Мочевинанинг ҳужайра ва тўқималарда тўпланиши бош мияга ўнглаб бўлмайдиган зарар етказиши мумкин. Бу ҳақда Буюк Британиянинг Манчестер университети профессори Гарт Купер бошчилигидаги олимларнинг халқаро гуруҳи маълум қилди, деб ёзмоқда «РИА Новости».
Тадқиқотчиларнинг аниқлашича, мочевинанинг мияда концентрация бўлиши қариликда юзага келадиган ақли пастликнинг еттита сабабидан бири бўлган Гентингтон синдроми билан тўғридан-тўғри боғланган. Купернинг сўзларига кўра, янгилик ақли заифликнинг барча турларига хос.
Мочевина оқсилнинг аминокислоталарга тушиши натижасида организмга таъсир қиладиган кимёвий бирикма ҳисобланади. Бу жараён мия учун хавфли бўлган токсик аммиакнинг ҳосил бўлишига олиб келади. Жигарда аммиак мочевинага айланади, у ердан эса қонга тарқалади, организм бўйлаб айланиб, фильтрланиш жараёнида буйракларда ажралади.
Миядаги мочевина концентрациясини таҳлил қилиш учун олимлар газли хроматографиянинг илғор технологияларидан фойдаланган. Меъёрнинг тўрт баробарга ошиши токсик даражали ҳисобланади.
Изоҳ (0)