2023 йилнинг 22 август куни машҳур италян қўшиқчиси Тото Кутуньо 80 ёшида вафот этди. Машҳур хонанданинг бахтли онлари ва фожиаларини эслаймиз.
Денгизчилар оиласидан чиққан истеъдод
Салваторе Кутуньо 1943 йил 7 июлда Тоскана вилоятининг Фосдиново шаҳрида туғилган. Болалигидан ота-онаси уни Тото деб аташган — кейинчалик ўзига шу исмни тахаллус қилиб олади.
Бўлажак қўшиқчининг отаси Сицилияда туғилган Доменико денгиз флотида хизмат қилган, онаси Олга эса болалар тарбияси билан шуғулланган. Тото мусиқага эрта қизиқа бошлаган, отаси унинг қизиқишини қўллаб-қувватлаган — у ўғлига карнай чалишни ўргатган. Кейинчалик болакай барабан, аккордеон ва гитара чалишни ўзи мустақил ўзлаштиради. Кутуньо профессионал мусиқий таълим олмаган, кейинчалик эстрада юлдузи бўлганда ҳам бундан уялган.
13 ёшида Тото биринчи марта маҳаллий мусобақада учинчи ўринни эгаллайди. 14 ёшида эса ўзининг биринчи қўшиғини ёзади — албатта, бу қўшиқ севги ҳақида эди. “La strada dell’amore” композицияси Тото ёқтирган қиз Анна-Марияга бағишланган.
Ғамгин йигитча
Унинг юзидаги қувноқ италияликларнинг одатий кўринишига зид бўлган ўйчан ифодаси Кутуньонинг ўзига хос образига айланади. Маълум бўлишича, бунга хонанданинг болалигидаги фожиали воқеа сабаб бўлган.
Тото 5 ёшга тўлганида даҳшатли манзарага гувоҳ бўлади. Унинг 7 ёшли опаси Анна кечки овқат пайтида бўғилиб, ҳамманинг кўз ўнгида вафот этади. Кичкина Кутуньо учун бу ҳақиқий стресс эди. Шундан сўнг болакай ўзгариб қолади, камдан-кам табассум қилади.
Оила фарзандларини қийнаган мусибатлар шу билан тугамайди. Аннанинг ўлимидан бир неча ой ўтгач, Тотонинг укаси Роберто туғилади. Сал ўтмай у менингит билан касалланади, унинг асорати бир умрга қолиб кетади. Тотонинг яна бир опаси Розаннанинг юраги операция қилинади, натижада отаси бўйнигача қарзга ботади. Бу воқеаларнинг барчаси Тотони маюс йигитга айлантиради.
Мирей Матьега аталган қўшиқлар ва “Евровидение”даги ғалаба
19 ёшида Кутуньо Guido Manusardi гуруҳи билан илк гастрол сафарига чиқади. Концертлар йигитни шунчалик ҳайратда қолдирадики, у ўз ҳаётини фақат мусиқа билан боғламоқчи эканлигини тушунади. Тото укаси ва дўстлари билан биргаликда ўз гуруҳини яратади, улар бутун Италия бўйлаб концерт беради, барлар ва дискотекалар орқали жамоатчиликка танилади.
Аммо унинг ижоди 1974 йилда шоир Вито Паллависини билан учрашгандан кейин бутунлай бошқа босқичга кўтарилади. Тото изланувчан бастакорга айланади, Жо Дассен, Далида, Адриано Челентано ва Мирей Матье учун қўшиқлар ёзади, улар дарҳол хитга айланади. “Эт си ту нъэхистаис пас”, “Salut”, “Ciao bambino, sorry” шулар жумласидан.
Бунга параллел равишда Тото яккахон карьерасини ривожлантира бошлайди. Харизматик кўриниши, бир оз бўғиқ овози билан у дарҳол жамоатчиликнинг қалбини забт этади. Халқ меҳри хонандага янги ғалабаларни олиб келади: 1980 йилда у Сан-Ремодаги танловда “Solo noi” қўшиғи билан, 1990 йилда эса “Insieme: 1992” қўшиғи билан “Евровидение” танловида ғолиб чиқади. Қизиғи шундаки, Кутуньонинг асосий ҳити — “Лъиталиано” қўшиғи анча камтарона натижаларни кўрсатади. Бу қўшиғи билан хонанда 1983 йилда Сан-Ремода атиги бешинчи ўринни эгаллайди, аммо жамоатчиликнинг севгиси яна ҳамма нарсани ўз ўрнига қўяди. Трек бутун Европа чартларини забт этади ва ҳамма Тото билан биргаликда “лашате ми кантаре”ни куйлайди.
Бошқа аёлдан туғилган ягона ўғли
Кутуньонинг шахсий ҳаётида ҳам ҳаммаси ўзига хос эди. Ғамгин италияликни моногам деб аташ мумкин — у бутун умри давомида бир аёл билан турмуш қурган, аммо бошқаси ягона фарзандини дунёга келтирган.
Бу ғалатилик ортида Кутуньо ҳаётидаги яна бир драма ётади. У биринчи муҳаббатини 1967 йилда машҳур курорт-шаҳар Лигнанодаги “Dragon” клубида учратади. Қизнинг исми Карла бўлиб, уни севиб қолмасликнинг иложи йўқ эди — қалин жингалак сочлар, катта қора кўзлар. Тотонинг ҳам келишган ва обрўли эканлигини ҳисобга олсак, улар жуда чиройли жуфтлик эди. 1971 йилда улар турмуш қуришади ва барча севишганлар сингари катта бахтли оила ва мустаҳкам никоҳни орзу қилишади. Афсуски, бу орзулар қисман амалга ошади.
Карла эгизакларига ҳомиладорлигида шифокорлар унинг туғолмаслигини, бу унинг соғлиғига жиддий таъсир қилиши ҳақида айтишади. Фарзандларидан айрилган Карла яна она бўлиш имкониятини ҳам йўқотади, аммо Кутуньо бу қайғуни севгилиси билан баҳам кўради — унинг ёнида қолади. Тото ҳеч қачон Карласини ташлаб, янги оила қуриш ҳақида гапирмаган. Аммо кунларнинг бирида у парвоз пайтида танишган Кристина исмли стюардесса билан ишқий муносабатда бўлиб, унга фарзанд дунёга келтириб беришини очиқчасига сўрайди. Натижада 1989 йилда ўғли Нико туғилади.
Эрининг фарзандини тарбиясига олиш Карла учун жуда катта синов эди. Аммо аёл чақалоқни ўз ўғлидек кўради. Кутуньо эса Кристина билан муносабатларига нуқта қўяди.
Даҳшатли ташхис
2007 йилда қўшиқчи саратон касаллигига чалинади. Узоқ йиллар давом этган оғриқли муолажалар бошланади. Бир мунча вақт касаллик сусайгандек туюлади, аммо Тото яна кимётерапияга муҳтож бўлади.
Бироқ Кутуньо таслим бўлмайди. У фаол ҳаёт тарзини олиб боришга ҳаракат қилади — ҳар куни сайр қилади, бассейнда сузади ва ҳатто концерт беришни давом эттиради. Хонанданинг сўнгги чиқишлари 2023 йилда бўлиб ўтган. Афсуски, онкологик касаллик унинг иродасидан кучли бўлиб чиқди — 80 ёшида Кутуньо Миландаги Сан-Раффаэле касалхонасида простата саратонидан вафот этди. У умрининг сўнгги йилларини оиласи билан Портофинодаги виллада ўтказди.
Изоҳ (0)