«Ўзимни шарқона руҳдаги Минскдагидек ҳис қилдим» — EPAM Uzbekistan бўлим раҳбарининг Ўзбекистон ҳақида таассуротлари

IT Park Ўзбекистонга яшаш ва ишлаш учун кўчиб келган IT-мутахассиси Алексей Сичёв ҳақида ҳикоя тақдим этди.

29 ёшли Алексей EPAM компаниясида 7 йилдан бери ишлайди. У ўз карьерасини middle девелопер сифатида бошлаган.

Ҳозирда Java технологияларини ишлаб чиқиш бўлими бошлиғи лавозимида фаолият юритади.

Ўзбекистонга келиш ҳақида

Ўтган йилнинг сентябрь ойида компания раҳбарияти Алексейга EPAM Uzbekistan’га ресурсларни бошқариш тузилмасини яратиш, ўқитиш ва кадрлар билан таъминлашда ёрдам беришни таклиф қилган.

Тошкентга январь ойида келдим. Аввал шаҳарни яқиндан ўрганишга қарор қилдим. Шаҳар шарқона муҳитга йўғрилган, лекин аксарият жиҳатдан менга Минскни эслатди, — дейди Алексей.

Ўзбекистонда Алексей Java бўлимида тузилмани яратиш, ходимларни ишга олиш, компанияда ўқитиш ва малака ошириш бўйича маслаҳатлар бериш, мамлакат университетлари билан ҳамкорлик қилиш масалалари учун масъул.

Бир неча йил ичида бирор инсоннинг профессионал маънода ўсишига ҳисса қўшганингни билиш жуда руҳлантиради, — дейди у

Ўзбекистонда IT-соҳаси ҳақида

Алексей маҳаллий IT-мутахассисларнинг аксарияти ўз соҳасининг профессионаллари эканлигини, инглиз тилини яхши билиши, технологик инновацияларга қизиқиши, таълим ва коммюнити тадбирларида қатнашишини таъкидлади.

Ўзбекистон ҳақидаги таассуротлар

Мамлакат унда ижобий таассурот қолдирган.

Кўчалар она шаҳрим кўчаларига ўхшайди. Ҳамма Минск яшил манзарали шаҳар эканлигини айтади. Тошкент ундан-да кўкаламзор экан. Ҳар сафар деразадан қараганимда манзарага боқиб, кўзим тўймайди, — дейди Алексей.

Алексей Ўзбекистонликларни кўнгли очиқ, дўстона, киришимли, тиришқоқ, хушмуомала дея таърифлайди.  У ҳеч қачон одамларнинг бир-бировига қўпол муносабатда бўлганини кўрмаганини айтган.

Шунингдек у мамлакатда болаларга бўлган алоҳида муносабатга эътибор қаратган. Унинг фикрича, бу ернинг халқи болажон, жажжи болажонлар диққат-эътиборда, иззатда.

Алексей Тошкентдан ташқари Самарқандни ҳам кўришга улгурган. Кейинги манзили – Бухоро ва Хива.

«Университетдаги кўплаб ўртоқларим ва курсдошларим Тошкентга кўчиб ўтишди, биз бирга мамлакат бўйлаб саёҳат қилишни режалаштирганмиз», - дейди у. 

Ўзбек ошхонаси

Алексей ўзбек ошхонасини таърифлар экан, иккита асосий сўзни айтди: «ақл бовар қилмайдиган даражада мазали». 

Менимча, Ўзбекистонда, қанчалик уринманг, бемаза таом топа олмайсиз. Дўстларимга, агар улар келиб ўзбек таомларини татиб кўрсалар, ажойиб маҳаллий таомларнинг таъмини абадий эслаб қолишларини айтдим, — деди у.

Алексей эсда қоларли тасссуротлардан шарқона бозорларда унга сотувчилар «ака» деб мурожаат қилишларини, уни бирор нарсани кийиб, татиб кўришга ундашларини, савдолашиш гаштини сўзлаб берди.  

Алексейнинг уч ёшли ўғли ҳам бор. Ҳозирда у ўғлига уйига яқинроқ манзилда болалар боғчаси қидирмоқда.

Ўғлим бу ердаги болалар билан дўстлашишга улгурди. У жуда хурсанд. Ҳаво иссиқ, бу ерда у севган мевалар жуда кўп. Рафиқамга ҳам Тошкент ёқди. Ёзни сабрсизлик билан кутяпман, Тошкентда ёз қандай бўлишини билмоқчиман, — дейди у.

Ҳозирда Алексейнинг ўзбек тилини ўрганиш нияти бор. У ўзбек тилида бир-икки оғиз сўзлаша олади ва ҳамкасблари билан мулоқотда ўрганганларини қўллашга ҳаракат қилмоқда.