Табиатан нозик хилқат эгаси қилиб яратилган аёлнинг жиноят содир этишига ишониш қийин. Аммо эртани ўйламай иш тутиш ўзгаларнинг тузоғига осонгина илинишга сабаб бўлади. Жиноят содир этилганидан сўнг “Бундай бўлишини билмагандим”, дейиш инсоннинг жазодан қутулишига сабаб бўлмайди. “Надомат” лойиҳасининг навбатдаги суҳбатдоши билан танишинг ва ўзингизга тегишли хулосани чиқаринг.
Маҳкума 56 ёшда, Жиноят кодексининг 273-модда 5-қисми билан 10 йилга озодликдан маҳрум этилган.
— Онам украин миллатига мансуб бўлган. Отам армияга борганида, унга кўнгил қўйиб, Наманганга олиб келган экан. Биз оилада бир ўғил ва бир қиз фарзанд бўлганмиз. Аммо ота-онамнинг турмуши узоққа бормаган. Онам ажрашиб, акамни олиб Украинага қайтиб кетган. Мен отам билан қолганман. Афсуски, орадан кўп вақт ўтмай, отам оламдан ўтган. Етим қолгач, бувимнинг қўлида улғайдим. Тақдир сабаб Самарқандга келин бўлиб тушдим. Рўзғоримдан ҳеч қачон нолимаганман, турмуш ўртоғим ҳамиша тушуниб, қўллаб-қувватлайди. Беш нафар фарзандим бор эди. Бир қизим чақалоқлик пайтида оламдан ўтди. Кейин 1988 йили туғилган ўғлим 2021 йили жигар циррози касаллиги билан вафот этди. Унинг иккита боласи бўзлаб қолди. Бир ўғлим Россияга ишлагани борганда автофалокатга учраб, бошидан жиддий шикаст олган. Ҳозир руҳий касаллик билан ҳисобда туради, — дейди маҳкума.
Суҳбатдошимизнинг 1991 йилда туғилган тўнғич қизи уч фарзанди билан турмуш ўртоғидан ажраб, ота уйига келади. Уч болани боқиш ва уй жой қилиш масъулияти уни кўпроқ пул топишга ундайди. Аёлнинг молиявий қийинчиликларга учраётганини билган нотаниш инсон унга ёрдам қўлини чўзиш таклифини билдиради. Аммо табобатда фойдаланиладиган мўмиё дейилгани — аслида заҳри қотил бўлиб чиқади.
— Озодликдан маҳрум бўлишни ҳеч ким орзу қилмайди. Қизим билан туз-намагимиз қўшилган эканми, ўзимиз хоҳламаган ҳолда бу ерларга келиб қолдик. Қайнотам 110 ёшга чиқиб оламдан ўтди. Қайнонам асли наманганлик бўлгани учун у ердан ҳам меҳмонлар келишди. Улар орасиданми ёки бошқасими, билмадим, қизимнинг пулдан қийналаётганини билган одам: “Қизим, мўмиё бор, шуни Наманганга олиб бориш керак”, деган. Эвазига 10 миллион сўм беришини айтган. Қизим уйга келиб кийимларини алмаштираётган экан. “Нилуфар, қаерга кетяпсан?” деб сўрадим. “Ая, қарзлардан оз бўлса-да, қутуламиз, Наманганга нарса олиб бориб ташлашим керак”, деб бир миллион сўмни кўрсатди. “Мен ҳам сен билан борай, синглингни кўриб, куёвдан қарз сўрайман”, дедим. Чунки ўша пайтда турмуш ўртоғимнинг юрагини операция қилдириш учун бир инсондан қарз олгандик. У азадорлигимизга ҳам қарамай, пулини сўраб келаётган эди. Жанжал қилаверганидан уйнинг ҳужжатларини ҳам беришга тайёр эдим, аммо пулни берасан, деб туриб олганди. Кенжа қизим Наманганга келин бўлган, куёвим пули бўлса, қарз берар, деган умидда Нилуфарга эргашдим. Аммо ярим йўлга етганимизда ички ишлар ходимлари келиб тўхтатишди ва чақалоқ ўғирланганини айтиб, тинтув қилишди. Кейин халталарни очиб, ичидаги қора целлофанга ўралган мўмиёларни олиб очишди. “Бу нима, хола?” деб сўради ходимлардан бири. “Мўмиё, Наманганга олиб бориб беринг, деб қизимдан илтимос қилишибди”, дедим. “Бу мўмиё эмас, гашиш моддаси”, деди. Мен гашиш нима эканлигини ҳам билмасдим, наркотик деганидан кейин капалагим учиб кетди. Кейин бизни олиб кетишди, сўроқ қилишди. Қизим “Онамнинг айби йўқ, халталарни мен олганман” дейишига қарамай, иккимизни суд қилишди, — дейди маҳкума.
Балки бу аёл ҳақиқатан ҳам халталардаги мўмиё эмас, гашиш моддаси эканлигини билмагандир. Аммо қизи ҳақида бундай деёлмаймиз. Онаси айтганидек, у икки халта мўмиёни олиб бориш эвазига 10 миллион сўм ҳақ олиши кераклигини аввалдан билган. Агар халталардаги ҳақиқатан ҳам мўмиё бўлганида, уни Самарқанддан Наманган вилоятига олиб бориш учун 10 миллион сўм ваъда қилишмаган бўларди. Ваъда қилган тақдирда ҳам, “Нега бунча кўп пул беришяпти? Демак, бу ноқонуний иш” деб тўғри қарор қабул қилган бўларди.
— Мен 10 миллион сўм берилишини билмаганман, қизим фақат бир миллион сўмни кўрсатди. У одам халталарни Наманганга олиб борсанг, қолган пулни бераман, деганини ҳам тергов жараёнида билдим.
Ўлган ўғлимнинг икки боласи Тошкентда яшарди. Баъзан турмуш ўртоғим билан озгина егуликларни халтага жойлаб, таксичилардан Тошкентга жўнатардим. Мен содда у юкни ҳам шундай деб ўйлаган эканман. Қизимнинг айтишича, эркакдан “Телефон рақамингизни беринг, Намангандаги бозор ёнига бориб сизни излаб юрмай”, деганда телефондан фойдаланмаслигини ва шохобчада кутиб туришини айтган. Қизим шу гапидан ҳам шубҳага бормаган, — дейди маҳкума.
Шу ўринда бир савол туғилади? Она-бола фақат юкни манзилга етказиб бериши керак бўлган бўлса, унинг асл эгаси ким? Тергов жараёнларида бу саволларга ҳам жавоб изландими?
— Қизим “Мен у одамнинг кўринишини биламан, балки кўчадаги камераларга тушгандир. Уни ҳам сўроқ қилиш керак”, деди. Уни топишдими-йўқми, билмайман. Фақатгина терговчи бизга у сизларни ходимларга ушлаб бериб, ўзи катта партиядаги юкини ўтказган бўлиши мумкин”, деди. Хуллас, биз емаган сомсамизга пул тўладик.
Ёшимни ва соғлиғим ёмонлигини инобатга олиб, жазомни енгиллатишди. Аммо қизим ҳали ҳам аёллар колониясида жазо муддатини ўтаяпти. Мен ўзимни ўйламайман, аммо турмуш ўртоғимга анча қийин бўлди. Юраги хаста бўлишига қарамай, руҳий хаста ўғлимиз ва беш нафар набирамизга қараб ўтирибди. Ўлган ўғлимнинг аёли ҳам кетиб қолибди, эшитиб дилим оғриди. Шароитни биларди, қийин вазиятда ташлаб кетди. Турмуш ўртоғим ўзи ва ўғлимнинг ногиронлик нафақасига рўзғорлик қилади, орада бизни ҳам кўргани келади. Аввалига “Иснодга қолдирдинг, тўйга ҳам азага ҳам қўшилолмаяпман”, деганди. Кейинчалик бизни тушунди. Ундан ҳам ҳамиша кечирим сўрайман. Бундай бўлишини билмагандим, — дейди маҳкума.
Аёлнинг ҳикоясини эшитиб, ич-ичингиздан унга раҳмингиз келади. Балки унинг сўзлари ростдир, қинғир ниятли одамлар унинг соддалигидан фойдаланишгандир, деб ўйлаб қоласиз. Аммо агар оғу белгиланган манзилга етиб борганида, нима бўларди? У қанчадан қанча оилаларнинг тинчини бузиб, одамларнинг ёстиғини қуритарди-ку. Хулоса ўзингиздан.
Видеони тўлиқ ҳолда томоша қилишингизни тавсия қиламиз.
Изоҳ (0)