Грузияга саёҳат учун борганларнинг доимо эътиборида турадиган Эски шаҳар пойтахтнинг жануби-шарқидаги кичик бир ҳудудни эгаллайди, у ерда барча йўллар бирлашади. У ерга Озодлик майдонидаги метродан (Руставели шоҳкўчаси орқали) ёки Руставели метро бекатидан пиёда юриш орқали етиш мумкин.
Эски шаҳарнинг бошидан охиригача пиёда юриш тахминан 20 дақиқа вақт олади. Тезкор экскурсия учун тахминан 2 соат кифоя. Бироқ сайёҳлар камида бутун оқшом сайр қилишни маъқул кўришади. Шаҳарнинг нотекис ерлари машаққатли ва ҳатто қисқа масофалар ҳам одатдагидан кўра қийинроқ, шунинг учун пойабзал танлашга алоҳида эътибор бериш ва иложи борича кроссовка ёки кеда кийиш керак.
Тбилисининг Эски шаҳар қисмидаги энг гавжум, узун кўча бу Озодлик майдонигача давом этувчи генерал Коте Абхази кўчаси саналади. Ушбу йўл кўп асрлар давомида «Арман бозори» деб номланган жонли савдо жойи бўлиб хизмат қилган. Қадимги кунларда бу ерда устахоналар ва савдо дўконлари жойлашган. Эндиликда бу ерда эсдалик совғалари, черков ва грузин виноларини сотиб олиш мумкин. Асосий диққатга сазовор меъморий жойлари сирасига турли диний бинолар: синагога, масжид, Григориан ва католик черковларини киритиш мумкин.
Тарихий кўчалардан яна бири Шардени 17-асрда Қора денгиз ва Колхида орқали Форс ва Шарқий Ҳиндистонга олмос сотиб олиш учун йўлга чиққан француз саёҳатчиси Жан Шарден шарафига номланган. Заргар йўлда Тифлисда бўлиб, китобида шаҳарни ранг-баранг тасвирлаб берган. Кўча барлар, қаҳвахоналар ва ресторанлар билан тўла. Фотосессиялардан чарчаган сайёҳлар одатда бу ерда чилим чекиш ва овқатлардан татиб кўриш учун тўхташади. Кўчалардаги бинолар унинг французча номини тўла оқлайди. Бу ердаги уйлар бир-бирига зич бўлиб, йўлакларга ўрнатилган столлар эса худди Париждаги каби пиёдалар ҳаракатланиш жойларининг ярмини эгаллайди.
Сиони кўчасида Грузияга насронийликни олиб келган Азиз Нина хочини сақлайдиган Сиони собори бор. Собордан унчалик узоқ бўлмаган жойда 15-асрга оид қўнғироқ минораси жойлашган.
Ботаника кўчаси Эски Тбилисининг асосий сайёҳлик йўналишларидан бири бўлиб, саёҳатчиларга эстетик завқ бағишлайди. Шаҳар айнан Ботаника ва Абитубани кўчалари томондан бошлаб қуриб келинган. Кўча катта эҳтимол билан 5-асрдаёқ мавжуд бўлган. Нарикала қалъасига асос солинган вақтни аниқ аниқлашнинг иложи бўлмади, бироқ илк қайдла IV асрга тўғри келади. Нарикала қалъасидан шаҳарнинг 360 даражали панорамасини кўриш мумкин. У ерга фуникулёрли дор йўли орқали бориш мумкин.
Кўплаб буюк шоир ва ёзувчилар сокин вайроналар орасида кезиб юришдан илҳом олганлар. Александр Дюма, Борис Пастернак, Максим Горкий, Белла Ахмадулина, Осип Манделштам кўплаб самимий сатрларни айнан ушбу шаҳарга бағишлаган.
Изоҳ (0)