakillarining aytishicha, oy to‘lin bo‘lgan tunda, tuman ichida saroy hovlisiga juda go‘zal ayol sharpasi kirib keladi.
Qasr viloyat munitsipalitetining balansida turadi.
Qasrda hozir ham hayot qaynaydi — sayyohlar keladi, bayramlar o‘tkaziladi, jozibali musiqa yangraydi… Har yili o‘tkaziladigan festivallar, jaz, opera va liboslar bilan bog‘liq tadbirlar shular jumlasidan. Ushbu tadbirlarning mavzusi esa o‘lmas sevgi qissalari.
Izoh (0)