Испания терма жамоаси ва «Реал» клубининг собиқ бош мураббийи Висенте дель Боске ҳозирги кунда Испаниядаги асосий интервью устасига айланиб улгурди. Июнь ойи бошида Серхио Бускетс билан, ундан сўнг «Депортиво» афсоналари Фран Гонсалес ва Хуан Валерон билан футбол ҳақида суҳбат қурганди. Дель Боскенинг интервьюлари мухлисларга ёқмоқда ва шунинг учун «El Pais» газетаси собиқ мураббийдан тўлақонли журналист тайёрлаш истагида.
70 ёшли Висенте бу сафар «Атлетико» бош мураббийи Диего Симеоне билан суҳбатлашди.
Симеоненинг оилавий ҳаёти: фарзандлари билан фахрланиши ва кичик қизини ривожланиш учун илҳом париси деб ҳисоблаши
Диего Пабло Симеоне 1970 йил Буэнос-Айресда таваллуд топган. Болалигиданоқ у доимий ишлаши ва масъулиятни бўйнига олиши лозим бўлган: Симеоне сартарошхонада онаси Марияга ёрдам берар, отаси Карлосни эса жуда кам, фақат савдога ёрдамлашишга боргандагина кўрар эди. Ота-онаси қаттиққўл эди, лекин мана шу қатъий интизом фарзанднинг юқорига чиқишига ёрдам берди.Чоло ота-онасидан барчаси учун миннатдор — бўлмаса у ҳам футбол ўйнашдан кўра унга кўпроқ қизиққан жуда кўп истеъдодли аргентиналик болалар қаторида бўларди.
Отам ‘суперфутболеро’ эди. Ҳозир у 77 ёшда, майдонда зўрға югурса ҳам 73—74 ёшлар ўртасидаги ҳаваскор футболга борарди. Дўстларини шуғуллантирарди. Отам менинг энг катта танқидчим. Футбол бизни яқинлаштирган, 95 фоиз вақтимиз футбол ҳақида гаплашиш билан ўтиб кетади.Диего Симеоне
Худди шундай тамойилни Симеоне фарзандларига ҳам уқтиришга уринади. Унинг аввалги турмушидан учта ўғли ва ҳозирги рафиқаси Карладан икки нафар қизи бор. Диего фарзандлари завқланмайдиган иш билан шуғулланишига йўл қўймайди. Бу тамойил, асосан, ўғилларига тегишли, Жанлука, Жованни ва Жулиано профессионал футбол билан шуғулланади. Кенжа ўғли ушбу мавсумни «Атлетико» сафида бошлади.
«Ҳар бирининг ўз шахсияти бор, учаласи ҳам ажойиб йигитлар. Улар билан ишлаган инсонларнинг биринчи гапирадиган гапи ҳам шахсият ҳақида бўлади. Бундан фахрланаман. Улар ҳаётда ўзлари истаган нарса билан шуғулланиши ҳақида кўп суҳбатлашамиз. Аслида, мураббий ҳеч қачон ота бўлмайди, биз ҳаммамиз пойгачилармиз. Бизнинг сўзларимиз ҳеч нарсани ҳал қилмайди, барчасини ҳаракатлар ва имо-ишоралар ҳал қилади.
Мен ота-онамнинг фамилиялари билан фахрланаман. Отам — Симеоне, онам эса испан, шунинг учун Симеоне эмас, Гонсалес. Мен ҳам отаман, фарзандларим ўз йўлидан кетишини тушунаман. Синглим билан жуда яқинмиз, унинг хавфсизлигини таъминлашим лозим. Қизларим эса менинг ривожланишим учун ўзига хос импульсдир».
Диего Симеоне 51 ёшга кирди. Унинг 11 йили «Атлетико»га сарфланди — лекин Чоло бундан афсусда эмас.
«Мен Севильядан келдим, одамлар мени яхши кўриб қолди, аммо улар учун ҳеч нарса қилмагандим. Биринчи мавсум жуда қийин кечди, кейин эса ишлар юришиб кетди. ‘Интер’ ва ‘Лациo’дан кейин Испанияга қайтдим. «Ахир бу Чоло, у — ‘Атлетикo’», деган гапларни эшитдим. Одамлар мени ушбу клуб билан боғлай бошлади. Мен эса кўникдим».
Симеоне сабр қилишни эмас, ҳаракат қилишни қадрлайди. Унинг тамойили — футболчиларни эшитиш лозим, лекин улардан кўпроқ нарса талаб қилиш керак
«Шундай ҳоллар бўладики, инсонлар сизнинг сўзларингизни чиндан қабул қилади. Бу унинг сизга қулоқ солишидан кўзга ташланади. Жамоа бир бутун бўлишини хоҳлаймиз. Тан олиш лозим, менинг ҳисларимни майдонда бўлишмаган инсонлар ҳам бўлган.Сизга ишонишмаётгани дарҳол билинади. Буни ҳурматсизлик деб ҳисоблайман, чунки бундай одамлар сизнинг қандай инсон бўлишингиз мумкинлигига эмас, қандай одам бўлганингизга қарайди. Жим туришни хоҳламайман. Агар одам жаҳл қилса, мен ҳам жаҳлимни тийиб турмайман. Нега энди йўқ? Биз кўпинча бошқа одамларнинг ҳиссиётларидан нусха оламиз.
Агар футболчилар мени ҳурмат қилмаяпти деб ҳисобласам, буни уларнинг ўзига айтаман. Майдонда ғазаб билан чиқиб кетган футболчилар ҳақида мендан сўрашади, лекин улар менга жаҳл қилмайди. Сизни эртароқ захирага олганларидан ёки умуман захирага олинаётганингиздан жаҳлингиз чиқиши мумкин. Бу иккаласи турли нарсалар».
Симеоне — футболчилар билан ишлаш бўйича ўрнак бўладиган мураббий. У тактик схемалар ва ўйинолди қўлланмаларга эмас, футболчиларга таянади. Ўтган мавсумда «Атлетико» 3-5-2 схемасига ўтди: шундан сўнг Марио Эрмосо, Тома Лемар ва Маркос Льорентенинг ўйини очилди. Футболчиларнинг ривожланиши асосида Чоло ўз ишининг самарасини ҳам кўради.
«Жуда кўп тинглайман, лекин заиф эмасман. Доим эшитишга тайёрман, аммо қарорни ўзим қабул қиламан. Ёмон мураббий бўлишим мумкин, лекин аҳмоқ эмасман. Жамоалари тизимли ва механизациялашган ҳаракатга эга бўлган Бьелса шундай деганди: ‘футболчи майдонга тушгани ва ўзи учун тўғри деб билган ҳаракатни амалга оширгани энг фахрли жиҳат’. Механизация нарсаларни такрорлашга туртки беради, айнан шу ерда мураббийнинг ‘мен’и кўринади».
Чолонинг энг муҳим хислатларидан бири — у футболчи нима хоҳлаётганини интуитив равишда ҳис қилади. У йигитлардан бўш муваффақият талаб қилмайди: Симеоне футболчиларни руҳлантиради, нима учун ривожланиш уларни турли жабҳаларда кучли қилишини тушунтириб беради. Жамоа билан бирга кучли бўлганлар, энг муҳим футболчилардир. Шунинг учун Диего жамоа сардорини клубда узоқ вақт бўлганига қараб танламайди.
2016 йилда «Атлетико» Симеоне билан хайрлашиши мумкин эди. Истеъфога чиқарилиш ўйи Диегога доим ёрдам беради
Симеоненинг «Атлетико»даги энг оғир дамлари — 2016 йил Чемпионлар Лигаси финалида «Реал»га ютқазганидан сўнг бўлган эди. Ўшанда мураббий «Интер»га ўтиб кетиши кутилаётганди.«Энг оғир лаҳзалардан бири Миландаги Чемпионлар Лигаси финали сўнгида бўлганди. Биз яна мағлубиятга учрадик. Пенальтилар сериясигача етиб боргандик. Ўн дақиқадан сўнг журналистлар олдига чиқишим лозим эди. Бу жуда катта зарба бўлганди. Мен энди футболчиларга нимадир бера оламан деб ўйламасдим. Бу ўй нотўғри эди, аммо ўша пайтдаги ҳиссиётларим шундай эди», — дейди Диего.
Шундан сўнг Симеоне комфорт зонада қолишни хоҳламаслигини тушунди. «Биринчи кундан бошлаб тезроқ бу ерга қайтиш ҳақида ўйладим. Лекин ‘Атлетикўда истеъфога чиқиш қўрқуви билан ишлаш керак, шундагина нимадир кўрсата оласан.
Биз кўп мақсадларга эришдик, ‘Атлетикo’ билан совринлар ютдик. Жамоа иқтисодий ва спорт режимида ўсиш йўлларини излади. Биз мақсадларимизга оддий йўл билан эришмадик».
Симеоненинг тактик услуби такрорланмас. У ҳимояни санъат деб ҳисоблайди
Аввалига делm Боске ва Симеоне замонавий футбол анъаналарини муҳокама қилди: жамоаларнинг дарвоза олдидан тўпни олиб, майда паслар билан ўйнаши иккала мутахассисга ҳам ёқмайди.«Испания ва ‘Барселона’нинг энг яхши даврларида Пике, Бускетс, Хави, Иньесталар борлиги уларнинг муваффақияти бўлган, ҳозир улардек футболчилар йўқ. Мен шундай ўйнайманми? Кечирасиз, бундай тактикада футболчиларимни ўйната олмайман», — дейди Диего.
Охирги вақтларда «Атлетико» ҳужумкор ўйин намойиш этаётган бўлса, Чоло ҳимоявий услубни ёқтиришини айтди.
Абсолют ҳақиқат йўқ, мураббий ҳар бир жабҳага таъсирини ўтказиши мумкин. Ҳимоявий услубни қўлламайдиганларга қаршиман. Ҳимоя — бу санъат. Майдонга тушиш, ўз дарвозасига яқинроқ ўйнаб, рақибларни алдаган ҳолда кўпроқ бўш зоналар яратиш мумкин. Бу ҳимоявий услубми ёки ҳужумкор? Бу қандай қарашингизга боғлиқ. Бу футбол. Жаҳон Чемпионатини Испания ёки Франция каби ютиш мумкин.Диего Симеоне
Симеоне инглиз футболини динамика ва темп борасида энг яхши деб ҳисоблайди. Ҳозир у ерда янгидан-янги тактикалар ишлаб чиқилмоқда, бу эса инглиз футболининг яхшиланишига хизмат қилади.
«25—26 ёшимда мураббийлик ҳақида ўйлай бошлаганман. Энг яхши мураббийлар мени шуғуллантирган. Футбол ўйнашни бошлаганимда мураббийим Карлос Билардо эди, ундан миннатдорман. У яхшироқ ўйнашимга сабабчи бўлган. Ундан ташқари Басиле, Бьелса, Эрикссонлар менга катта таъсир ўтказган. ‘Атлетикo’ билан илк чемпионликни қарши ҳужум тактикаси билан қўлга киритган эдик, ўтган мавсумда эса 3-5-2 тактикасида ўйнадик. Мен янгиликларга доим очиқман».
Диего Симеоненинг мадридликлар билан шартномаси 2024 йилга қадар мўлжалланган. Агар мутахассис шартномаси якунигача қолса, «Реал»нинг собиқ бош мураббийи Мигель Муньоснинг рекордини янгилаган бўлади. Испан футболида ҳеч қайси мураббий битта жамоада кетма-кет 14 мавсум ишламаган. Симеоне ўз номини тарихда қолдириш имконига эга.
«Ўйлайманки, шундай бўлади. Бу ҳақда ўйласам, бошим айланади. Бунга эришиш учун тинмасдан меҳнат қилиш зарур. Ҳар куни ‘Атлетикo’ни шуғуллантираётганимдан бахтлилигимни туяман.
Мағлубиятлар эса футболнинг бир қисми», — дейди Симеоне.
Изоҳ (0)