«Футбол худди аёлга ўхшайди. Чунки у жуда ўзгарувчан». Футбол тарихидаги энг машҳур иқтибослар

Футболчилар барча даврларда ҳам майдонда ҳам унинг ташқарисида ўта фаол бўлган. Уларнинг гаплари эса матбуот учун яхшигина мавзу бўлиб, ўқувчилар томонидан гоҳида илиқ, гоҳида эса салбий қабул қилинади. Ҳатто қайсидир футболчининг икки оғиз гапи унинг бутун бошли фаолиятини остин-усун қилиб юборган вазиятлар ҳам кузатилган. Бироқ чарм тўп усталари ҳам (ҳар замонда) қуйидагилар каби такрорланмас ва шедевр гапларни айтиб туради.

— Агар жарима майдончаси ичида тўпни нима қилишни билмасанг, унда шунчаки гол ур. Яна нима қилиш мумкинлигини эса ўйиндан кейин муҳокама қиламиз.

— Бўлажак рафиқамнинг отаси мендан нима билан шуғулланишимни сўради. Мен эса унга футболчи эканимни айтдим. Унинг бундан жаҳли чиқиб, касбинг нима деб сўради. Унга бу касб эканини айтдим. Аммо унинг юз ифодасини кўриб, ғишт тера олишимни ҳам қўшиб қўйгандим, бирданига хурсанд бўлиб кетди.

Боб Пейсли

— Италия футболи – қўрқинчли ўйин. Икки киши ҳужум қилади, қолганлар ҳимояланади, ёш ўйинчилар эса захирада ўтиради.

Арриго Сакки

— Ўйинлар унутилади, натижа эса қолади.

Валерий Лобановский

— Агар у ерда кимнингдир қўли бўлса, бу Худоники эди.

— Онам мен энг зўри деб ҳисоблайди. Мен эса ҳеч қачон онам билан баҳслашмайман.

Диего Марадона

— Футбол ўйнаётганингизда ҳамма нарсани эсдан чиқарасиз. У сизнинг вужудингизни эгаллаб олади. Демак, бу шунчаки ўйин эмас.

Дэвид Бекҳэм

— Менга отилган тошлардан бемалол ҳайкал ясаса бўлади.

— Агар улар сизни ёқтирмаса, демак сиз билан ҳаммаси жойида. Мабодо улар сизни ёмон кўришса, демак сиз энг зўрисиз.

Жозе Моуриньо

— Ҳар қандай камчилик устунлик бўлиб хизмат қилиши мумкин.

— Футбол – оддий ўйин, аммо оддий ўйнаш осон эмас.

Йохан Кройфф

— Шунчаки югуриш – ҳайвонларга хос. Футбол ўйнаш учун бизга ақл ва тўп керак.

Луи ван Гал

— Жамоада энг яхши ўйинчиларнинг борлиги, бу ҳали энг яхши жамоа эканлигини англатмайди.

Марчелло Липпи

— Мен келишган йигит эмасман. Лекин мен қилаётган ҳаракатлар ўзига ром этади.

— Шундай ўйнагинки: мураббийинг миннатдор бўлсин, рафиқанг севсин, дўстларинг қадрласин, рақибларинг қўрқсин, ота-онанг эса ғурурлансин.

Роналдиньо

— Мен футболни ақл билан эмас, балки юракдан ўйнайман.

Тьерри Анри

— Мен «тики-така»ни ёмон кўраман. У ҳақида бошқа эшитишни ҳам хоҳламайман. «Тики-така» – пас бериш учун пас беради. Мен футболчиларимни бу ахлат билан шуғулланишга мажбур қилмайман.

Хосеп Гвардиола

— Агар сен биз ютқазганимизда қўллаб-қувватламасанг, ғалаба қозонганимизда ҳам хурсанд бўлмай қўя қол.

— Футбол – ҳаёт-мамот масаласи эмас, балки ундан ҳам муҳимроқдир

Билл Шенкли

— Футболда фақат битта қонун бор: ғалаба футболчиларга, мағлубият эса мураббийга тегишли.

Вуядин Бошков

— Футбол – оддий ўйин. Унда 22 киши 90 дақиқа тўп орқасидан югуради, якунда эса немислар ғалаба қозонади.

Гари Линeкер

— Агар Гвардиола мендан «Камп Ноу»нинг тепасидан пасга сакрашни сўраса, мен ўйлаб кўриб, шундай дейман: «Менимча бу шунга арзиса керак».

Дани Алвес

— Дэвид Бекҳэм чап оёқда ўйнашни билмайди, бош билан эса жуда ёмон ўйнайди. Бундан ташқари, умуман «подкат» қилмайди ва кам гол уради. Қолган жиҳатларда эса унга тенг келадигани йўқ.

Жорж Бест

— Футболчи бўлишнинг энг ёмон қисми. Бу интервью бериш.

Лионель Месси

— Мен ҳеч Англиядаги ҳаётга мослаша олмадим. Сабаби бу ерда ҳар куни ёмғир ёғади.

Патрис Эвра

— Футбол худди аёлга ўхшайди. Чунки у жуда ўзгарувчан.

Силвио Берлускони

— Хотинни, автомашинани, ҳатто динни ҳам алмаштириш мумкин, бироқ севимли жамоани алмаштириб бўлмайди.

Эрик Кантона

— Ҳар доим ҳам кучлилар ғалаба қозонавермайди, лекин футболнинг гўзаллиги ҳам айнан шунда.

Рауль

— Мен ҳеч қачон ҳасад қиладиганларни тушунмаган ва бировга ҳасад ҳам қилмаганман. Ҳаммаси ўз қўлингизда. Ҳаёт меҳнатга яраша мукофотлайди.

Криштиану Роналду

— Хато қилмаслик учун тажриба тўплаш лозим. Тажриба тўплаш учун эса хато қилиш керак.

Зинедин Зидан