“O‘zbekiston” telekanalidagi “Uchburchak” tok-shousining 6-yanvar sonida keliniga sevgi izhor qilgani aytilayotgan qaynota bilan bog‘liq shov-shuvli mavzuga qisqacha to‘xtalib o‘tildi. Bu mavzu tok-shouning 2017-yil 23-dekabr sonida ochilgan edi. O‘shanda ismi Muxlisa bo‘lgan kelin ko‘rsatuvda chiqish qilib, unga qaynotasi sevgi izhor qilgani, oqibatda oilasi ajrashib ketish yoqasida turganini e’lon qilgan.
Mavzuga doir: “Qaynotam menga sevgi izhor qildi”. O‘z nomini oqlash uchun televideniyega chiqqan kelin hikoyasi (video)
Qaynonaning so‘zlari
Uni kenja o‘g‘limga yaxshi niyatlar bilan kelin qilib tushirgan edim. Bizni boqadi, bizga qaraydi, deb rosa yaxshi muomala qildim. Lekin u menga mehribonchilik qilmadi. Boshidan ham uncha mehri yo‘q edi. Boshqa ikki kelinimni, Xudoga shukr, yo‘limga solganman, uni ham shunday yo‘lga solaman deb, nihoyatda yaxshi gapirib, erkalatib qo‘ydim-da. Cholim ham shunaqa erkalataverdi, erkalataverdi. Bizga qaraydi, deb o‘yladik-da.
“Sevaman” degan so‘zni biz noto‘g‘ri tushunmasdik. “Sevaman” bilan “yaxshi ko‘raman”ni nima farqi bor? Xo‘jayinim “yaxshi ko‘raman”, “sevaman” degan bo‘lishi mumkin, kelin noto‘g‘ri tushungandir. U hamma fikrni teskari tushunavergan. Men unga: “Qizim, noto‘g‘ri tushunmagin, uning harakatini to‘g‘ri tushungin”, deb tushuntirdim. Tushundi. Lekin uyiga borganda hamma gapni tashiyverdi, gap tashish bilan ovora bo‘ldi. Onasiga shu gaplarni aytgan bo‘lsa, onasi qiziga noto‘g‘ri tushuntirib, keyin uni bizga qarshi qo‘ydi.
Biz xo‘jayinim bilan 41 yildan beri birga yashaymiz. Cholimning teskari, bir nojo‘ya yo‘lga yurganini hech qachon ko‘rmaganman. Yetti yil befarzand yashadik. Bir-birimizni yaxshi ko‘rib, hurmat qilardik. Xo‘jayinim kelsa, tikka turardim — o‘tirishga hech haqqim yo‘q edi, chunki hurmatim kuchli edi. Xo‘jayinim ham shuni bilardilar. Menga xiyonat qilishlari hech qachon mumkin emasdi. Hech qachon ishonmayman. Shayton bo‘lsa ham ishonmayman hech qachon. Bo‘lmagan bunaqa narsa.
Qaynotaning so‘zlari
Bizning oilada “sevaman” degan so‘z odatiy holligi haqidagi gaplar — bekor. Men “sevaman” deb yurtimni, vatanimni aytaman. Kelinga “sevaman” deb aytmaganman.
Unga: “Qizim, to‘qqiz nevaram bor, o‘ninchisi sensan, to‘qqizinchi nevaram bo‘lgan qizingni qanday ko‘rsam, seni ham shunday ko‘raman, nevaralarimni qanday yaxshi ko‘rsam, seni ham shunday yaxshi ko‘raman, bizlarga yaxshi qaragin, qarib qolyapmiz”, deganman. Erta-indin biz qarib qolamiz, bizga kimdir qarashi kerak, degan maqsadda aytganman.
Belimda kuchim, cho‘ntakda pulim bo‘lgan vaqtda ham bunday razolat ko‘chasiga kirmaganman. Yonimdagi yelkadoshlarimdan kimdir chapga, kimdir o‘ngga ketganida ham men to‘g‘ri ketganman. Ayolimning o‘ziga aytmaganman, lekin sizlarning oldingizda aytaman — ayolimga ta’zim qilaman.
Televideniyega kelishimdan maqsad — yuzim ko‘rinmasa ham, tanish-bilishlarim meni tanib o‘tiribdi — O‘zbekiston xalqidan, 32 million aholidan kechirim so‘ramoqchiman: ularning qimmatli vaqtini olayotganim uchun — daqiqa g‘animat. Bizning fursatimiz kam qoldi, 65 yoshga chiqdim. Bugun borman, ertaga bormanmi-yo‘qmi?! Men ajrashsin yo yarashsin, demayman, endi vaqt oliy hakam. Yuqorida ko‘rib turibdi hammasini.
Izoh (0)