Ўз даврининг энг яхши ярим ҳимоячиларидан бири саналган Тони Кроос ўтган йили катта футбол билан хайрлашди. Германия терма жамоасининг собиқ аъзоси фаолиятининг асосий қисмини “Реал Мадрид” сафида ўтказган ва шу сабабдан Испанияни иккинчи ватани сифатида қабул қилади.
Кроос Европанинг жанубий қисмида ўтказган 10 йили давомида испан тилини мукаммал ўрганди ва ҳозирда оиласи билан у ерда бахтли ҳаёт кечирмоқда. Тони бир неча бор интервьюларида Испания ўзи ва оиласи учун қулай эканини айтиб, бу ерда бехавотир яшашини айтган. Кўп ҳолларда футболчилар фаолиятини якунлагач, ватанга қайтишади. Бироқ Кроос бундай қарорга келмади. У ҳозир ҳам Мадридда яшаб келмоқда. Бунинг асосий сабаби — муҳожирлар.
Бу бошқа Германия
Европа чемпионати чоғида Кроос “Lanz und Precht” подкастида иштирок этиб, Германиядаги назоратсиз миграция муаммоси ҳақида очиқ гапирди. Унинг фикрича, бу ҳолат сўнгги йилларда бутун дунёда кузатилаётган муаммолардан бири — мамлакат хавфсизлигини жиддий таъсир ўтказмоқда. Тони шу сабаб фарзандларининг ҳаётини хавф остига қўйишни истамайди.
Мен Германияни ҳозиргача буюк давлатлар қаторига қўшмайман. Ҳа, у ерда бўлиш менга ёқади. Лекин бу мен билган 10 йил аввалги Германия эмас. Хавфсизлик даражаси пасайган. Агар мендан қизимни кечаси соат 23:00 да Испанияда кўчага чиқарган маъқулми ёки Германиянинг йирик шаҳрида деб сўрашса, мен ҳеч иккиланмай Испанияни танлайман, деган футболчи.
Кроос — муаммони яширмасдан тан олган кам сонли юлдузлардан
Тони эҳтиёткорлик билан, аммо аниқ тарзда Германия ҳукумати миграция сиёсатини танқид қилди. Одатда ғарб оммавий ахборот воситаларида бу каби фикрлар очиқ айтилмайди, бироқ Кроос юзага келган муаммоларни яширмади.
Менимча, Германияда миграция муаммоси мавжуд. Ольмон юрти доим бошқа юртдан келган одамларни қучоқ очиб кутиб олган. Бу менга ёқади. Лекин сўнгги йилларда бу жараён ҳаддан ташқари назоратсиз кечмоқда, дея изоҳ берган Тони.
2015 йилдан бошлаб Германия Европа Иттифоқининг етакчи давлати сифатида миллионлаб муҳожирларни қабул қилмоқда. Бу оқимга Сурия уруши сабаб бўлгани айтилади, лекин кейинчалик Германияга Шимолий Африка ва Жанубий Осиёнинг “ёнаётган” ҳудудларидан ҳам кўплаб одамлар кириб келишни бошлади.
Ўша даврда канцлер бўлиб ишлаган Ангела Меркель кўп марта халқни тинчлантирувчи баёнотлар билан чиққан, лекин доим унинг сиёсати жамиятда қаттиқ танқид остига олинган. Энг кескин эътирозлар нафақат “Германия учун муқобил” партиясидан, балки Сара Вагенкнеҳт каби сиёсатчилардан ҳам янгради.
Афсуски, кўплаб мигрантлар давлатдан катта ёрдам олишса-да, бу ерда ишлашни истамади, баъзилар эса жамоат тартибини бузди. Энг аянчли ҳолатлардан бири — Еврокомиссия мансабдорининг қизини Фрайбургда ўлдирилиши бўлди.
Кроос Испанияда яшаган бўлса-да, Германиядаги вазиятдан яхши хабардор бўлган. Маҳаллий аҳолининг фикрларини эшитган ва шу боис оиласи хавфсизлиги учун Германияга қайтмасликни афзал кўрди. Агар Тони Кроосдек инсон, яъни шахсий қўриқчи ёллаб, ҳашаматли уйда яшаш имконига эга одам бундай қарорга келган бўлса, оддий одамлар ҳақида нима дейиш мумкин?
Изоҳ (0)